ATEŞ

2'

''Artık, derken ne demek istedin ?'' İçimi bir ürperti sarınca ondan bir adım uzaklaştım .Tedirginliğimi anladı, kısa bir an gözlerini yumdu .Sakinleşmek mi istiyordu yoksa yanlış bir şey mi söylemekten kaçınıyordu?

''Bunu sana babanın açıklaması daha uygun olur ,Duru '' Yanımdan ayrılıp dış kapıyı açtı ve babamın endişeli sesi evin içerisinde bir fırtına yarattı .

''O iyi mi ?!! '' Babamın gözleri benimkilerle buluştu .Derin bir nefes verdi ve hemen yanıma gelip iri cüssesiyle sıska bedenimi sardı .Öyle bir sıkmıştı ki beni sanki bu son sarılışımızdı .Yoksa ,öyle miydi ?

Kendimi geri çekmeye çalıştım fakat babamın sıkı kolları buna izin vermiyordu .Yerimde rahatsızca kımıldandım ''Baba ...nefes alamıyorum ''

''Ahh özür dilerim '' Babam kendini geri çekince yüzüne baktım. Londra'daydı yaklaşık bir aydır ve onu çok özlemiştim .İri bir yapıya sahipti ama ben onun kilo verdiğini yüzünden anlıyordum .Bakışları yorgundu ve korkmuş gözüküyordu .Benim için endişelenmişti .

Koyu kahve saçlarının aralarında tek tük beyazlar vardı ve bu onu daha karizmatik gösteriyordu .Hafif çekik yeşil gözleri ve kalın dudaklarıyla kusursuz görünüyordu .

Annemden daha çok babamı sevmem bencillik miydi bilmiyorum ama bu babamla daha iyi anlaşmamızdan kaynaklanıyor da olabilirdi.Babam her zaman bana karşı daha anlayışlı davranmıştır .Hem de her konuda .Annemse daha korumacı ve serttir .Ona göre yaptığım her şey bir hataydı ve beni kusursuz bir genç kız olarak yetiştirmek istiyordu .Bense hatalarımdan ders çıkarmak istiyordum .Neyin doğru neyin yanlış olduğunu yaşayarak görmek,öğrenmek istiyordum .

''Ateş ,bizi biraz yalnız bırakabilir misin ? '' Baamın sesiyle düşüncelerimi bir kenara bırakıp ona odaklandım .Şuan çok daha önemli şeyler vardı .O kadar soru işareti dolaşıyordu ki kafamda hangisini soracağımı bilmiyordum .

Ateş cevap vermeden evden çıkarken babam üzerindeki ceketi eline aldı ve salona doğru gitti ,ben de peşinden ...Ayağıma dikkat ederek yürüdüğümde babam arkasını dönüp bana baktı daha sonra da ayağıma .Elindeki ceketi yanındaki koltuğun üzerine atıp hemen yanıma geldi

''Kim yaptı sana bunu söyle ! Söyle ki bir daha seninle aynı havayı bile soluyamasın ! ''

''Kendim düştüm ,baba .Bunun için birini öldürmen gerekmeyecek.'' Yaptığım imayı anlayınca vücudu kaskatı kesildi .''Bunca yıldır benden sakladın ama artık biliyorum !Yaranın nasıl olduğunu merak ediyorsan söyleyeyim ;Poyraz Arslan'ın tacizcilerinden kaçarken oldu ! ''

Babam Poyraz Arslan'ın ismini duyunca bana bağırmaya başladı .''İşte tam da bu yüzden sana mafya olduğumu söylemedim ! Annenle beraber evden gidip bir-iki ay gelmediğimiz günleri hatırlıyor musun ? İşte onların hepsi o orospu çocuğunun seni öğrenmemesi içindi,kızım ''

Üstümdeki yükün ağırlığıyla olduğum yere oturdum ve sırtımı yanımdaki tekli koltuğa yasladım .Bunlar çok fazla geliyordu bana .Kaldıramıyordum bu kadar yükü .

''Ben bakıcılarla büyüdüm baba ! Ailem olduğu halde hem de ...En güzel anılarımda siz yoktunuz .En son hangi doğum günümde beraberdik hatırlıyor musun ? 10 .yaş günümde ! 7 sene olmuş baba ,nasıl hissettiğimi anlayamıyorsun ama sensiz nasıl olduğumu biliyorsun değil mi ? Kendimi öl-''

''Sus ! O günü tekrar hatırlayamam ,dayanamam kızım ''

Gözyaşlarımı silip gülümsedim.Dışarıdan bakıldığında deli gibi görünebilirdim.Belki de öyleyimdir .