KIŞLADA TEHLİKELİ AŞK

FİNAL

Finalimizin hatrına bool bol yorum yapın olur mu?

10 yıl sonra

Mutfak kapısından bahçeye doğru ilerledim ve pervaza yaslanıp dışarıyı izlemeye başladım Kerim, kızımız asya , oğlumuz Ali , Ali'nin kedisi pamuk, Asya'nın köpeği fındık hepsi bahçede oyun oynuyorlardı, bitmişti herşey sahi bu güne gelene kadar neler yaşadık biz?

O günlerde Cenk ve eşini defnettikten sonra ikizleri almak istedik ama çok fazla sorun çıktı ikizler 5 ay boyunca yetimhanede kaldı bizim onlarla herhangi kan bağımız olmadığı için başta çok zorlandık fakat Kerim'in  bağlantılarını kullanarak almayı başardık Asya ve Ali'yi.

Kardeşim Elif... O şimdi üniversite öğrencisi büyüdü de okullara gidiyor benim miniğim

İkizleri de aldıktan 1 sene sonra Norveç'e yerleştik çok daha rahat yaşayabileceğimiz bir yere öyle çok para istemedik Kerim'in birikmiş paraları ile burada küçük pastane açtık aslında asıl amacımız minik bir yerdi lakin hiç beklemedigimiz bir şekilde çok sevildi yaptığımız tatlı ve pastalar burada çok kısa sürede tanındı daha sonra ise bir imalathane kurduk ve orayı işletiyoruz tabii ki ilk günki özen ve sevgi ile ilgileniyoruz işimizle.

Üstelik Ali ve Asya da çok meraklı bu işlere tabii Ali daha çok çizimleri ile uğraşmayı seviyor biliyorum ki çok iyi yerlere gelecek Ali'm

Asya'm o ise çok farklı bir kız şaşayı abartıyı asla sevmez canı sıkılınca eğlenmek yerine deniz kenarına gidip kitap okumayı tercih eder hep benim miniğim

Annem de elif ile birlikte kalıyor elif tıp fakültesini kazandığı zaman annem de onunla kalmak istedi Elif'im ise tabii ki çok sevindi çünkü  o asla annesinden ayrilamayan minik bir kız çocuğu

Biz... Kerim ile ben başta çok korktuk ya basaramazsak dedik? Ya onlara güzel bir evebeyn olmazsak? Onlara mutlu edemezsek? Çok korktum onlar odalarında gizli gizli aglar da sesini duymam diye.

Fakat biz başardık çocuklarımıza güzel bir aile olmayı başardık.

"Kerim, çocuklar hadi yemeğe gelin hava da soğudu üşüteceksiniz"

"Geliyoruz babaaaa"

Tam yemeğe oturduğumuz sırada tiz bir ağlama sesi yankılandı kapının önünden bu da neydi ki şimdi?

Koşarak kapının önüne gittiğimizde, yerde minik bir sepette bir bebek karşıladı bizi.

"Yok artık baba bu kim ki şimdi?"

"Yaaa çok şirin amaa"

"Dur dur not mu var şurada, asya okur musun onu"

"Hemen okuyoruuuum, Ali bebeği alsana içeri üşümesin dışarıda 'bu satırları siz okurken ben büyük ihtimalle bu diyardan uçmuş olacağım evet bu satırları yazan dilsiz olmadığı halde asla konuşmayan karşı komşumuz emine adımı bile şimdi öğreniyorsunuz büyük ihtimalle hiç konuşmadım sizinle, siz uğraştınız bana yemek getirdiniz hamile oldgumu fark edince ise daha çok ilgilendiniz size ne kadar teşekkür etsem az biliyorum ama sizden son bir iyilik daha isteyeceğim melegime iyi bakmanızı, onu çok sevemedim özür diliyorum ondan da sizden de bı türlü kabul de edemedim onu biliyorum aslında suçu yok onun ama ben kaldıramadım bunu çünkü o tecavüzden olan bi bebek. Onu kendimle  öldürmek istemediğim için doğuma kadar bekledim sadece şimdi ise ölmem için asla bi engel yok önümde yine de kızıma ondan özür dilediğimi söyler misiniz? Ona iyi bakın lütfen.

"Hasiktir"

"ne yapacağız ki şimdi?"

"Baba ne olacak şimdi?"

"Yaa ama o çok küçük bırakmayalım onu"

"Bence bakabiliriz biz ona?"

Kerim ayağa kalkınca hepimiz sustuk. " Tamam sakin olun elbette küçücük bir bebeği bırakmayacağız ama öncelikle polise gitmemiz gerek sonra da eğer Ömer de kabul ederse alabiliriz yanımıza" diyip beklentiye suratıma baktı.

"Hayır elbette bırakmayız bu bebeği yalnız"

'O zaman artık ailemiz 5 kişi öldü öyle mi? "

"Hayır tabii ki asya pamuk ve fındık da var ailemiz 7 kişilik çoook büyük bi aile"

Eveeet buraya kadardı aslında burada bitirmek istemezdim ama son zamanlarda yazma hevesim kaçtı hikayeyi yarım bırakmak da istemedim.

Belki başka hikayelerde görüşebiliriz? Bı bakarsınız bı kurgu ile daha gelirim karşınıza

Sizi çooooook seviyorum