sea ​​shells

:)) Aankomst ((:

"Eeeuy!", Lena word wakker door het geschreeuw van een jongen.

Langzaam opent ze haar ogen en probeert ze zich te verleggen.

"EEEUHJJ!!", klinkt het weer. Lena verlegt zich weer.

"Eeeuj!" En ze krijgt een flinke dreun tegen de achterkant van haar stoel.

Ze schrikt op: "eeeh, wtf kan da ni wa zachter."
Ze kijkt achterom en ziet een jongen met bruine krullen en een bal in zijn handen.

"Ohw, sorry, het was niet mijn bedoeling om, ..."
Stamelt de jongen.

"Laat maar! Maakt niet uit." Onderbreekt Lena hem.

De jongen lacht maar Lena heeft zich al omgedraaid.

"We zijn er toch al bijna, je gaat waarschijnlijk toch niet meer kunnen slapen."

Lena wenkt een geïrriteerde blik naar hem.

"Wow, ik word hier bijna dood gebliksemd door die blik." Zegt de jongen.

Maar Lena antwoord niet meer en sluit haar ogen.

———————————————————————————

"FFFFFFFFFUUUUUUUUUTTTTTTT" klinkt een fluitje.

Lena schrikt wakker en kijkt rond.

"Hey, we zijn er binnen een kwartier al." Zegt Maya.

Voor dat Lena iets kan zeggen begint de moni te praten.

"Hallo allemaal. We komen binnen een kwartier aan op onze eindbestemming. We slapen in tenten op het strand zelf. We zouden jullie nu willen vragen om even samen te overleggen met wie je graag samen in een tent zou slapen. Geef het daarna ook even door aan mij, een tent is per vier dus zie dat je ongeveer met vier een groepje vormt. Ik stel voor dat jullie nu al jullie spullen al inladen."

"Spannend hé!" Zegt Maya terwijl ze een stompje tegen Lena haar arm geeft.

Lena neemt haar spullen en duwt ze in haar rugzak. Haar grijze trui stoot ze er bij, die heeft ze waarschijnlijk niet veel meer nodig in Spanje, met dat warme weer!

"Ah eindelijk wakker!" Klinkt de jongens stem achter haar weer.

Lena draait haar hoofd het is de jongen met bruin haar van daarnet.

"Ik ben Jack btw"

Lena heeft er nog geen zin in ze fronst haar wenkbrauwen en draait haar hoofd terug naar voor.

"Oké dan, Grumpy." Zegt hij nog na. Maar Lena reageert al niet meer.

Tot Maya grote ogen trekt,"ohw iemand heeft last van een ochtend humeur".

———————————————————————————

"Krrrrrrrrrr" de bus rijd over een weg van steentjes.

Uitstappen maar!! De deuren gaan open. Lena gaat trede per trede naar beneden, het licht van de zon is fel en schijnt in haar ogen waardoor ze even verblind is.

Door het felle licht en de trap die wat schoof viel ze naar achter.

"Ohw, sorry", ze viel in twee gespierde armen. Ze draaide zich snel om en keek naar boven.

"Wow, alles goed?" Het was die Jack weer.

Erg geïrriteerd draai Lena zich weer om, "ja, ça va. Niks aan de hand."

"Ok, ik zal u nog eens helpen," antwoord Jack.

Nu het licht minder fel is kan Lena alles terug helder zien.

Ze staan aan het begin van een park.

"Ok tijd om naar binnen te gaan. Volg allemaal goed tot we aan de tenten zijn."