DÜŞMAN OKULLAR

Bölüm 1: ''Yeni Kız''

---

''Defne Çınar,'' dedi müdüre hanım elindeki kağıtlara bakarken. ''On yedi güzel bir yaş.'' bana bakıp gülümsedi. Evet, güzel bir yaştı ama benim için değildi. Babamla müdüre hanımın masasının önündeki koltuklara karşılıklı oturmuştuk.

Kadın en fazla kırk yaşındaydı. Kahverengi saçlara ve saçlarını tamamlayan kahverengi gözlere sahipti. Gülüşü en az güneş kadar ısıtıyordu insanın içini. Sevimli ve sempatikti. Fiziği kusursuz değildi ama güzeldi. Sadece iki veya üç kilo fazlalığı vardı. Onu da çok iyi gizlemeyi başarıyordu. 

''Şey,'' diye çekingenlikle sesimi çıkardığımda kadın kaşlarını kaldırıp bana baktı ''Öğrenciler nerede acaba?'' 

''Şu an dersteyiz.'' diyerek açıklama yaptı. Kolundaki saate baktıktan sonra ''Yaklaşık beş dakika sonra zil çalar.''

''Acaba okulunuzda psikopatlar veya mazoşistler bulunur mu?'' diye saçma bir soru attım ortaya. Babam boğazına ayı girmiş gibi öksürmeye başlarken kadın bu soruyu doğal karşılamıştı. Bakışları anlayış içindeydi.

''Merak etme tatlım. Alışma sürenizi nasıl geçireceğiniz size bağlı fakat kimse kimseye zarar vermez. Biz genelde Kuzey Erkekler Okulu ile...'' bir an durup düşündü. Doğru kelimeleri arar gibiydi ''...Polemiğe gireriz.'' 

''Kuzey Erkekler Okulu mu?'' diye sordum kaşlarımı hafifçe çatıp. Kimse bana böyle bir  erkekler okulundan bahsetmemişti. 

''Anlatacaklar.'' dedi kadın ve gülümsedi. 

''Adınız neydi?'' diye sordum başka bir soruyu ortaya atıp.

''Gizem Uzun.'' dedi ve gülümsedi. Hemen ardından telefonuna uzanıp bir numara çevirdi ve telefonunu kulağına götürdü.

''İrem çabuk odama gel.'' tek cümlesinden sonra telefonu kapatmıştı. Bu biraz kabacaydı. Yaklaşık on saniye sonra kapı çalınmadan açılmıştı ve Gizem Hanım bunu pek umursamışa benzemiyordu. İçeri giren kız siyah saçlara, açık bir tene ve yeşil gözlere sahipti. Güzelliğini kıskanmıştım açıkcası. Boyu benimle hemen hemen aynıydı. 

''Okulumuza yeni öğrenci katıldı. Onu gezdirir misin?'' Gizem Hanım kibar bir ton kullanmıştı bu sefer. Adının İrem olduğunu bildiğim kız gülümsedi. Artık babamla ayrılma vaktim gelmişti. 

Ayağa kalkıp ona sarıldım sımsıkı. Gitmesini istemiyordum. Aptal bahanelerini alıp başına çalmasını, sadece babamın yanımda olmasını istiyordum ama olmayacaktı. O gidecekti. Şimdi.

''Sadece bir ay.'' diye fısıldadım kulağına. Cevap vermesini beklemeden ayrıldım ve kapıdan çıktım. 

Kızla birlikte koridorda yürürken anlatıyordu her yeri. 

''Bak burası yemekhane. Burası da laboratuvar. Burası... Neyse, burayı boş ver. Ve burası ta tuvalet. Her katta mutlaka bir tane bulunur zaten. Yatakhaneler en üst katta. '' Elimdeki kağıdı çekip aldığında ben boş vermem gereken odanın içinde ne olduğunu merak etmiştim. Başımı iki yana sallayıp düşünmemeye çalıştım.  '' Sen bir numarada kalıyormuşsun. Ayrıca senin sınıfın bir üst katta.'' dedi. Dolaşmaktan yorulduğunu anlamıştım. 

Birlikte üst kata çıkmaya başladığımızda konuşmaya başladı ''Dinle, yeni kız. Bu okulun bazı kuralları var ve bu kurallara uymazsan sonuçları bizi ilgilendirmez. Öncelikle kimseyle kavga etmek yok. Kimse de sana dokunamaz. Ama birine bulaştığını görmeyelim. Güney kızları arasında asla kavga istemiyoruz.'' korkmamıştım ama ilk maddesini duyduğumda ürkmediğimi söylesem yalan söylemiş olurdum. ''Sonraki kural ise az önce aç kedi gibi baktığın o odaya adım atmak yok. Zamanı geldiğinde biz seni o odaya sokacağız zaten.'' boğazımdaki yumruyu yutkunarak geçirmeye çalıştım. Attığım ufacık, kaçamak bakışları fark etmişti. Bu kız cidden zekiydi. ''Ve son olarak, Kuzey Erkekler Okulundan biriyle bile görüşmek yok.'' bu neydi şimdi? Kiminle konuşacağıma, kiminle arkadaş olacağıma bu aptal kurallar karar veremezdi.