4'

67.6K 2.4K 530
                                    

Eve giderken yol boyunca ağzımdan tek kelime çıkmamıştı .Dudaklarının değdiği yerler uyuşmuştu ve ben şoka girmiş gibiydim .Gerçek bir öpücük bile değildi ama ben utanmıştım ,yüzüne bakamıyordum .Onun için çok normaldi ,yani öyle davranıyordu .Hiçbir şey olmamış gibi .İçimden iyi ki de ona hissettiğim çekimi anlatmamışım dedim .Çünkü yine şuan ki gibi umursamaz davranacaktı .

Evin otoparkına girdiğimizde emniyet kemerimi çıkardım .Arabayı durdurduğunda zaman kaybetmeden dışarı çıktım ve eve doğru yürüdüm .Otoparkta yankılanan adımları kalp atışlarımı hızlandırmıştı .Arkamdan yürümeye devam ederken yanıma gelmemişti .Bir koruma gibi peşimden geliyordu .

Kapının önüne geldiğimde anahtarlar onda olduğu için beklemek zorunda kalmıştım.Yanıma geldiğinde bakışlarımı kapıya sabitledim .Gözlerini üzerimde hissedince yerimde kıpırdandım .Sinirli bir şekilde soludu ve cebinden anahtarı çıkarıp kapıyı açtı .Eliyle geçmem için işaret etti ''Sen içeri gir ben bir yere gidip hemen geleceğim '' cevap vermeden kapıyı suratına kapatınca arkadan homurdandığını duydum .

Şortlu pijama takımımı giyip mutfağa gittim .Buzdolabını açıp atıştırmalık bir şeyler aradım .Kırmızı bir elmayla bakışınca elime alıp kocaman ısırdım .

''Kas yığını ama tam bir odun ,hem de katıksız odun '' kendi kendime Ateş'i çekiştirmeye başlamıştım .Bu demek oluyor ki Hande'yle kesinlikle konuşmam gerekiyordu .

Çantamdan telefonumu çıkarıp rehberden Hande'yi buldum .Arama tuşuna basmadan önce duraksadım .Babam handeyle konuşmaman gerektiğini söylemişti .Babam ona mafya olayı anlatamayacağımı söylemişti ,Ateş'i değil...Düşündüğüm şeyin mantıklı olduğuna karar verip arama tuşuna bastım ve telefonu kulağıma götürdüm .

Hande telefonumu bekliyormuş gibi saniyesinde açmıştı ''Duru ! Kızım nerdesin sen? Meraktan ölüyordum burda ''

Onu çok özlemiştim ,onunla konuşmayı ,tartışmayı ,yakışıklı erkeklerden konuşmayı...Ona okuldan eve giderken düştüğümü ve dizimi yaraladığım kısmı tacizcileri dahil etmeyerek anlatmıştım .Daha sonra yoldan geçerken beni görüp yardım eden Ateş'i ...Tamam biliyorum olayları birazcık farklı anlatmış olabilirim .

''Üstelik bugün beni öptü '' diye fısıldadım sanki o evdeymiş gibi .Hande sevinçle bir çığlık attı ''İnanmıyorum ! Siz şimdi sevgili misiniz ? ''

Başımı salladım sanki yanımdaymış gibi ''Hayır,öyle bir beklentim yok ondan Hande sadece öptükten sonra da çok umursamaz davranmaya başladı .Bu durumu çok normal karşıladı .Bense şoka girmiş gibiyim ve utanıyorum .''

''O umursamaz davranıyorsa sende öyle davranacaksın .O zaman şoka giren taraf o olur .Senden böyle davranmanı beklediği için normal karşıladı bence ''Onaylayan bir homurtu çıkardığımda salondan kırılma sesi geldi .Tüylerim ürpermişti .''Hande ben seni sonra ararım '' telefonu kapatıp mutfak tezgahının üstüne bıraktım .Çekmecelerden birini açıp bıçak gibi keskin bir şey aradım .Bıçakların olduğu çekmeceyi bulduğumda elime satıra benzeyeni aldım.

Elimdeki silahıma bakıp kaşlarımı çattım .Ateş'in satırla insanları parçalayan bir seri katil olduğuyla ilgili kafamda senaryolar kurmaya başlamadan önce yavaş adımlarla salona doğru gittim .Salonun ışıkları kapalıydı ve kırılan parçaların toplandığına dair bir ses duydum

Elimdeki silahıma daha sıkı tutunduğumda diğer elimle salonun ışığını açıp bağırmaya başladım .''Sakın yaklaşma ! ''

Ateş ona doğrulttuğum satıra ve bana şaşkınlıkla bakarken içinde bulunduğumuz duruma bakıp kaşlarımı çattım .Ateş'in kendi evine sessizce girip ışıkları açmadan salonda bir şeyler kırması ve verdiği tepki mi daha komikti yoksa benim kurbağalı pijama takımımla elimde bir satır olup Ateş'e saldırmam mı ?

ATEŞTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon