Hey MEMO!

K.

"Selfish and Pride. That's the two words that best describes me cause I know that I've always been so cruel in my selfish ways."

~ My nightmare? ~

Sunday...

"Well, Iba na ko ngayon. And yes, I search for you pero hindi para mag-revenge kundi....."

I'm trembling because of her wide grinning face.

"PAKANTAHIN KA!"

Let me take you back earlier before that terrible thing happen.

Umaga pa lang no'n. Naglalakad-lakad lang kami ni Memo sa park nang bigla na lang dumating ang twins! Si Xikee at Nikee. Well, dahil sa kapitbahay namin sila natural lang na magkita kami sa isang park dito sa loob ng subdivision but I regret that coincidence, na sana nag-stay na lang ako sa bahay.

"Hey, Melvin! Uy! Eu!" bati sa amin ni Xikee ng magkasalubong kami, I just give her a wave ganoon na rin si Memo. She's with Nikee, the boxer boy, and the creepy starer! Kasi, nakatitig nanaman siya sa 'kin. What do he want? Dahil ba sa sampal ko? Move on na saka kasalanan naman nila 'yon e.

"Bakit parang lagi ata kayong magkasama?" Xikee questioned. "Parehas kasi silang nakatira sa iisang bahay." sagot ni Nikee para sa 'min.

"So? Magkapatid kayo?" tanong ulit ni Xikee, andami niyang tanong ah? Pero infairness kapatid ang una niyang naisip bago pa 'yung ibang... alam niyo na? Iisipin ng mga nut-headed humans.

Pero? Ano'ng irerespond ko? Hindi naman kami magkapatid, we're just friends pero? How would I explain na ang dalawang magbestfriend nakatira sa iisang bubong? Tapos opposite sex pa? Err. Hindi ko akalaing maeencounter ko ang mga gantong tanong kung saan parang naiipit ako! But fortunately, magaling akong magpalusot.

Sasagot sana si Memo but I immediately shut his mouth kasi mukhang weird nanaman ang isasagot niya at saka itinaas ang explanation ko.

- Uhm. Magkaibigan lang kami! Wala kasi siyang bahay kaya nagrerenta muna siya sa bahay namin, pumayag naman sila mama. - what a lie!

Nginitian ko si Memo saying makisakay na lang siya nang makita ko ang nagtataka niyang mukha.

"Ah.. eh... oo tama! Hehehe." sabi niya. Buti naman at nakakaintindi siya.

"Oh I see." sabay na sabi ng twins. Buti na lang at kumbinsido sila.

"Kailan pa naging boarding house ang bahay nila?" I hear Xikee mumbled pero word na nila na lang. I wonder what she murmurs? cause she's glaring at me.

Akala ko tapos na ang tanong ni Xikee nang bigla siyang nag-intrigue ulit. "Oh so.. why did yo—"

And I'm glad that was snapped by Nikee! Kasi mukhang wala akong maisasagot. "Tara Melvin! Laro tayo sa court." yaya niya kay Memo. Napatingin muna sa 'kin si Memo as if na kailangan niya pa ang approval ko. So I just nod.

"Sige!" sabi niya and they head off. Napatingin ako kay Xikee na umuusok na, maybe because her question got interupted.

"That guy! Er! He's no good!" she snapped pero bigla na lang ngumiti ng makitang nasa harap pa niya ako.

"So? Ikaw at ako na lang pala ang nandito?" She smirked. "Wanna have some girl talk?"

By the time na sinabi niya 'yung invitation na 'yon it quickly echoes in my mind and some memories flashes back..

Imposible e! Wala naman kasing kakambal 'yung babaeng tinutukoy ko na kaparehong-kapareho niya, at saka laging nakatali 'yung babae hindi nakalugay na gaya niya, at 'yung babaeng tinutukoy ko rin hindi kakayaning ilugay ang buhok ng ganyan katagal. Siguro binabagabag lang ako ng konsensiya ko.

She can't be exactly...

Xikee Lontoe.

Malayong-malayo sa babaeng ito na Xikee Ackerman? Di ba? Di ba?

"Eu? Are you still with me?" I blink my eyes nang iwagayway niya sa mukha ko ang kamay niya.

- Yeah. - I respond. "Well then! Tara sa restaurant, doon tayo mag girl talk." she smirked. Although, walang balak ang mindset kong sumama kasi feeling ko pagsisisihan ko kapag sumama ako--

***

--I still end up going with her.

Kumakain na kami ngayon sa isang restaurant, silence ang namamagitan sa 'min all this time. I don't have that guts to talk with a stranger. Well, Oo! I have known her at some point but not that well kaya stranger siya para sa akin, at hindi ako interesadong makipagusap. Ewan ko nga kung bakit pa ako sumama kung puwede namang tumanggi di ba? but that would be rude. I guess. Dahil na lang sa pagkain kaya ako sumama. Haha.

"Well, Eu! Magpapakatotoo na ko." she broke the silence when she's finally done with her food. Napa-gulp ako, anong magpapakatotoo? Somewhat I felt nervous. Eh? Teka? Bakit naman ako ninerbyusin? Argh! Malamang. Magpapakatotoo raw siya e! So, all this time nanloloko siya? Sort of?

She wiped her lips and clears her throat, she evily smile as she commences, "Hi. Im Xikee A. Lontoe.

Your nightmare."

Nang sabihin niya ang mga 'yon. Natigilan ako, na para na ring natigilan ang mundo at wala akong ibang nakikita kundi ang mukha niyang nakangisi at walang ibang naririnig kundi SILENCE. Nakakatakot na silence!

Nakatitig ako sa kanya, as well as she to me. Habang palakas nang palakas ang tibok ng puso ko dahil sa nerbyos.

Siya nga talaga 'to. Siya talaga. Si Xi! Si Xi! at paulit-ulit na ume-echo na siya si Xi!

Napalunok ako ng laway.

Ano'ng irerespond ko? Habang ito ako nanginginig at paniguradong pinagpapawisan na.

Bakit siya bumalik? Para maghiganti? Er. Bago 'yon! I can't think of a better response!

But I write this stupid response and face it to her anyways.

- Huh? Magkakilala na ba tayo dati? - I lied.

Wrong Move. Dead Meat!

:;:;