The unknown 30 Sequels: The Plot Twist

Chapter 3

Habang kami'y kumakain ay napatingin ako sakanya nang mapahawak siya sa sarili niyang ulo. Tumibok ng napaka lakas ang aking dibdib sa hindi ko malamang dahilan.

"Está herido" rinig kong bulong niya kaya naman lumapit ako sakanya.

"Can I massage your head?" saad ko at akmang hahawakan na ang kanyang ulo ng bigla siyang humarap sakin.

"I.. I know everything now.." tumingin siya sakin at hinawakan ang aking kamay.
"Lo siento mi amor. But I didnt belong here. I'm from 20th century. Not here mi amor" saad niya kaya ako'y ngumiti ng sobrang lawak hanggang sa humagalpak na'ko ng tawa.

"Don't make me laugh carlos; I think it's your dream. Don't make someth---" hindi ko natapos ang sinasabi ko nang sumabat siya.

"I'm michael abegail. I am michael, nakatiya ako sa spain! And I don't think that I'm from this century abegail" huminga siya ng malalim at tumayo kaya naman tumapat ako sa malapad niyang dibdib

Sa unang pagkakataon. May yumakap sa'kin ng mahigpit at puno ng pag mamahal.

"I'll stay with you if there's a chance of choosing you over my future.. I will choose you no matter what. I'm too inlove with you so I can't loose you just because of my future. You can be my future abegail.. Mahal kiya " gusto ko sanang kiligin kaso ang huli nyang sinabi ang nag pahinto at nagpa tawa sa'akin.

"Carlos.." saad ko at maluha luhang tumingin sakanya. Kahit sa saglit naming pagsasama ay napalapit ako sakanya. Kaya naman ang hirap tanggapin kung may pagkakataong siya'y lilisan na.

"Abegail, I'm happy to have you. Thank you for teaching me; and I hope you can teach me more" ngumiti siya sakin at bumitaw sa pagkakayakap.
"Let's eat and after that continue our lesson" saad niya pa't inupo ako sa kanina kong inuupuan.

Ang saya ko dahil nakilala kita. Ngunit nalulungkot din dahil ika'y paniguradong mawawala.

"This taste good" turo niya sa tuyo at dilis na nakahapag.

"It's called tuyo and dilis" saad ko at siya'y nginitian.
"It's my favorite dish carlos" saad ko pa't pumikit nang malasahan ko ang paborito kong ulam.

"Then it's my favorite dish now" saad niya kaya naman ako'y napabaling sakanya.

"W-What? Why?"saad ko nang makitang ginaya niya ang aking ginawa.

"Well.. It's delicious and you like it.. So i like it too!" masaya niyang saad tila ba'y isa syang batang masayang kumakain habang kinakain ang paborito niyang pagkain.

"Oh.. By the way at the end of the night I need to work okay? So just stay here and mind your own business because I still have more work to do" saad ko at tumayo dahil tapos na rin naman akong kumain.

"Can I come with you?" saad niya at hinawakan ang aking kamay.

"No carlos" saad ko at tinanggal ang kanyang kamay.
"But if you want; you can apply there as a translator in spanis to english if you want" saad ko pa't ngumiti sakanya.

"I will apply there and any boy who touch you will be dead in my own hands" saad niya pa't ngumiti sa'kin na para ba walang sinabing hindi maganda.

"Tara na sa salas, tuturuan pa kita" saad ko habang hinuhugasan ang pinagkainan namin.

"Magandang hapon carlos" napatingin ako kay lola nang siya'y pumasok sa kusina.

"buenos dias abuela" bati ni carlos kay lola kaya naman napangiti siya kay carlos.

"Kumain na ba kayo? Oh iha" lumapit siya sakin at hinawakan ang aking kamay.
"Diba sabi ko sayo na wag na wag na wag kang mag huhugas? Hayaan mong ako ang mag hugas. Ilagay nyo lang dyan at ako na ang gagawa na lahat. Naiintindihan mo ba yun iha?" napabuntong hininga ako sa sinaad niya, gustong gusto niya talaga akong maging perpekto.

"Lola naman.." naka nguso kong saad habang binabalik ang aking kamay sa mga platong hinuhugasan.

"Iha! Matulog nalang kayo ni carlos dun!" saad niya at tinulak kami ni carlos papuntang salas kaya naman napabuntong hininga nalang ako.

"Abegail?" tawag sa'kin ni carlos kaya naman napatingin ako sakanya at sakto rin ang pagtingin ko ng pagbaba ng tingin kaya naman muntikan na mag lapat ang aming labi kaya naman mabilis akong umiwas. Ngunit ang pag iwas kong yun ang tuluyang nagpa lapat sa aming labi.
"Lo siento! Lo siento!" kinakabahan niyang saad habang hinahawakan ang aking labi.

"No, Don't worry" saad ko at binaba ang tingin. Yung puso ko kanina pa lumalakas ang Tibok. Hindi ako pwedeng mahulog sa taong alam ko namang malapit nang umalis sa aking buhay. Aalis rin siya sakin.. Aalis rin sya kaya itigil mo na puso ko.. Itigil mo ang pag tiboo ng malakas pag siya'y malapit dahil tandaan nating iiwan rin niya tayo pag dating ng panahon.

"I'm sorry for kissing you abegail. I hope you don't hate mo for doing that" saad niya at yinakap ako. Hindi ko kayang magalit sayo carlos. Hinding hindi ko kaya.