Alleen van Mij

De rest merkt het op

"Fijne avond nog!" "Hetzelfde!"
Zeiden we dan om de intieme uitleg af te sluiten. Ik pakte mijn mondkapje uit mijn broekzak. en voelde zijn ogen brandend in mijn rug. Of laat ik zeggen: kont

Ik vormde hem om m'n ene oor en vervolgens m'n andere terwijl ik ontspannen en opgelucht wegliep. Uiteindelijk was het namelijk overduidelijk dat we in elkaars intieme aura zaten en werd ik daar erg bewust van. Waardoor ik me minder makkelijk kon focussen en m'n adem vrij hoog zat. Het was gewoon: gek

Er zijn alleen een paar details die ik heb weggelaten van die dag. En erg essentieel zijn voor de beeldvorming van de extra bijles. Die meteen na de les plaats vond.
Dus die momenten zal ik ook met jullie delen

Op het moment dat alle klasgenoten het lokaal verlieten zeiden ze bijna allemaal stuk voor stuk "dag meneer" "doei" of "fijne dag meneer". Aangezien hij de hele les druk bezig is geweest met mij. en verder zo'n beetje geen woord heeft uitgewisseld met de rest van de klas

Ik verwachtte wel dat hij even de tijd zou nemen om op te kijken en wat terug te zeggen tegen de enthousiaste leerlingen. Maar dat deed hij niet. En hun blikken maakte al snel plaats voor teleurstelling en suspicie
In plaats van het aanvankelijke enthousiasme

Stuk voor stuk stond hij ze gewoon compleet te negeren. terwijl ik opkeek en ze ieder stilletjes gedag knikte.

Blijkbaar was hij zo erg geïnvesteerd en geconcentreerd in de stof en het uitleggen ervan aan mij dat hij helemaal uitgezoned was in een bepaalde hyperfocus.

Toen de uitleg bijna klaar was en hij uiteindelijk redeneerde dat het verstandig was om vaker extra uitleg in te lassen voor het vak. Noemde hij iets heel opmerkelijks. Wat misschien wel per ongeluk was.

Maar op dat moment wel bepalend was voor hoe ik hem zag. En zou zien

Voor een hele lange tijd