Vertrekdag

26 0 0
                                    

"Tududududududu Tududududududu." Lena word wakker van het geluid van haar wekker. Het is zaterdag en ze moet al vroeg op voor de laatste dansles van dit jaar.

Ze danst samen met Billie 1 van de meisjes van haar klas. Het is 10 uur dus heeft ze nog een uur om zich klaar te maken.

De moeder van Billie brengt hen naar de dansles. Ze praat altijd uren aan een stuk door. Lena luistert nooit ze kijkt altijd naar buiten. Ze ziet hoe de restaurant eigenaars hun restaurants klaarmaken voor de dag. Ze verwachten vast veel volk zo de eerste dag van de vakantie en ze ziet de grote witte herenhuizen langs de weg staan, daar zou ze later ook zo graag in gaan wonen. Ze droomt er soms van. Zo met een zwembad in de tuin en drie verdiepen.

Op de dansles is het de laatste dag dus iets nieuws leren ze niet. Ze doen nog eens alle dansjes die ze dit jaar hebben gedaan, Lena kent ze allemaal niet meer zo goed maar ze doet haar best.

Volgend jaar wilt ze niet meer dansen. Ze vind de personen waarmee ze danst niet zo leuk.

———————————————————————————
19u30: Lena, Nico en hun ouders komen aan op het station in Mechelen waar ze normaal gaan vertrekken met de bus naar Spanje. Het word een rit van 21 uur en 24 minuten. Nico en Lena zitten niet op dezelfde bus want die zijn per leeftijd. Lena weet dus niet naast wie ze gaat zitten.

Op het station staat al een heleboel mensen. Er staan 3 groepen per leeftijd. Nico wilt natuurlijk direct naar zijn groep maar Lena blijft liever nog even knuffelen bij haar ouders. Ze voelt haar hard wel sneller kloppen en went even den blik op de groep van haar leeftijd. Nee, er was echt niemand die ze kende. Een paar jongens en meisjes lijken elkaar wel overduidelijk te kennen.

Op een gegeven moment luid er een fluitje. Lena schrikt op en ziet dat er een begeleidster iedereen bij elkaar roept dus ze geeft ze haar ouders snel een afscheidskus en loopt dan naar de groep toe.

Er komt een kleine uitleg:
"Hallo iedereen, we gaan zo op de bus en daar ga ik jullie namen overlopen. We hebben per groep 2 bussen, we hebben ze voorlopig zelf verdeeld en met de mensen dat je in de bus zit ga je ook activiteiten doen op het kamp zelf. Op de zijkant van de bus hangt een blad met de namen van de personen die daar in horen. Ik wens jullie een goede busrit, jullie mogen nu instappen."

Voor Lena instapt went ze nog een laatste blik af oo de groep van haar broer. Hij lijkt al mensen gevonden te hebben die hij kent. Maar dan verdwijnt hij op de bus.

sea ​​shellsOnde histórias criam vida. Descubra agora