Een luide klap verderop in de trein doet ons afleiden van ons gesprek. Even kijken we ongerust naar de deur. Tegenwoordig doet elk geluid ons op scherp staan. 

'Laten we zo even kijken wat daar aan de hand is,' stelt Marcel voor. Ik knik instemmend. Als hoofden van de SVP hebben we toch een verzorgende rol op ons genomen. Wie weet is een van de leden tegen een toverstok aangelopen. 

'Komt Terry Bootsman nog naar jullie deze kerst?' vraagt Marcel verder. 

Ginny knikt. 'Het deed hem pijn om kerst zonder zijn ouders en broertje te moeten vieren, maar hij heeft ingestemd met het idee. Hij gaat vanaf het perron meteen met ons mee naar het Nest. Mam stond erop dat hij heel kerst bij ons zal blijven. Daarna gaat hij naar Villa Mergel, daar hebben ze fatsoenlijke gastenkamers.'

'Klopt,' zeg ik, terwijl ik Loena's Kibbelaar pak. 'Het leek ons slim om Terry niet naar een leeg huis te laten gaan dat gekleurd is door slechte herinneringen. Ik heb gezien hoe dat is uitgepakt bij een zekere Zwadderaar en dat laat ik niet nog een keer gebeuren.'

De anderen knikken begrijpend bij mijn referentie naar Theo toen zijn vader in Azkaban zat, alhoewel de jongen liever dat heeft dan een vrij rondlopende vader. In het huis van Terry zijn zijn ouders vermoord, wat ongetwijfeld trauma's met zich mee zal brengen. 

De deur van onze coupé wordt plotseling open getrokken en we kijken met slecht verborgen verbazing naar de twee Zwadderaars die in de deuropening staan, in plaats van Loena, die al een tijdje naar het toilet is. 

'En waar hebben we dit koninklijke bezoek aan te danken?' vraagt Ginny met een grijns. Haar grijns valt snel weg als Benno Zabini haar met serieuze ogen aankijkt en naast hem Theo even kort zijn hoofd schud. 

Direct schieten we allemaal overeind, alert. 

'Wat is er gebeurd?' vraag ik, bezorgdheid duidelijk in mijn stem. 

'Lijp- Loena Leeflang is net meegenomen door dooddoeners,' laat Benno weten. 

Ik vloek hard en Ginny schiet direct overeind met haar toverstok klaar. Marcel lijkt verstijft en ook bij Simon is de paniek te zien. Dit hadden we niet zien aankomen. 

De Zwadderaars laten zichzelf binnen en nemen plaats naast Ginny, die terug op de bank geduwd wordt door Benno.  

'Dat was die klap die we hoorden,' zegt Simon plots, terwijl het besef op hem neer daalt. 

Ik kreun even. Hoe konden we dat nou zo makkelijk laten gebeuren?

'Hebben jullie het zien gebeuren?' vraag ik scherp aan mijn twee vrienden. Ze knikken tegelijkertijd. 

'Wie waren het?' sist Ginny, haar vraag meer aan Theo gericht dan aan Benno. De eerste kent tenslotte de meeste dooddoeners van gezicht. De Wemel lijkt vuur te spuwen en houdt haar toverstok met witte knokkels vast. 

'Ze hadden maskers op. Ik kon ze niet herkennen,' legt de Zwadderaar uit, met een verdacht monotone stem. Ik bekijk de twee even, die strak rechtop zitten, met hun kin in de lucht en elke emotie verborgen. Ze gedragen zich nu naar hun aristocratische opvoeding, in plaats van de jongeren die ze werkelijk zijn. 

De dooddoeners moeten ze van slag hebben gebracht. 

Want we beseffen allemaal dat we zelfs in de trein niet langer veilig zijn. Dat wij als leerlingen van Zweinstein ook nu een prijs boven ons hoofd hebben hangen en dat zelfs zij, Zwadderaars en van goede aard, niet honderd procent veilig zijn. 

'Waarom zouden ze Loena mee hebben genomen?' vraagt Marcel bedenkelijk. 'Het zou logischer zijn als ze Kate zouden pakken, toch?'

Ik gooi de nieuwste Kibbelaar naar hem toe, waar de titel De jongen die bleef leven, leeft nog steeds! groot op de voorpagina staat.

'Hierom hebben ze Loena meegenomen.' 

'Kate heeft gelijk,' zegt Theo zacht. 'Haar vader werkte ze teveel tegen, dus dan pakken waar hij het meeste van houdt: zijn dochter.' 

Ginny vloekt zodanig grof dat Benno haar lichtelijk geschrokken aan kijkt. 

'Wat doen we nu?' vraagt de Wemel, haar blik op mij gericht. 

'Hoezo wat doen we nu?' onderbreekt Benno haar. 'We kunnen niks!'

Ginny besteedt geen aandacht aan hem en houdt haar verwachtingsvolle blik op mij. Ik weet wat ze wilt en zij weet wat ik denk. Ik knik naar haar. 

'We halen haar eruit. Loena is de eerste die moet onderduiken.' 

Voor het eerst zie ik Ginny wat meer relaxen en ze laat zich tegen de rugleuning van de bank vallen. Ze weet dat haar vriendin veilig zal zijn zodra ze in de Kamer van de Hoge Nood is. 

Theo, daarentegen, kijkt me met ogen vol paniek aan en hij beweegt onrustig met zijn handen. 'Hoe bedoel je, we halen haar eruit? Je kan niet inbreken in Villa Malfidus, Kate! Dat is zelfmoord!' 

Ik kijk breed grijnzend naar mijn beste vriend en ik weet dat er een gevaarlijke blik in mijn ogen te zien is. Benno schudt ongelovig zijn hoofd, terwijl de Griffoendors alleen maar meer energie lijken te krijgen. 

'Ik heb wel vaker een zelfmoordmissie gedaan. Als ik morgen overleef kan dit er ook wel bij.' 

Theo mompelt mijn woorden geluidloos na, terwijl Benno me met een strenge blik aankijkt. Stellig kijk ik terug. 

'Wat ben je van plan, Mergel?' vraagt hij, langzaam maar duidelijk. 

Ik buig naar voren, om mijn punt meer kracht te geven. 'Gaat je niks aan, Zabini.' 

'Vergeten we dat onze vriendin net ontvoerd is, of wat?' roept Simon plots. De Griffoendor kijkt gejaagd de coupé rond. Zijn zorgen voor Loena weerspiegelen zijn zorgen voor Daan Thomas, die al maanden spoorloos is. 

'We halen haar deze vakantie nog uit Villa Malfidus,' stel ik hem gerust, waarna ik me tot Ginny en Marcel richt. 'Stuur bericht naar de volledige SVP dat een van onze leden ontvoerd is. Ze moeten weten dat ook zij niet meer veilig zijn en dat ze kunnen onderduiken wanneer ze willen.

De twee knikken en lopen beide de coupé uit, met onze gouden munten op zak en op zoek naar een lege coupé. 

Ik kijk even dankbaar naar de twee Zwadderaars, die hun masker nog niet echt hebben laten vallen. Theo kijkt me met enige nieuwsgierigheid aan, maar Benno houdt zijn blik strak neutraal. Het zou verontrustend zijn was het niet voor de hand die beschermend op de zak van zijn gewaad ligt, de plek waar zijn munt verstopt is. 

'Bedankt voor de informatie,' zeg ik zachtjes tegen ze. 'Ik spreek jullie zo meteen nog even.'

Het is een stil teken dat ze de coupé weer moeten verlaten, eentje die ze meteen oppikken. Ze knikken beide en richten zich beide tot hun volle lengte op. Het zou een amusante aanblik zijn, met Benno een goede kop groter dan Theo, als de situatie anders was geweest. 

Als de coupé deur achter hun dicht valt, draait Simon zich naar mij toe, zijn gezicht serieus. 

'Je kiest de goede Zwadderaars uit, Katelynn Mergel.'

Ik glimlach even. Simon was altijd sceptisch over de twee slangen, maar hij lijkt langzaam bij te draaien. 

Ik kijk even door het raam naar buiten, waar de noordelijke steden van Engeland nu te zien zijn, terwijl de trein voorbij raast richting Londen. We zullen snel aankomen in de hoofdstad. 

'Ik weet het,' fluister ik. Want ik vertrouw ze.  

.............................

Een Sinterklaas cadeautje voor jullie ;)

Welk deel/welke missie in de kerstvakantie kijken jullie het meest naar uit? Loena terughalen, de Azkaban breakout, het kerstbal, of iets anders?

NO TIME TO DIE - Katelynn MergelWhere stories live. Discover now