GÖLGE

9.🌼

İyi okumalar ❣️

Okuduğumuz her masalın sonunda bize farklı dersler verildi . Bazı masalların sonu kötü de bitse bize hayatın gerçeklerini  gösterdiler  . Bu benim masalım ve en güzel yanı ise artık benim de bir kahramanımın olmasıydı. Bu masalın sonu nasıl biterdi bilmiyorum ama kötü de bitse yaşamak ve görmek istiyordum . Verdiğim karar yalnışta olsa, bu yolda  Asrın ile beraber yürümek  ve  sonunu ne olursa olsun görmek istiyordum .

Onun kolları arasında olunca kafamın içindeki bütün sesler duruluyor , bedenime huzur yükleniyordu sanki . Uykuya aşık olan bir insan uyumaktan korkar mı hiç , ama ben korkuyorum . Uyursam uyandığımda onu yanımda görememekten çok korkuyorum. Yaşadığım onca olaydan sonra gözlerimi daha fazla açık tutamadım ama , ve gözlerim yavaş yavaş karanlığa gömüldü . Uykuya dalmadan hemen önce   sesi ilişti kulağıma.

Seni ömrümün sonuna kadar koruyacağım ufaklık .

En son hatırladığım şey ise saçlarıma konulan bir öpücük'tü.

Sabah gözlerimi bağırış sesleriyle açtım . Dün geç saatte uyuduğum için gözlerimi açmakta zorlanıyordum ama gece olanlar aklıma gelince hemen yatağımdan sıçradım.

Sağıma baktığımda Asrın yoktu , tahmin ettiğim gibi ben uyur uyumaz gitmiş olmalıydı. Keşke ben uyanana kadar yanımda kalsaydı. Biliyorum bu yaptığım büyük bencillik ama ondan başka beni merak eden ,beni mutlu etmeye çalışan , bana ilgi gösteren , benim için endişe eden kimse yok etrafımda,tek arkadaşım o benim .

İç sesim : Açlık beynine mi vurdu kızım, ne arkadaşı  sabah sabah çileden çıkarma beni .

Dünden beri bana ne oluyordu bilmiyorum ama iç sesim çileden çıkmıştı artık.

Kendimi tanıyamıyor , yaptığım hareketlere anlam veremiyordum  ama sanki bedenimi ve duygularımı başka biri konumlandırıyordu ,yada deliriyordum .

Beni uyandıran ses yine kulağıma iliştiğinde kendimi hemen yataktan attım ve koşarak aşşağıya indim . Asrınla karşılaşmış olamazlar değil mi ? Yada daha kötüsü Asrın kuzenimi 37 yerinden bıçaklamış olamaz değil mi ?

Ben uyuduktan sonra onun işini bitirmişte olabilir ,beklerim o ruh hastasından .

Kuzenimin odasına alacaklı gibi dalınca tüm gözler bana çevrildi . Kuzenim olarak bilinen şahsiyetsiz olan şahıs aynanın karşısında durmuş yüzüne bakıyordu . Başında dikilen nenemde zanlımca ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Çaktırmadan odaya göz attigimda ikisinden başka kimsenin olmadığını görünce üstümden büyük bir yük kalktı. Demek ki benim zümrüt gözlüm burda değilmiş .

İç sesim:  Çakaaaaal , sen ne yere bakan yürek yakanmışsın kız öyle. Valla ben seni öyle bilmezdim , sen benden de fena çıktın .

Ben ne dedim demin.

Zümrüt gözlüm mü?

Açken ben ben değilim!

Hakan abi şaşkınlıkla bana bakıyordu . Bu demek oluyordu ki düne ait hiç birşey hatırlamıyordu . Bir ara hatırlatın da şükür namazımı kılıyım dostlar .

H- kızım bu yüzümün hali ne öyle . Dün akşam ne oldu lan .

Ya ben hayvanları sevdiğimden dolayı bu orangutan suratlıya  birşey de  diyemiyorum ama .

Oh olsun Asrın az bile yapmış . Yüzü de jeomorfoloji haritalarına benzemiş, ama olsun çok yakışmış bence  .

Neyse neyse hatırlamadığını oda dogruladığına göre gelelim bir yalan uydurmaya . Ben ne yalan soyleyecegimi düşünürken pamuğum dan diye geçirdi bastonunu bizim benekli keltenkelenin kafasına.