sea ​​shells

Dag 44

06: 56
Lena had geen oog kunnen dicht doen in de nacht maar wat wil je ook als je kampplaats afbrand.

Iedereen was in alle staten en ze mochten in de ochtend eindelijk de kampplaats zien maar wel achter linten.

De schade was groot  er bleef niks meer van de eettent over en er bleven haast 2 hele slaaptenten staan. Vele kinderen hun spullen waren helemaal weg er bleef nog een stapel over met de spullen die niet waren opgebrand. Lena haar valies was gek genoeg nog helemaal ongedeerd. Haar bed en dons overtrek waren echter wel niet meer te redden.

Na het verzamelen van alle spullen en het vele gehuil van een paar mensen wiens spullen wel waren opgebrand deden de moni's de aankondiging om vroegtijdig naar huis te vertrekken, een slaapplaats was er niet meer en er waren er ook geen meer in de omgeving.

Liefst zouden we zo snel mogelijk vertrekken dus begonnen we al snel aan de terugreis naar huis.

Hoe kon het toch mogelijk zijn, Lena was hier nog maar amper een maand en nu moest ze al weer naar huis gaan. Heel triestig vond ze het.

12 u 35
De bus was ingeladen en iedereen zat in de bus klaar voor de terug rit. Lena had nog net naar haar ouders gebeld. Zij zaten gelukkig rustig thuis: "gedaan met de rust!" Zei haar moeder lachent. Nico ging ook naar huis zijn kampplaats lag vol met assen en was onleefbaar.

Op de bus was het erg stil in het begin en vele personen probeerde nog veel te slapen. Ook Lena maar zij werd wakker geschud door Jack.

"Hey" zegt hij fluisterend.

"Hey.." fluistert Lena terug.

"Ça va?"

"Jaja met u?" Jack zijn spullen waren wel bijna allemaal weg.

"Niet leuk hé, maar ik kan wel tegen een stootje." Zegt hij, Lena knuffelt hem.

"Het komt wel goed." Jack kust haar op haar voorhoofd en loopt terug naar zijn stoel. Waarna Lena in slaap valt.

————
15u53
Lena word weer wakker maar de rest van de bus is muisstil zelfs Ella naast haar is in slaap gevallen. Ze neemt haar Gsm er bij en ziet dat Laïs heeft gestuurd.

«Hey Lena, ik heb gehoord dat je al naar huis komt?»

«jup,...»

«is der iets van u afgebrand?»

« Nee,nee gelukkig niet.»

«oef maar ça va een beetje?»

«jaja, Jack zorgt erg goed voor mij. »

« Schattig, hoe gaat het nu eigenlijk nu met jullie zitten? »

« Ik zal hem nog wel eens zien denk ik. Hij woont niet zo ver van mij dus dat lukt nog prima. »

« Allez nu hebt gy al eerder iemand dan mij hé. »

« AHHAHAH, had ik nooit gedacht! »

Lena stak haar telefoon terug weg en dook weer weg in de diepe slaap.

———
22u42
De bus komt aan  en iedereen staat met veel moeite af de bus waar alle ouders staan, weer vloeien er tranen bij sommige mensen. Maar nog voor ze naar de ouders mogen neemt iedereen nog afscheid van elkaar. De 4 meisjes knuffelen elkaar en dan gaat Lena ook nog naar Jack. Ze vliegt hem in de armen en hij kust haar.

"Ik hou van u Lena" brengt hij ook.

Lena glimlacht: "ik ook van u!" Zegt ze met volle overtuiging.

Ze nemen afscheid en Lena loopt naar haar ouders toe. Ze vliegt hen in de armen en niet veel later komt ook de bus van Nico aan waarna ze naar huis gaan.

Het was een kort maar leuk kamp met veel avontuur.
EINDE

Lena bleef Jack natuurlijk zien en hij was zeer geliefd door Lena haar familie.