PART 14. CAUSE OF MY EUPHORIA

Start from the beginning
                                    

"Ayokong masabihan na may PA ako baka sasabihin pa ng iba na sobrang ang yabang at ang sama kong tao," he sadly uttered while looking at our way.

Napatahimik nalang ako when Dale called us.

"Sir Simon?" Tawag ni sir Dale.

"Ihatid ko lang tong estudyanteng to," he responded Dale.

"Okay! Sir," sabi ni sir Dale na ngumiti s akin at nag-approve. Lumakad ulit kami ni Sir Simon at lumingon ako kay sir Dale at nagwhisper.

"Bagay ba kami?" I uttered while nakangiti.

I saw sir Dale's thumbs na nagthumbs up kaya napajumped nalang ako bigla dahil sa kilig.

Nakasakay ako sa kanyang kotse na ang bango ng loob. Parang pinabanguhan ata to ng gwapong boss ko.

Nagulat ako nag lumapit siya sa akin. I saw him staring at me.

"Tskk, you should wear your seatbelt Ms. Lutang," he uttered while isinuot sa akin ang seatbelt.

Bigla siyang nagpaharurot ng sasakyan.

Kakainis tong CEO nato iba't ibang pangalan na ang tinatawag sa akin.

Napapansin ko na pasiplat niya akong tinitingnan sa salamin ng kanyang sasakyan pero nako ang hirap mag-assume kaya di ko nalang binibigyan iyon ng malisya.

"Why are you not talking?" He uttered.

Napataas ang dalawa kong kilay na para bang nagtatanong.

"A- Huh sir?" I asked.

"Nevermind, well, job well done," he said.

Napangiti at napangisi nalang ako na nakaharap sa kanya.

"Thank you sir!" I responded while pacute-cute na ngiti sa kanya.

"Childish mo," sabi niya sa akin na umiwas ng tingin.

"May pasok pa kayo ngayon oras?" He asked again while looking at the way.

"Alas kwatro na, wala kaming pasok kukunin ko lang bag ko," I uttered to him.

I saw him smirking while smiling.

"Ang gwapoo mo," bigla kong saad.

Bigla siyang tumigil at tinitigan ako.

"Ah- ah charott. Joke lang sir," pag-iiwas ko ng tingin.

I heard him chuckled at mas lalo pa akong nainlove at natamaan sa kanya.

"I know," bigla niyang saad na sounds like feelingon pero totoo naman.

"We're here, kunin mo na bag mo hihintayin kita," he added.

I asked him na napalaki ang aking mata na para bang nagtatanong kung seryoso ba siya.

"Hah? Sir? Ay wag na po! Di kailangan may susundo sa amin ng kaibigan ko. Pinsan niya. Wag na," natatakot at nahihiya kong saad.

"Ohw really? Okay!" Sabi niya na bumalik sa bossy mode.

Lumabas ako ng sasakyan niya at tumalikod na. Nahihiya kasi ako na ihahatid niya ako sa bahay. Pangit ng bahay namin. Kung mayaman lang ako e' pwedeng pwede ko talagang doon nalang siya tumira.

"Wait," he uttered at tumingin ako sa kanya.

"Yes, Sir?" I asked.

"Smile," he uttered.

Kinilig na naman ako, kaya napangisi ako ng malaki. I saw him smirking and smiling again. Tapos nagwave siya ng kamay.

Bigla niyang pinaharurot ang sasakyan at ako ay naiwan na kilig na kilig.

"Yawaa, kinikilig akoooooooo, ahhhahhahahah," sigaw ko pa at umiindag-indag dahil sa kilig.

Tumakbo ako papunta room namin at agad ko na namang binalita sa aking kaibigan na si Nicole ang mga nangyayari.

Nang 6 P.M. na excited akong pumunta sa SM company sapagkat makikita ko na naman si Mr. Simon.

"Good evening Sir Dale. Good evening Langgod," bati ko kay Sir Dale at sa kaibigan ko na si Bianca.

"Woww, ganda ng gabi a'. May ganap?" Bianca uttered.

"Ikaw ba daw mahatid ng CEO syempre masaya ka talaga," saad pa ni sir Dale na napalingo-lingo dahil kagagahan namin ni Bianca.

"Well, swerte mo Goring kong majowa mo si Sir Simon, magkasama parin tayo sa bahay nila," tili pa ni Bianca.

"E' bakit?" Sabi ko.

"Si Sandro kasi e', basta sasabihin ko nalang sayo kapag sigurado na haahhaha," sabi pa niya.

"WORKING HOURS!! NASIPAGDALDALAN NA NAMAN KAYO!" Sigaw pa ni Sir Simon na kakapasok lang.

"Sorry, Sir," saad pa naming lahat.

"By the way, I want to congratualate Ms. Zhiel Ngag for a job well done," mr. Simon uttered na nagpapasigaw ng lahat.

"Ayieeeeeeee," everyone teased me.

"Ayiiee, ikaw goring ha," Bianca teased me.

"Tumigil nga kayo," I whispered.

Grabe ang aking motivation sa pagtatrabaho dahil sa mga nangyayari. Kinikilig ako kay Sir Simon.

Pagkatapos ng trabaho agad akong umuwi sa bahay.

"Yes, walang pasok bukas kaya okay lang matagal ako matulog," saad ko sa aking sarili.

"Uh hu, uh, hu," nauubo kong saad nang may something na pumapasok sa aking baba.

Agad kong iniopen ang aking messenger at nakita kong online si Mr. Simon.

"Hey! Mr. Simon. Good evening," sent.

"Early morning rather," sent.

He just seen me kaya nalungkot ako.

"Ting!" My messenger popped out.

"Kulit mo," he replied.

Goshh, even though ang liit ng reply niya kinikilig ako.

"Naggood night lang e'," I sent.

"Matulog kana," he replied.

"Ahhhhh, you are really the cause of my euphoria," sabi ko pa.

"Huh?" He replied.

"My goshhhh nasent ko? Damn ahahahhaha mama," sigaw ko na tumatalon talon sa kama dahil sa kaba.

"Anong nanagyari sayo diyan?" Sabat ni mama sa kabilang kwarto.

"Wala po may ipis lang," I responded while kabang kaba na ako.

I unsent the message kahit nakita na niya ito.

Kainis ka kasi Jungkook e' dahil to sa kanta mo. Huhuhu anong gagawin ko ngayon? Kakahiya magpakita bukas.

"Ting!" My messenger beeps.

"Good night! Bacteria!" He again sent me a message with a HAHA emojie.

Naiinis ako kaya di na ako nagreply.

"Mukha ba akong bacteria para sa kanya? Kainis," natulog akong nabalot ng puot ang aking damdamin dahil sa inis.

HEY! MR. SIMON //BOOK1 (COMPLETED)Where stories live. Discover now