RAIKO ADAN, 07
The captain with best defense system.
"Goodmorning coach,"bati ko nang makapasok na sa office ni Coach Lio.Kumportableng naupo ako sa seat na nasa harap ng desk niya.
"Goodmorning Adan,"tugon niya sa'kin habang nakasalikop ang mga kamay at nakatuon doon ang baba niya."Nagawa mo na ba ang ipinag-uutos ko?"
Agad na kumorte ang ngisi sa labi ko.
"Two down, one to go,"mayabang kong sabi."Hindi naman ako gaanong nahirapan sakanila.Gusto narin nilang makapaglaro ulit matapos ng dalawang taon.I saw the will on them,"paglalahad ko pa.
Tumango-tango si coach,nagugustuhan niya ang mga naririnig.He's please on it.
"And the other one?"
Napaiwas ako ng tingin sabay sa pagpapakawala ng malalim na paghangos.Bigla kong naramdaman ang iritasyon sa sistema ko.
"Ruiz is a bit hard to deal with coach,"pag-amin ko na sa totoo lang ay nadidismaya sa sarili ko.
Ilang beses narin akong lumapit sakanya para alukin siyang bumalik sa Subara.Hindi ko alam kung ano bang kulang o mali sa paraan ko upang makailang beses rin niya akong tanggihan.
"Adan you know how much we needed him in the team,"dismayadong aniya na sinimulang masahehin ang sentido."The game is about to start a month by now.At hanggang ngayon ay hirap parin tayong pabalikin ang isa sa pinakamagaling na manlalaro ng eskwelahang ito.I don't know what to do anymore.Did he lost his passion on basketball?"malungkot ang tono niya.Tila nawawalan ng pag-asa.
"We have Baltazar and Riego already coach,kahit paano ay malakas na ang team.Ruiz will follow,"pagsisiguro ko sakanya."Mahihirapan lamang ako but give me time and I'll bring him back.After two years, he will play again."
Have I lost my mind?maybe.I'll try hard just to get back my best team before.We was once the most known basketball team across the Nationals.And I can't wait to see Riego,Baltazar,and Ruiz plays again.Matapos ng nangyari noon,ako nalang ang naiwan sa laro at nagpatuloy.Ganyunpaman hirap ako,pakiramdam ko ay masyado ng naiba ang mundo ng basketball simula ng mawala silang apat sa tabi ko.Kaya nga kahit ano pa man at gaano ako magmukhang kaawa-awa,ibabalik ko kahit ang tatlo nalang sakanila ano man ang mangyari.
"What's your plan?"naniningkit ang matang tanong saakin ni coach.Nilaro niya ang pito na nakasuot sa leeg niya.
I purse my lips then scratches my forehead.I give him an akward smile.
"To be honest coach hindi ko rin alam kung anong magandang plano para maibalik si Ruiz sa team."
I chuckles.
Nakita ko kung paanong bumakas ang frustration sa mukha ni coach.Nilandas niya ang mga tropeyo namin noon na nakadisplay sa shelves.May pagnanasa sa mga mata niyang makakamit ulit ng isa sa mga iyon.Kaya't ang magagawa lang namin ay manalo sa District Tournament, para umabante ng Regional to Nationals.
I push the inside of my cheek using my tounge.My eyes were fixed on those fragile trophies also.The thought of winning those makes me eager to revive Subara.
Gusto ko ring muling makahawak ng gano'n ngunit mas gusto kong muling mabuo ang Subara at magkakasamang makapaglaro ulit tulad ng dati.
Paglabas ko ng office,si Baltazar agad ang bumungad saakin.Nakasandal siya sa puting pader habang magkakrus ang mga braso.
Agad na nagtama ang mga mata namin.Pumorma ang aktibong ngisi sa labi niya.
"Ano?"
"Umh wala naman, balak ko sanang kumustahin si coach.Lagi ko kasi siyang inii-snob noong hindi pa ako nakakabalik sa Subara.Baka nagtatampo siya sa'kin,"he playfully said.His hand is inside the pocket of his pants.While the other one is scratching the nape of his neck.
