The unknown 30 Sequels: The Plot Twist

Chapter 13

Nagising ang diwa ko ngunit hindi ko magawa idilat ang mata ko. Tila.. Tila bulag ako sa lahat ngunit naririnig ko ang lahat.

"Mi amor, Please wake up" narinig ko ang boses na miss na miss ko na; ang boses ni carlos.

"Carlos? Anong ginagawa mo dito iho?" Tanong ni lola, gusto kong bumangon pero hindi ko magalaw ang lahat.

"Lo siento abuela, gusto ko lang po makita yung lagay niya" naramdaman ko ang sakit sa mga salitang lumalabas sakaniya. Stop.. Carlos, I can't take it anymore. I want to hug you and kiss you like you do.

"Naku carlos, Mas maganda kung ikaw ang una niyang makikita" Rinig ko pa. Gusto kong tumayo at yakapin silang dalawa pero hindi ko magawa.

"K-kung magigising pa siya" Saad ni carlos. "Natatakot ako na baka sumuko uli siya" naramdaman ko ang paghawak niya sa kamay ko na nagpa kiliti sa buong sistema ko. F-ck, Why I can't move? I want to hug him.

"Patient carlos. She's in coma" C-Coma? A-ako ba ang sinasabihan nilang in coma? No.. I still need to ruined their marriage! I.. Still need to...

"I'll be patient abuela. I will." saad niya na tila hindi talaga ako iiwan sa lahat.

"Good iho, osya lalabas muna ako para magpahangin" narinig ko ang pag bukas ng pinto at ang pag sarado. Naramdaman ko ang kamay ni carlos na hinahawakan ang noo ko.

"Mi amor I'm sorry.. Lo siento if I didnt fight for our love" Narinig ko ang mahihinang hikbi na nagpakirot ng malala sa akin.

"lo siento mi amor if I hurt you just to be happy" gusto kong sabihin sakaniya kaso hirap na hirap na'ko. "Carlos" saad ko pa.

"¿Mi amor? ¡Mi amor!" Rinig kong sigaw niya dinilat ko ang mga mata ko at nagulat nalang ako na ang puting ilaw ang bumungad pag lingon ko ay ang nag aalalang mukha nang isang tao ang bumungad. Si carlos. "Mi amor.. You're awake!" Hinalikan niya'ko sa noo pagkatapos tumakbo palabas.

"W-What the fuck just happend?" tanong ko sa'king sarili at kinapa kapa ang likod kong kumikirot. Ang sakit parin pero mas masakit atang makita ko si carlos na ikakasal sa iba.

May nagsisitakbuhan na mga nurse at doctor papunta sa kwarto ko kaya napabalikwas agad ako ng tayo. Ano bang nangyayare sa mundong ito?

"Hi Ms. Dioteles, Thank god you manage to survive" Ngumiti lang aq sakaniya bago tumingin sa katabi niyang si carlos.

"ahm. Excuse me sir but what do you mean I manage to survive?" nagtataka kong tanong pero kay carlos parin ako nakatingin di ko akalain na mapagmamasdan ko pa ang mga mata niyang kulay tsokolate.

"You've been stab six times in your back and 2 in your stomach and 1 in your arms that's why" Tumango tango ako at hinawakan ang likod ko. Napangiti ako bago tumingin sa doktor.

"Who saved me? Please answer me I want to say thank you" Tumawa siya at tinuro si carlos.

"Your boyfriend silly" mahina siyang natawa at nang matapos ang pag tingin niya sa katawan ko ay umalis na agad siya para daw makapag usap ko na kamo ang 'Kasintahan' ko kuno.

"he dared to call you silly huh?!" Napatingin ako sakaniya. He looks so mad.

"Huh? What do you mean corazoncito?" Tinignan ko siya ng naka kunot noo. "I mean.. Carlos. What do you mean?" bumaba ang tingin ko nang mapansin kong malapit na mamula ang mga pisnge ko.

"You called me corazoncito. So it means I'm still your little heart" Hindi ka naman nawala. Hindi ka naman napalitan. Ikaw parin ang corazoncito ko at wala nang iba.

"Whatever, Why?" Kumunot ang noo niya na nagpa iling sakin. "Why did you save me carlos?" napalitan ng pag aalala ang kaninang naka kunot niyang noo. Lumapit siya sakin at hinawakan ang mga kamay ko.

"I'm worried about you mi amor. Seeing you full of blood while 2 boys are running away. I don't know what to do if I leave you there bathing in your own blood or rescue you, but mi amor I really can't think how much I'll miss you if you die because of me. I really can't take it baby" Hinawakan ko ang kamay niya at mahina itong pinalo.

"Bakit pa? I know yasmien will be sad there!" Umiling iling ako at inisip ang mukha ni yasmien. Kaming dalawa sa paraisong napaka ganda.

"Y-You know her?" Tumango tango ako habang inaalala ang masasaya naming alaala ni yasmien kahit saglit lang iyon alam kong nawalan ng konting hinanakit ang nararamdaman niya.

"She's.." nanginginig syang tumingin sakin at pinaka titigan kung nagsisinungaling ako.

"She's what?" tinaasan ko sya ng kilay na nag pakaba lalo sakanya.

Well, your cousin is my friend.

"she's my cousin! A-And she's already dead!" Tumawa ako ng pagak na nag paatras sakanya.

"Your cousin.. Yes! Your cousin who save me! Who dared to be alone just for you, and me!" tumulo ang mga luhang dapat hindi tumulo, yan ka nanaman abegail, nanghihina ka nanaman.

"How the fuck she save you abegail?! Your crazy!" Tumalikod sya na nag pahikbi sakin.

Iiwan moko.. Nang di pako nakakapag paliwanag?

"P-Pag lumabas ka ng kwartong 'to, pag umapak ang mga paa mo sa labas ng kwartong 'to ng di pako nakakapag paliwanag.. Malayang malaya ka na carlos, malaya ka na corazoncito." mahinang bulong ko ngunit alam kong maririnig nya ito.

Humakbang sya na mas nagpa hikbi sakin.

Unang hakbang, napaka sakit.

Pangalawang hakbang, mas masakit, malapit ka nang maging malaya mahal ko.. Malapit na..

"Papalayain moko? Eh ako mismo ang kumakapit sayo" humarap sya sakin ng magkasalubong ang kilay.

A-Anong? P-pinipili niya bang marinig ang paliwanag ko?

"Proceed mi amore, tell me. Fucking tell me why?! Bakit ka ba nababaliw? At pano mo nakilala ang pinsan ko?" humakbang sya papalapit sakin.

Unang hakbang? Napaka sayang malaman na ika'y bumabalik sakin.

"Isa, Mag bibilang ako hanggang tatlo kapag di ka parin sumagot ay ako mismo ang aalis." Huminga sya ng malalim at hinawakan ang kamay ko.

"S-Si yasmien? Nakilala ko sya sa panaginip ko. Nag pakilala sya hanggang sa.. Naging magkaibigan kami, pati na rin sa paraiso ay magkasama kami, dapat ay lilibutin namin ang buong paraisong magkasama ngunit nawala ang yasmein na kilala ko, yun pala ay sinakripisyo nya ang pagkakaron ng kaibigan para sating dalawa." pag kwento ko. Tumulo ang mga luhang dapat ay hindi tumutulo.

"Panaginip? Your dream?" tumango tango ako na nag pa kislap ng mga mata nya.

"I miss her so much, bakit sayo lang sya nag pakita?" di ko sya sinagot at.. Ngumiti.

"Ang galing mo na mag tagalog, naiintindihan mo na rin ako" Nakangiti ko syang sinulyapan.

"because you teach me.. You teach me how to love and how to know your culture." ngumiti ako ng sobrang tamis at siya'y hinawakan sa pisnge.

Gulat kaming napatingin sa pintuan nang pumasok ang mapapangasawa nya. Binaba ko ang kamay ko at ngumiti sakanya.

"H-Hello" bumaba ang tingin ko nang halikan nya si carlos sa mismong harapan ko.

Ang sakit.. Ang sakit sakit!

"How are you abegail? You almost missed our wedding" nginitian niya'ko kaya naman ginantihan ko sya ng matamis na ngiti.

"I'm fine, dont worry i won't missed that special day of yours." tumingin ako kay carlos at ngumiti. Bakas sakanya ang lungkot.