The unknown 30 Sequels: The Plot Twist

Chapter 11

"¡Buenos días abuela!" bati ko kay lola nang makita siya paglabas ko ng kwarto.

"Buenos días nak" narinig ko ang pagod sa mga mata niya't panghihina.

"Abuela? Ano pong nangyayare sayo?" Linapitan ko siya at pinaupo muna sa upuan. "May nararamdaman ka po ba?" Tanongq habang tinatapik ang likod niya.

"Nak" hinawakan niya ang kamay ko at yinakap yakap ito. "Hindi na kaya ni lola, Alam ko namang andyan si carlos kaya panatag akong iwan ka kasama siya" Pumikit siya at dinamdam ang lahat. "Makakasama ko na ang lolo mo, Sawakas" dumilat siya at tinignan ako sa mga mata ko. "Nakita ko kayong pagala gala, Ang mga nakita ko ay hindi makatarungan para kay carlos" Yinakap niya'ko at hinawakan ang dibdib ko. "Sana'y mabalik mo si carlos bago ako mawala apo. Mas nanaisin kong makita kayong dalawang masaya kaysa naman makita kayong nakatingin nalang sa malayuan at hindi kayang mahalin ang isa't isa" Huminga siya ng malalim nang mawalan na siya ng hininga sa kakasalita.

"Lola naman. Wag kayo mag salita ng maaga" Ngumiti ako sakaniya. "Alam ko pong gusto mong makasama si lolo, pero paano naman ako?" Pinunasan ko ang luhang muntikan na tumulo.

"Apo. Kakayanin mo lahat ng pasakit sa buhay mo kung pipiliin mong maging masaya" Yinakap niya'ko at nilagay ang kamay ko sa dibdib niya. "Ang puso natin ay iisa lamang. Mahal kita apo kaya kapag kailangan mo ako kausapin mo lamang ako sa taas" Tumayo siya sa pagkakaupo at pumunta sa may bintana.

"La, upo muna kayo. Baka mapano ka, hindi ko pa kaya" Saad ko at lumapit sakaniya at pinipilit siyang paupoin.

"Apo, Pasensya na kung hindi kita nailabas at tinanggal ko sayo ang napaka mundong dapat mo talagang makita" saad niya at hinawakan ang bintana nang tignan ko ito ay mga bulaklak ang iyong makikita.

"A-Ano pong sinasabi mo lola?" nagtataka kong tanong dahil sa pagkaka-alam ko'y nakakagala ako sa kahit anong oras ko gustohin.

"¡Mi Amor!" Malakas na sigaw ang aming narinig bago pa makapag salita si lola. Si carlos. "Mi amor, Mi amor" yinakap niya'ko at nag mano kay lola.

"Bakit? Bakit ka naparito?" nag tatanong kong saad at inalalayan siya.

"H-Hindi ko gusto ang taong sinasabi nila! Mi amor.. Ayoko siyang mapangasawa pero mi amor kami'y may anak na" makikita mo ang mga sakit na nadarama niya kaya kami ni lola ay nagkatitigan. Alam niya na ang lahat kaya naman paniguradong tinatanong niya'koc sa kaniyang isipan kung sasabihin ko ba ang totoo o hindi.

"Alam ko wag mo nang ipaglandakan pang wala ako sa posisyon" Umirap ako sa hangin at pinakiramdaman ang puso ko, wala akong nararamdaman na sakit dahil alam kong nasa posisyon ako dahil ako ang tunay niyang mahal.

"Lo siento mi amor, Lo siento" Binaba niya pa ang ulo niya para humingi ng tawad. "Forgive me mi amor, Don't leave me please" Natawa ako nang pagak sa huli niyang sinaad.

"Iiwan mo rin ako diba? Bakit ayaw mong iwan kita?" Natatawa kong saad habang tinitignan si lola dahil natatakot ako na baka isang pikit ko lang ay wala na'kong kasama.

"N-No.. I-I don't want to leave you" Umiling iling siya at hinawakan ang kamay ko. "Akala ko ba mi amor magiging masaya tayo sa limang araw na natitira?" Saad niya at kita ang pagkinang ng kaniyang luha. Kahit naaawa ako ay pinigilan ko ang sarili ko. Abegail remember the plan. In the wedding you will ruined them.

"Fine, But with abuela, she'll be in our side with that 'f*ckin five remaining days" nagulat siya sa pagmumura ko pati na rin si lola. Ngayon lang ako nag mura sa harapan niya ng napaka lutong.

Nang sila' y mahiwagaan na ako talaga ay nag mura ay biglang lumayo si lola at yinakap ako, "Abegail. Alam kong nasasaktan ka pero mas nasasaktan si carlos! Matatali siya sa taong di niya kilala't hindi niya mahal!" tumawa ako ng pagak. Alam kong dapat sanay nako pero natatakot ako na baka hindi ko magawa ng maayos. "Abegail isipin mo naman ang nararamdaman ni carlos hindi lang ang nararamdaman mo" Lumayo ako sa kaniya habang umiiling iling.

"nararamdaman niya? Yung nararamdaman ko ba? Na lagi ko nalang naiisip yung pangako niya bago ko malaman na may anak na siya sa iba?" Umiwas ako ng tingin kay carlos nang magawi ang mata niya sakin.

"A-Abegail.. Alam kong nandidiri ka sakin kaya ako na mismo ang lalayo sayo. Alam kong masakit parin para sayo ang mawala ako" hindi ko siya sinagot at nang maramdaman ko ang sunod sunod niyang pag yakap palayo napaupo ako sa sahig pagkatapos non ay humagulgol kahit nasa gilid ko lamang si lola.

"H-hindi ako nandidiri sayo, Gusto ko lang maging maayos ang plano" bulong ko habang iniisip ang mukha niya kaninang sa palagay ko ay hindi na mauulit pa. Apaka laki mong tanga abegail, hindi mo manlang naisip kung lalayuan ka ba niya pag pinakita mo sa buong mundo ang ginawa ni trisha? Pano kung magalit siya sayo dahil sinira mo ang pagkatao ng magiging asawa niya huh?

"tayo na dyan abegail. I'm disappointed." Tumawa ako ng pagak at tumayo ng tuwid, kung iiwan nila ako mabuting ako na ang mauna. "san ka pupunta?" tanong niya.

"Sa lugar kung saan may kasama ako. Sa lugar na walang mangengeelam sakin" Ngumiti ako sakaniya at tumakbo papalayo ng bahay. She's disappointed? How come?

She's disappointed but me I'm f*cking hurt! I'm fucking hurt I hope they know.

Ang sakit sakit, sana alam din nilang pati ako nasasaktan.

"Ang sarap mabuhay!" malakas kong sigaw.

sana maging masaya kayo ng wala ako, sana.. Sana pagnagkataon na wala ako ay mapansin nyo rin ang hinanakit ko. Ang hinanakit ng katulad kong nag mamamahal lang.