💫ប្រពន្ធបង💫

ភាគ7.ជំងឺរើឡើង

" នេះឯងទះបងថេហេសអាចង្រៃ " ព្រូស មីមីដែលទើបនិងមកដល់ឃើញហេតុកាលនោះក៏ស្ទុះមកភ្លាមមិនមែនវៃជីមីនទេតែនាងយកជើងធាក់ទ្រូងរាងក្រាស់ជុងគុកមួយទំហឹងធ្វើឲ្យដួលពីលើរទេះភ្លាមៗឯអ្នកនៅក្នុងហេតុការរន្ធត់ជាខ្លាំង

" អូយ " សម្លេងថ្ងួចថ្ងូររបស់អ្នកដែលត្រូវគេធាក់អំបាញ់នេះ
" បងគុក " ជីមីនដែលប្រុងនិងជួយលើកជុងគុកហើយតែ ដឹប

" អួយអាឆ្កួត " ជើងរន្ទះឥតស្រមោលរបស់ជីមីនធ្វើឲ្យនាងតូចមីមីដួលខ្ពួកនិងដីតែម្ដង
" អាក្មេងឆ្កួតអែងប្រហើនណាស់ហានធាក់សង្សារយើងចង់ងាប់ហេស " ពេលដែលជីមីនធាក់មីមីដួលភ្លាមថេយ៉ុងក៏ស្រែកសម្លុតខ្លាំងៗឯទឹកមុខដូចចង់សម្លាប់មនុស្សចឹង

" ថេហឺ....ហឺៗ...កុំធ្វើអី.....ជីមីនអី....ហឹម...ហឺៗ " សម្លេងនិយាយដាច់ៗញាប់ៗដូចជាកំពុងកំពុងព្យាយាមដកដង្ហើមមួយបានបន្លឺឡើង

" បងគុកហឹកៗ..បងកើតអី ...ហឺ....អ្នកណាក៏បានដែលជួយបងគុកផង.....អឹកៗៗ... " ជីមីនដែលកំពុងតែឈរសម្លក់ថេយ៉ុងនោះក៏ងាកមកមើលបងប្រុសវិញឃើញថាជុងគុកដេកនិងដឹងហើយព្យាមដកដង្ហើមខ្លាំងដូចអ្នកជិតអស់ខ្យល់យ៉ាងចឹង

" ជីបង....ហឺ....ហឺម..បង ...ពិបាកដក...ហឺដង្ហើមណាស់...ហឺៗ "
" មនុស្សអាក្រក់នៅឈរធ្វើអីមិចមិនមកជួយគ្នាពិតជាអត់ចិត្តពិតមែន អឹកៗ" ជីមីនបានស្រែកឡើងព្រោះតែថេយ៉ុងនិងនាងតូចមីមីមិនបានចូលមកជួយនោះទេបែរជាឈរមើលដូចជាគ្មានរឿងអីកើតឡើងចឹង

" ហឺៗ...ហឹម.."
" អឹកបងគុកទ្រាំសិនអូនទៅតាមគេឲ្យមកជួយ " ជីមីនទម្លាក់ជិងគុកចុះពីដៃសម្លឹងមើលមនុស្សពីរអ្នកដោយខ្យែរភ្នែកអស់សង្ឃឹមរួចក៏រត់ទៅក្នុងវីឡាដើម្បីឲ្យគេមកជួយរាងក្រាស់( នៅក្នុងសួនច្បារនិងអត់មានអ្នកនៅទេគេទៅសម្រាកអស់ហើយ )

" នេះជី..អូចមិចក៏ " ជុងសុកដែលទើបនិងចូលមកក្នុងវីឡាបំណងមករកប្អូនព្រោះគេនឹកជុងគុកខ្លាំងណាស់បែកគ្នា1ខែហើយមិនដឹងសុខទុកយ៉ាងណារាល់ថ្ងៃគេរវល់រកតែពេលសម្រាកគ្មាន.
" អឹក...បងសុកកុំអាលគិតរឿងនេះអី ទៅជួយបងគុកសិនអឺកៗ "