How Sky Embraces the Star (High School Series #2)

Chapter 39

What they say was right. Kung gusto mo ang isang bagay, kahit gaano kahirap, kakayanin mo. That's what I felt. I love sketching and I have always wanted to be an architect. Even though I may encounter another hardship, another challenge, another struggle, I will face and overcome it, and I will use it as my motivation to continue reaching my dreams.

The same experience goes for my cousins and friends, also. Sa MEFI pa rin sila nag-senior high, magkakasama. I heard Yvone, Kevin, Luke, Beatrice, Jamirah, and Katrinah took the ABM strand while Jassrah and Zyke took the STEM strand. Jillean, who's still in Grade 11, chose the HUMSS strand.  On the other hand, Sarinah decided to also take the ABM strand pagkatapos niyang mapag-isipan na gusto niyang maging entrepreneur. 

Nabalitaan ko namang nanirahan ng isang taon sila Vinaux sa Australia para alagaan si lola Jilleny, ang asawa ni lolo Visenzo na nakatira doon, dahil matapos niyang malaman ang kalagayan ng asawa ay inatake ito sa puso. She's now in good condition, too, kaya nakabalik na sila Vinaux sa Pilipinas at doon nagtapos ng Grade 12.

Hindi naman sila nakalimot sa akin. Palagi silang nagcha-chat at madalas na tumatawag para kamustahin ako. Kahit na sila Ayesha at Ivy na nagtampo sa akin matapos malaman ang pagpunta ko ng Manila. And I'm happy we still kept in touch.

Yesterday, I was able to meet lola Jilleny. Right after my graduation last week, lumipad kami ni Papa sa Australia para bisitahin ang vacation house ng pamilya na palagi nilang pinupuntahan tuwing pasko. Ipinakilala rin ako ni Papa sa mga relatives niya sa father side since some of the Monteverdes also lived and has a residency there in Australia. 

Tatlong araw lang kami doon dahil kinailangan ulit naming lumipad papunta naman sa Korea. I'm very excited sine it is my first time having an out of the country trip. When I was in Salvador's, madalas rin kaming sumakay sa eroplano para bumyahe sa iba't-ibang lugar ngunit sa lob lang ng Pilipinas. Hindi pa ako nakakalabas ng bansa, ngayon lang.

Nakatulog ako ngunit nagising rin bago maglanding ang eroplano, dahil siguro sa pagkasabik ko. An hour later, our plane finally took off to Incheon International Airport. Sinundo kami ng isang itim na van upang ihatid sa hotel na tutuluyan namin. 

"Do you like here?" 

Tinigna ko si Papa at nginitian ito ng malaki. "Yes, Pa. Ang ganda po dito."

Napangiti siya. "We're lucky we got here in this times. They said spring is Seoul's most beautiful season." 

It made me more thrilled after knowing its spring season here in Korea. Mas lalo ko tuloy mae-enjoy ang trip namin dahil warm breeze atmosphere. 

It took only three minutes before we got to Grand Hyatt Incheon Hotel. Nakapag-book na si Papa ng room namin last day kaya hindi na ako naghintay ng matagal sa lobby. After Papa had our room keys. The two male porters took our luggage while we find our room. 

Nagulat pa ako nang malamang tig-isang room ang binooked ni Papa. Pwede namang ang kunin niya ay room with two beds. Mas malaki pa tuloy ang gastos. Bukod pa doon ay binigyan rin ako ni Papa ng pera para sa trip na ito, and even an actual graduation gift. I'm not used to this kaya nahihiya ako. Pero tuwing hindi ko mataggap ang mga binibigay nila, palagi nilang sinasabi na bumabawi lang sila sa mga taong hindi nila ako nakasama.

Pagkabukas ko ng pinto ng room ko ay bumungad sa akin ang cabinet at maliit na bathroom. Pumasok akong tuluyan sa loob at inilibot ang paningin. Mayroong malaking kama at dalawang side table sa magkabilang tabi. Sa tapat ng kama ay naroon ang malaking television at isang study table. May roon ding maliit na sofa at footstool na bahagyang nakaharap sa malaking window glass.

I pulled my rose gold luggage beside the bed and took my phone out of my bag. Napuno ng notiffication ang screen ng phone nang buksan ko iyon. Sunod-sunod ang pagtitipa ko dahil sa pagre-reply sa mga nag-chat at nag-text. Inuna ko doon si Mama at si Mommy na nag-text rin sa akin.