Yalan egosuna ikimizde gülmüştük.
E= Ama... Diğerlerine haber verdin mi?
M= Hayır...
E= Tamam. Sen valizini topla, ben haber veririm.
M= Teşekkürler...Kalkıp, eşyalarımı toparladım. Bu sırada diğerleri salonda toplanmıştı. Içeri gittiğimde, o eski neşeli hava yoktu.
M= Çocuklar...-
L= Ne zaman geri geleceksin?
M= Emin değilim, ama geleceğim. Yemin ederim.
P= Dikkatli olmanı istiyorum Merida.Oturduğu koltuktan kalkarken, elindeki bıçağı ile yanıma geldi ve elime tutuşturdu.
Birden ona sarılmak istedim. Bir daha onu görmeyecek gibi...(Kucuk değil ama küçük gibi düşünün hsishsjns)
Birden sarılmak ile sarsılmış ama pozisyonu bozmamıştı. Daha sıkı sarılarak bir kaç göz yaşı döktüm.
Sıra Susan'a geldiğinde, bir kolye verdi.
Mavi rengi ne kadar çok sevdiğimi iyi biliyordu. O, dünya üzerinde sahip olabileceğim en iyi abla...
Sımsıkı sarıldım.Lucy...
Minik dostum. Her dediğini ciddiye alıp, beni koruyan melek.
Koşarak dolabına gitti ve Narnia'dan bize kalan en güzel şeyi getirdi. Benim çizim defterim. "Diğerlerine kılıç falan geldi bana niye defter?" Demiştim ama çok kısa süre içinde bunun sihirli olduğunu anlamıştım.
Kocaman sarıldım. Susan benim için nasıl bir rol modelse, bende onun için olmak istiyordum.
Ve işte ikiz Edmund...
İlk başta normal bir ceviz verdiğini zannetsem de içinde güzel bir kalp ve notla tatlıydı.
O'na da sarıldım. Bu sefer ağlamıyordum ama oldukça üzgündüm...
O doğduğum andan beri hayatımda olmuştu, hiç ayrılmamıştık, şimdi gidiyor ve onu yanlız bırakıyor olmak...
YOU ARE READING
~Birleşim Tanrıçası~ | Narnia Günlükleri• Harry Potter |
Mystery / ThrillerKatılımlı 5-6 kişi alacağım :) Kapandı... Susan, Peterin kız kardeşi ,Edmund'un ikizi ve Lucy'nin ablası... O hem komik hem ciddi biri, O birleştiren güç. O Sakin ama bir o kadar sabırsız, O zeki güçlü ve lider ruhlu, O Merida... Tek ihtiyacı ol...