Hey MEMO!

X.

"Some people can face the truth, most people can't face the truth, others wish that they've never heard the truth."

~ It is called Life Line. ~

"Euri, Bye." ngiti niya sabay kaway sa 'kin, what do he mean?

Pilit ko siyang hinahabol habang naglalakad siya palayo sa 'kin, parang miles na 'yung layo niya.

Is he really saying, GOOD BYE? for real?

I run hurriedly.

"Memo! Memo!"

I stretch my hand in able to reach him but I can't.

Nakita ko siyang nagsalita, pero hindi ko narinig sa layo ng distansya niya.

He smiles and wave again. Hanggang sa, naglaho na siya.

"Memo? Memo?" inikot ko ang mata ko sa paligid pero wala siya.

I began to cry and shout.

"M----"

"MEMO!"

"Eu!" "Ielle!" nagulat ako ng bigla na lang tumambad sa harap ko sila Nikee at Xikee.

Teka?

"N-nasaan ako?" pagtataka ko. Ang alam ko kasi, hindi na ko nageexist pa. Ito na ba yung heaven? O baka hell kasi naandito ang Lontoe twins? Kidding aside.

Don't tell me...

"Eu! Nagising ka na rin!" sabi ni Xi with teary eyes sabay yakap ng mahigpit sa 'kin, and I saw Nikee took a sigh of relief. "Pinagalala mo kami." he smiled.

Am I still breathing? Am I still alive?

"What do you mean? Nacoma ako for years?"

Im still alive!  Isn't it great?

"Parang gano'n na nga." they respond. "Eh? As in?"

"We mean, No'ng wednesday bigla ka na lang nawala tapos napunta ka dito at isang araw kang walang malay and we're very dead worried about you! It felt like years. Alam mo 'yon?" sabi ni Xi habang walang humpay parin niya kong niyayakap, Nikee nods as he agrees.

Im alive, alert, awake, enthusiastic!

"More importantly, about what you've shout lately ng magising ka? Who's this MEMO?"

"May sinigaw ba ko?"

"Wag ka nang magpalusot." takot ni Xi sa 'kin. Huminga ako ng malalim. Hanggang ngayon pala hindi nila alam ang truth behind Melvin's personality, na Memo talaga ang name niya, at ako lang ang tumatawag sakanya ng gano'n.

Wait? Why am I feeling so special? And more importantly, he's an app not a human. Oras na ba para malaman nila? Maybe half of the truth.

"Ahh. Si Melvin!" walang gana kong sabi and expect what Xi reacts.

"Ayie! May endearnment ka kay Melvin mo? Hahaha! Sebe ke ne nge be eh! Gusto mo rin siya! Kinikilig ako." sabay siniko niya ko. Seriously Xikee? Hanggang dito at ngayon ba naman?

"Ehem.." react ni Nikee. Sinamaan lang siya ng tingin ni Xi.

WAIT!

"A-asan 'yung mga sugat ko?" sigaw ko ng nagtataka dahil ni hindi man lang ako nasaktan no'ng niyakap ako ni Xi. Kinapa ko ang buong katawan ko na tinorture nila--

Ngayon lang sumagi sa isip ko. Kaya pala ako napunta dito sa ospital kasi binugbog ako, at inakala ko pang namatay na ko. Teka?

"Sugat?" sabay nilang takang tanong, kahit ako nagtataka. Panong sa loob lang ng isang araw na naandito ako sa ospital mawawala na agad 'yung mga sugat ko? Miracle? Umiling na lang ako.