11. Bölüm= Kitap okuyan arkadaş...

59 11 0
                                    

Harry= Merida bu Muggleların anlamaması için geçirgen bir duvar. Gözlerini kapa ve hızla yürü...
Merida= işe yarayacağından emin misin?
Harry= elbette! Hadi dene!

Adranelin tüm vücudumu satmıştı. Kalp atışımı hissediyordum. 
Ona nedensizce güvenmek istedim. Valizi göz hizamda tutarak hızla ilerledim.
Bir şey sanki beni tutuyormuş gibiydi. Kısa bir süre sonra daha gürültülü bir ortama geldim. Hermione kenarda bekliyordu.

Her= Gel bakalım Merida.
M= Şimdi ne yapmamız gerekir?
Her= Biletleri verip trene geçeceğiz. Tabi önce diğerleri gelmeli.

Bu sırada onlarda geldi. Aşırı gergin hissediyordum. Aslında herşey güzeldi. Rüyada olduğumu düşünmeli miyim? Bence evet...

Birine çarpınca rüyada olmadığımı anlamış oldum. Çocuk sadece yüzüme küçümseyici bir bakış attı ve "Aptal kız..."

O salağa cevabını çok net verirdim ama Hermione beni kolumdan çekiştirip, geç kalmamamız için bir şeyler söylüyordu.
Yani bu durumda kavgaya giremezdim.

Boş bir yer bulup oturduğumuz da nefes nefese kalmıştık. Hermione, çantasından kalın, büyük bir kitap çıkardı. Kitabın yanına takılı kalemi aldıp bazı yerlerin altını çizdi.

Benimde aklıma kitabımı getirdiğim geldi.
Onunki kadar kalın olmasana bende kitabımı ve kalemimi çıkardım. Yanıma koyup çantama bakmak için geri başımı çevirdiğimde Hermione'nin tiz ve küçük çığlığı beni korkutmaya yetmişti.
Ron ve Harry kahkaha atmaya başlamıştı.

Her= Romeo ve Juliet mi okuyorsun? Sana spoiler vermemeliyim!
Mer= Bir sorun mu var?
Her= Hayır! Sadece benim gibi kitap okumayı seven pek arkadaşım yok...

Bunu söyleyince kıkırdadım. Çünkü bunu bastırarak söyledi ve kime söylediği belliydi. Iki erkek ona "Neden öyle diyorsun ya?" Der gibi bakıyordu...

~Birleşim Tanrıçası~ | Narnia Günlükleri• Harry Potter |Where stories live. Discover now