Alleen van Mij

"Dan kunnen we samen zijn"

Ja. Met juist die woorden. Versprak hij zich: "Dan kunnen we samen zijn"

Voor een moment kon ik gewoon even niet geloven wat ik zojuist uit mijn docent zijn mond heb horen komen.

Als de rest van de klas er nog bij was, had hij dat in nog geen honderd jaren gezegd..

Maar hij deed het wel. Bij mij. en ik raak niet zo snel gechoqueerd wanneer dingen gebeuren (of worden gezegd) die buiten de boot vallen. Het intrigeert me juist en doet me juist meer vast willen grijpen wat er gaande is.

Dus reageerde ik coulant. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is. terwijl hij even spiekte om mijn reactie te bekijken: voordat hij zichzelf snel herpakte en hetzelfde zei maar dan haastiger in andere woorden

Het leek iets op: "Want dan kunnen we samen zijn...  Uh. Ik bedoel-  Dan kunnen we met elkaar bla bla bla"

De volgende dag zag ik hem nog een keer. Hij kwam de trap op en ik kwam de trap af. Buiten dit akkefietje om was ik oprecht blij met z'n uitleg en dat we het goed konden vinden, dus zei ik hoi

Hij leek echter ergens heel anders in gedachten te zijn verzonken en had een bepaalde ernst in zijn gezicht gegraveerd. Zijn blik was koud, koel, spijtig. en nog eens koud. Geen enkel graantje van emotie was af te lezen van z'n gezicht.

Het was gewoon leeg.

Hij zat midden in een midlife crisis leek het wel. Hij schaamde zich..
Wat had hij wel niet gedaan? En gezegd..

Waarschijnlijk was hij niet eens het meest onder de greep van wat hij precies gedaan of gezegd had, want zo ver was het nog niet geëscaleerd.

Maar ging het hem meer over wat er gedaan en gezegd zoú kunnen zijn en wat voor gevolgen dat met zich teweeg zou brengen. En de harde confrontatie was voor hem hierbij het meest: hij weet niet hoe ver hij het zou kunnen laten gaan

Waarschijnlijk heeft hij nog nooit eerder zoiets gezegd of "gedaan" met een leerling. Dat het intiem wordt en je aan het einde van de uitleg niet meer kan doen dan naar de lippen staren van je leerling. en weer naar boven naar de stralende en sprekende intelligente ogen van de mooie leerling voor je

Het was bijzonder..

En in zijn ogen:

ben ik perfect