Φως & Άστρα

Θα σε προσέχω

Για σένα θα κατεβάσω τα αστέρια πιο κοντά να μπορείς να τα βλέπεις και να χαμογελάς.

Γέλασες και μου είπες τι λες αγάπη μου μόνο οι Θεοί πράττουν έτσι;!

Τότε σου απάντησα, λάθος κάνεις η Αγάπη αυτό το Μέγα Δαιμόνιο έχει την δύναμη να τα κατεβάσει κάτω και να σου προσφέρουν την ομορφιά που αναζητάς.

Μα τι λες; Ποια αγάπη; Δεν αγαπώ εγώ απάντησες δυνατά και γέλασες για να μου δείξεις πως με κοροϊδεύεις.

Όμως δεν με κοροϊδεύες, αλήθεια ήταν και δεν μπόρεσε να κρυφτεί.
Έτσι σου είπα θα χτίσω εκείνη την φωλιά που λαχταρας ψηλά στο βουνό και θα σου φτιάξω εκείνη την βιβλιοθήκη που θέλεις τόσο καιρό. Θα σε προσέχω αγάπη μου.

Ποια φωλιά; Δεν σου είπα ποτέ ότι θέλω φωλιά. Να μην με βλέπει ο κόσμος και να μην με ακουμπάς αποκρίθηκες. Να είσαι μονάχα ήσυχη δίπλα μου και να αναπνέεις ήρεμα γιατί με πιάνει ταραχή με τις κινήσεις που κανείς.

Σε κοιτούσα τότε και τα μάτια μου άνοιγαν τις πύλες της καρδιάς μου και έχτιζα ελκυα έχτιζα ελκυα και έχτιζα για εμάς. Τότε ξαφνικά μου είπες:

Σταμάτα να με κοιτάς με ενοχλεί. Δεν μου αρέσει με ενοχλείς, κάτσε δίπλα μου και μην με ακουμπάς, μην μου μιλάς, μην με κοιτάς. Μονάχα κάτσε αναπνέοντας ήρεμα- δίπλα μου.

Σου έδωσα τα άστρα - το Φως μου και επικαλέστηκα το Μέγα Δαιμόνιο του Έρωτα.
Εσύ τότε μου ευχήθηκες να μην βρω καμία ευτυχία καμία αγάπη και να έρθουν μονάχα τα κατώτερα πλάσματα για να ζήσω μαζί τους στο πυρ το εξώτερον εκεί που ανήκω.
Μούδιασα και η παρουσία μου άλλαξε. Πήγα και έζησα μαζί τους και αυτό που σου εμφανίστηκε δεν σου άρεσε. Δεν το είδα εκείνη την ημέρα. Το είδα λίγο μετά. Το εξαυλωσα αγάπη μου.
Το έκαψα ζωντανό μαζί με μένα.
Και έχω μείνει ακόμα εδώ και αναρωτιέμαι να γυρίσω να το επαναφέρω;
Να φύγω να πάω στην φωλιά μοναχή;
Να έρθω να σε βρω και να καουμε μαζί;
Εκεί πέρα με τα πλάσματα τα δικά σου.
Γιατί στο Φως δεν μας δέχονται πια, πέρασε η διαδρομή εκείνη.