The unknown 30 Sequels: The Plot Twist

Chapter 8

"Good morning mi amor" Bati ni carlos pagkalabas ko ng aking kwarto. May hawak siyang tasa at paniguradong paborito kong kape ang kaniyang iniinom. "You want?" Tanong niya ng mapagtantong sa tasa niya ako nakatingin.

"N-Nope" umiwas ako ng tingin dahil nahihiya parin ako kapag naaalala ko ang halik na pinagsaluhan naming dalawa "Asan si lola?" Pag iiba ko ng usapan.

"She left us.." Tumingin siya sakin ng pilyo kaya mabilis akong umatras at sinamaan siya ng tingin.

"Carlos!" Sigaw ko dahil yung pamumula ng mukha ko ay nag uumpisa na. "Subukan mo'kong hawakan" mabilis ko siyang hinampas nang lumapit nanaman siya sakin.

"Ouch! ¡Ha herido mi amor!" saad niya pa habang hawak hawak yung brasong nahampas ko.

"S-Sorry" mabilis ko siyang niyakap. Nakakatakot.. Ansakit sa dibdib na makitang nasasaktan ang taong mahal mo.

"Don't say sorry mi amor" Yinakap niya'ko pabalik at sinandal sa kaniyang dibdib. "Wala naman akong gagawing masama sayo mi amor, Yayakapin at hahalikan lang kita" natatawa niyang saad kaya napa simangot nalang ako.

"Carlos naman eh.." Nahihiya kong saad at mabilis na inalis ang katawan ko sa kaniyang katawan. "Manliligaw palang kita nanghahalik ka na agad!" umirap ako sa hangin habang pinipigilan ang ngiting hindi ko kayang pakawalan

"Eh? Then be my girlfriend then" Saad niya at sinukbit ang kaniyang braso sa aking braso na parang bading kung tignan. "Or I'll be your bestie! I read many novels that friends can end up into a relationship" ngingiti niyang saad na nagpa labas ng aking ngiti.

"Pano kung may ibang kaibigan ako?" ngingiti kong saad, Mabilis siyang bumitaw sa pagkakasukbit at niyakap ako ng napaka higpit.

"No! Akin ka lang abegail. Akin ka lang" umiling iling siya at sinamaan ako ng tingin. "Ako lang dapat hahalik diyan" Tinuro niya ang labi ko kaya napatakip ako dun. "Ako lang rin ang tatawag sa'yo ng mi amor because You're mine. Only mine mi amor" binuhat niya'ko at makikita mo ang paghakbang niyang napaka bilis makapasok lang sa bahay.

"Fine. Pero ligawan mo parin ako" Naka nguso kong saad habang nagpupumilit na bumaba sa pagkakabuhat niya. "Ano ba carlos! Ibaba mo nako!"

"Why would I? You're mine. Only mine mi amor" saad niya at hinigpitan ang pagkakabuhat sa'kin.

"Hindi mo pa'ko napapasagot carlos kaya hindi pa'ko sayo" Umirap ako sa hangin at pinipigilan ang lagi kong nararamdaman. Ang kilig.

Bakit ganito nalang lagi abegail? Akala ko ba galit ka at ang lola mo sa mga espanyol pero bakit ngayon nahuhulog ka na sa taong kinasusuklaman mo?

"Mi amor?" Tinignan ko siya ng tinawag niya'ko sa gitna ng pag suway ko sa isipan ko. "Sana pagdating ng panahon.. Marinig ko sa boses mong mahal mo ako" Nginitian ko siya bilang tugon, mahal kita carlos, mahal na ata kita.

"Soon, I will say I love you's to you" saad ko at nginitian siya bago bumaba sa pagkakahawak dahil nawala ang higpit na nilagay niya sa pagkakabuhat sakin. Siguro nagulat sa sinabi ko.

"Really mi amor?" Ngumiti siya ng napaka lawak at yinakap ako ng mahigpit.

"I'm not promising carlos" Saad ko at huminga ng malalim. "Baka pag dating ng araw mawala ka nalang at iwan ako without you listening my I love you's to you" Ngumiti ako ng mapait at pinigilan ang nag babadyang luha na gusto na agad lumabas. Ilang araw ko rin dinamdam ang isipan na 'yon ngayon ko lang nasabi sakaniya't napag tapat.

"I.. I don't know mi amor" Ngumiti siya sakin ng mapait. "I don't know who I am. I always ask my self.. Who am I? Am I not really for you? Or I'm just dreaming about you" Tinignan niya'ko na nagpahulog sa puso ko.

"I hope.. I hope this day; our memories will never forgetten by you and by me"  Ngumiti ako sa kaniya pagkatapos lumakbay ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan. Nakakainis abegail you really have some guts to say that?

"I will never forget you, If ever I forget about you and our memories please tell me and I will do everything to bring us back." Ngumiti nanaman siya at pinunasan ang luhang nag babadya nanamang bumuhos. "Please don't cry mi amor. I'm not leaving you unless you say it infront of me. And I know that you really say that" Tumayo siya at tinignan ang langit na tila may sinusulat.

"Please god. Please sun and sky always make me know about her. If ever I'll leave her please look her up and make her safe at daylight" ngumiti siya at nawala lahat ng pait at sakit na nararamdaman niya. Sana mawala rin 'tong nararamdaman ko kahit alam kong mas nasasaktan siya.

"And please god if ever he leave me, please guide him whenever he goes." Tinignan ko siya. "And for you.. Moon. Please keep my corazoncito safe at night time" yinakap ko siya at ramdam ko ang pag yakap niya pabalik sa'kin.

"Please take care.." Rinig kong saad bago siya unti unti nawala sa paningin ko.