HEY! MR. SIMON //BOOK1 (COMPLETED)

PART 7. BEGGING HIM

ZHIEL POV:

It's Monday morning, agad akong pumasok sa paaralan.

"Hoy bes, I miss you so much," my happy go lucky friend hug me tightly.

"Gaga parang di tayo nagkita ng isang taon, miss ka diyan," I responded her.

"Well, sa bagay. Do you made your projects already?" She asked.

"Hala, may project tayo?" Sabi ko sa kanya.

"Estudyante ka nga!" She rolled her eyes.

"Hoy hala ano?" I asked.

"The research one. We have to do our research," sabi niya while sighing.

"What's the theme?" I mean the topic?" Sabi ko sa kanya na parang tinatamad na mag-aral.

Problema pa sa academic dumagdag pa ang hinayupak na CEO.

"Di man nagbigay ng specific topic si ma'am," she uttered.

"Hays, individual daw?" I asked.

"By pair daw," she smiled at me.

"Partner tayo please," sabi niya sa akin while pouting her lips.

"Sure," pataas-taas kilay ko pa.

Sa pagdaldalan namin dumating ang aming professor na parang tigre.

"Miss Zhiel, you're working in SM INN, right?" Our professor ask me.

"Yes, ma'am but I was fired," I uttered sadly.

"Ohw, why?" Sabi ng prof. namin.

"Well, nvm about it. I just want to inform you that I'm rooting for your slot as one of the dean's lister," sabi ng prof. namin na nakapagpapasaya sa akin.

"Kung may masamang balita nga naman may papalit na good news pala," sabi ko sa aking sarili and smiled to my prof.

"Congrats bes," sabi ng kaibigan ko.

Lumipas ang isang oras na pagdidiscussed ni prof. May inaanunsyo siya sa amin.

"Before I dismissed you class, our principal head Mrs. Filomena declared that you don't have class this afternoon for the reasons that we, teachers should attend our school's seminar. So, you can go wherever you want but be sure to keep safe as you go home. Class dismissed. Goodbye students," my prof uttered na naghiyawan kami sa tuwa.

Masayang-masaya ako dahil walang pasok, mapupuntahan ko na naman ang CEO para mamilit na naman na pabalikin ako.

After ng class agad akong pumunta sa SM INNOVATION.

"Andito ka na naman?" Sabi ni Sir Dale nang makita ako.

"Sir Dale nandito ba ang CEO?" I uttered.

"Nasa office niya, bad mood iyon wag mong puntahan," sir Dale warned me.

"Palagi naman bad mood iyon," napangiwi kong sabi.

Pumunta ako sa office ng CEO at nakita ko na naman ang nakakatakot na awra niya.

"Sayang pagkapogi mo kong ganyan ka, heshhh," bulong ko at agad pumasok sa office niya.

"Hey! Mr. Simon," sambit ko agad at ngumiti ng abot tenga.

Nagpacutecute pa ako para lang matanggap ang aking pagmamakaawa.

As usual he just stared at me at bumalik sa pagharap ng kanyang laptop.

"Hayss! If I were you, kakausapin mo ako. Edi di ka pa maboring diyan," usad ko na nakaupo sa sofa ng kanyang office.

"Sarap higaan ng sofang to," I uttered while lying on the sofa.