WHEN THE MAFIA LORD BECAME A FATHER

CHAPTER 18

Klane just sighed and stood up. " Matulog na nalang muna ulit, anak. Gigisingin nalang kita pag nakabalik na ako dito, okay?"

"Okay, dad. Bye, take care."

Tumango nalang siya saka umalis sa pagkakaupo sa kama at lumabas ng pinto. Kinuha muna niya ang jacket niya at isinuot iyon bago kinuha ang pitaka at cellphone niya.

Lumabas siya ng condo ni Lexien at siniguradong inilock niya ang pinto. Binigyan din naman siya ng spare key ni Lexien kagabi kaya maaaring siyang makapasok dito.

Naglakad siya at pumasok na sa elevator.

He closed his eyes as he hope.

Sana lang ay may makita siyang strawberry at avocado malapit lang sa condominium na ito. Wala pa naman yung kotse niya.

After almost one hour of finding, finally, nakabili na rin siya. He buy one boxes of each fruit. Bumalik na siya sa condo ni Lexien. Inilagay niya muna sa refrigerator ang pinamiling prutas.

Pagkatapos papasok sana siya ng pinto ng silid na kung saan sila natulog ng mapansin niyang hindi ito bumukas. It's locked. Kumunot ang noo niya dahil alam niyang hindi siya ang nag lock dito.

Like who the hell locked this door? Imposible namang si Laxus dahil pinatulog na niya ito.

Napailing nalang siya saka napabuntong hininga. He's tired. Kaya naman, hindi na niya inisip kung sino ang nag lock ng pinto.

Pumunta na lamang siya sa sala at dun humiga sa sofa. Ipinikit niya ang mga mata.

Seconds later, may narinig siyang tunog ng pag unlock ng pinto. He heard footsteps coming to his direction. He just act like a sleeping and wait for that someone who's coming.

He felt someone staring at him. He heard him sighed and spoke.

" Don't act like as if your asleep. I know your not, dad." Wika ni Laxus.

Yes, it's Laxus. Klane can tell because of his scent and small footsteps that he heard.

Klane's opened his eyes and looked at Laxus, confusedly. " You still awake?"

Laxus nodded and sit beside him. " State the obvious." Laxus said, sarcastically.

"Do we have a problem, son?"

"Yes, we have." Sagot nito

" What's the matter? Okay na tayo, diba?"

Laxus looked at him, unbelievably. " That's was just an act. I don't want to be unrespectful in my mom's eyes."

Natigilan si Klane sa narinig. "W-what?"

" I know you heard me. I don't want to repeat my self."

Napakurap-kurap si Klane saka mapait na ngumiti.

Tangina!

Akala niya... Okay na sila...but it was just an act. JUST AN ACT.

Nasaktan siya dahil sa sinabi nito. Isa isang tumulo ang luha niya at hindi niya iyon pinunasan. Hinayaan niya lang itong tumulo.

"Akala ko..." Mahina niyang sambit saka tumingin kay Laxus na walang emosyong nakatingin sa kanya.

"Stop crying. Your just wasting your tears."

Klane wipe out his tears, using his hand and smile sadly to Laxus. " Tell me, son. Ano bang dapat kong gawin para matanggap mo 'ko? Para okay na tayo?"

Laxus just raised his eyebrows. " Better asked yourself and you know the answer." Anito bago siya iniwan at pumunta sa kwarto.

Hindi nito isinara ang pinto. He sighed as he stood up. Pumasok siya sa silid saka tumingin sa kanila.