HEY! MR. SIMON //BOOK1 (COMPLETED)

PART 51. DEAD OR ALIVE

DR. DINO POV:

Lumipas ang tatlong buwan and we decided to operate Simon's girlfriend.

I really appreciate how Mr. Simon cared for her girlfriend. He do everything just to save her lover's life. Simon spend almost 20 millions para lang sa kanyang girlfriend. And I heard that his father is currently interrogated him dahil kinuha niya ang pera ng kompanya. Ibinalita pa ito sa television dahil ang SM Company ay hinay-hinay nang nawalan ng partners including XTELECOM na pagmamay-ari ni Mr. Barre.

Ngayon katatapos lang naming ooperahan si Zhiel. And I have to call Mr. Simon to reveal the results.

"Hello! Mr. Simon," I uttered.

"Yes, doc anong nangyari sa kanya? Is it successful?" Makikita ko talaga sa kanyang boses ang pagkagalak na makita ang kanyang girlfriend.

"Pumunta ka sa hospital," I uttered directly. Hindi ko alam ang gagawin ko nagdadalawang isip ako sa aking desisyon dahil naaawa ako kay Simon.

-----------------

SIMON POV:

Mabilis akong nagpatakbo sa sasakyan at bumili pa ako ng mga bulaklak na sunflower para kay Zhiel. Ilalagay ko ito sa table niya para mararamdaman niya talagang andito ako lagi sa tabi niya.

"I hope she's okay! Kapag gumaling na siya papakasalan ko na siya agad-agad. I will bring her in the altar," I uttered.

"Kring! Kring! Kring!" My phone rings repeatedly.

"Hello, Vinny!" I uttered.

"Simon, where are you bantayan mo sarili mo. Dad will gonna imprisoned you here sa bahay!" Vinny informed me.

"Hayop talaga yung old man na iyon," I shouted.

"Where are you? Pupuntahan kita," Vinny uttered.

"Going to hospital, ako," I uttered.

"Nga bro, let me stay sa house mo," sabi ko kay Vinny.

"Yeah, pupuntahan kita diyan," Vinny uttered.

Inioff ko ang cellphone ko at nagmamadaling pumunta sa hospital.

Habang papalapit ako mas lalong kumaba at nag-iba ang pakiramdam ko. Hindi ko alam ang nangyari sa akin.

Parang nagslowmo ang lahat.

Kahit binilisan ko ang aking paglakad parang may humila sa akin palabas ng hospital. I don't know how to handle myself.

Sa katagalan ng aking paglalakad, nakarating din ako sa office ni doc.

"Mr. Barre?" I uttered when I saw him.

"Mr. S-Simon?" He stuttered.

"Why are you here?" I asked curiously. Nahahalata kong pabalik-balik din siya kasi sa hospital.

"My daughter is here in the hospital," he uttered.

Nakita ko siyang lumabas ng makausap niya si Dr. Dino.

Mabilis naman akong umupo sa inuupuan ni Sir Barre kanina.

"Doc, how's the operation," I asked with my weary eyes.

Napansin kong hindi sumagot si Dr. Dino kaya inulit ko ang aking tanong.

"Doc, how's Zhiel. How's my girlfriend?" I uttered.

"A-a-a di-di ko alam kung pano sabihin sayo pero," napatigil siya sa pagsasalita na ikinagagalit ko.

"Sabihin mo!" Naiinis kong sabi sa kanya dahil pinatagal pa niya ang agony ko.

"We do our best Mr. Simon but-," pinutol ko ang kanyang sinabi na kwenelyuhan siya.

"Wag mong sabihing patay na siya, wag mong sasabihin na patay na siyaa ahhhhhhh," di ko na napigilan ang aking sarili at patuloy na dumaloy na ang aking mga luha.

"Mr. I'm sorry but she's dead. Hindi na niya kinaya," sabi niya sa akin na parang tinabunan ako ng mundo.

"Hindi maaari, hindi pwedeng mamatay siyaaa. Anong klase kang doctor. AHHHHHHHHH, hindii," hagulgol kong nakaluhod sa harap niya.

"Doccc hindi pwedeng mamatay siyaaa. Hindi pwedeng maiwan niya akoooo," I cried as loud as I can.

"If you don't believe me then let's go," sabi niya sa akin na tumulo ang kanyang mga luha.

Dinala ako ni doc Dino sa morgue. And he show me the body of my Zhiel.

"Hinay-hinay kong binuksan ang nakatakip na blanket sa buong katawan niya at umaasang hindi siya ito.

"MY DEAR?! MY DEAR!!" Di ko talaga mapigilan ang sakit na aking nararamdaman when I saw her pale face after ko binuksan ang nakatakip sa kanya.

"MY DEARR, HINDI PWEDENG IIWAN MO AKO NG BASTA-BASTA NALANG. ANG SAKIT SAKIT, MY DEARRR. BAKIT HINDI KA LUMABAN, PANO NA AKO. PANO NA AKO? AHHHHHH," di ko mapigilan ang sarili na nakayakap sa kanya.

"My dear, please di ko kaya to. Please gumising ka," sigaw ko parin na nakaiyak na di ko alam kong nauubusan naba ako ng boses.

Nakayakap parin ako sa kanya while di ko mapigilan ang pagtulo ng aking luha.

"My dear, please," I uttered in a tired and cracked voice.

Nabigla nalang ako sa aking nakikita when I saw her index finger na gumagalaw.

"She's alive. Doc she's alive bigla kong harap sa doctor. I saw her finger na gumagalaw," yinugyog kong sabi sa doctor.

"Paningin mo lang iyan Mr. Simon patay na siya," sabi niya sa akin na di nakatingin sa akin.

"GAGO buhay pa nga siya. Nakita kong gumagalaw ang kanyang kamay," I uttered na hinahawak-hawakan ang kwelyo niya.

"It's so sad seeing you like that Simon but lahat kami nakasaksi na patay na siya," he uttered na nakapagpapagalit sa akin.

"Andito si sir Simon," biglang pasok ng mga bodyguard ng matandang kinasusuklaman ko.

"Get him," sabi ng isa.

"Bitawan niyo ako, ano ba?" Kumakawala kong sabi sa kanila.

"Potang ina niyo. Bitawan niyo ako. Zhiel, zhiel gumising ka. Please kahit para sa akin man lang. Zhiel, mahal na mahal kita, Ano ba punyawa bitawan niyo ako mga hayop," nagpupumiglas kong sigaw.

"I want to see my girlfriend. Ano ba?" I uttered and used my full force to get out from the hands of my old fuckshit demon father.

"BITAWAN NIYO AKO!" Sabi ko sa kanila habang pinagsusuntok ko.

Agad namang dumating si Vinny kaya tinulungan niya na akong upakan ang mga secu. Bro takbo, sabi ni Vinny na hinarang-harang ang mga bodyguard.

Agad akong tumakbo pero sa kalagitanan ng aking pagiiwas sa mga bodyguard biglang umataki ang ang asthma ko. Di ako makahinga. Di ko kaya ang huminga.

"Zhiel, zhiel I want to see you," I uttered habang hinahawakhawakan ang aking dibdib.

Ang hirap huminga. Di ko nalang namalayan na nakahandusay at nawalan na ako ng malay

Author's note:

Good evening kaunloved! Last two parts/ chapters and the story "HEY! MR. SIMON" will soon to end. Lovelots and always keep safe.

ALL RIGHTS RESERVED

unlovedqueen11