Κεφάλαιο 5ο

1.2K 63 6
                                    

Μια εβδομάδα έχει περάσει.

Οι σχέσεις μου με τον Αχιλλέα είναι πλέον τελείως τυπικές.
Τον τελευταίο όμως αυτό καιρό δεν κάθεται στο σπίτι με τις ώρες όπως συνήθιζε, αλλά ούτε κοιμάται στο κρεβάτι του.

Σήμερα είπε πως θα έρθουν τα παιδιά στο σπίτι , ήθελε να μας μιλήσει για κάτι σημαντικό.

Έχω ένα άσχημο προαίσθημα για αυτό , προσπαθώ να το αποβάλλω, δεν ήθελα να αγχώνομαι και να γεμίζω το μυαλό με περίεργα σενάρια και ειδικά στην κατάσταση που βρίσκομαι τώρα.

Η ώρα είχε πάει 6:00 σε λίγο θα έφταναν τα παιδιά.

Μόλις είχα τελειώσει το μάζεμα στην κουζίνα όταν άκουσα το κουδούνι να χτυπάει.
Κατευθύνθηκα στην πόρτα και την άνοιξα.

Όταν την άνοιξα αντίκρισα τους άλλους φίλους μας, τον Νίκο , τον Ανδρέα και ο Κώστας από τα αγόρια , και από τα κορίτσια η Σοφία και η Κατερίνα.

Μπήκαν όλοι μέσα με ένα μεγάλο χαμόγελο.

"Βρε βρε τι ωραίες παρουσίες έχει αυτό το σπίτι, μακάρι να είχα κι εγώ μια τέτοια παρουσία" είπε ο Ανδρέας και έφαγε μια σφαλιάρα από την Σοφία.
"Έλα βρε αγάπη μου ωραία παρουσία είπα, όχι όμορφη , υπέρλαμπρη, φανταστική." Είπε και στην συνέχεια φίλησε την Σοφία.

"Τι κάνεις Μαρκέλλα; Πώς είσαι;" Με ρώτησε η Σοφία και με αγκάλιασε.
"Μια χαρά είμαι εσείς;" Είπα με ένα χαμόγελο στα χείλη μου." Περάστε τώρα μέσα να καθήσουμε, μέχρι να έρθει ο Αχιλλέας."

Προχωρήσαμε προς στο σαλόνι και κάτσαμε.
"Τι λέτε να θέλει να μας πει ο Αχιλλέας;" Ρώτησε ο Κώστας
"Που θες να ξέρω , λες να περιμένει κανένα παιδί και να μας το έκρυβε;"είπε ο Νίκος για αστείο.

Και τότε μου δημιουργήθηκε ένας κόμπος στο στομάχι και το μόνο που ήθελα να κάνω ήταν να πάω στο μπάνιο αλλά κρατήθηκα.

Μετά από μισή ώρα ακούστηκαν κλειδιά στην πόρτα και τότε μπήκε μέσα ο Αχιλλέας μαζί με μια άλλη κοπέλα που κάτι μου θύμισε.

"Επ γεια σας παιδιά , από εδώ ελπίζω να θυμάστε είναι η Χριστίνα,η πρώτη μου σχέση, γύρισε πριν από μια εβδομάδα και βρεθήκαμε" είπε ο Αχιλλέας με ένα ευδιάθετο ύφος.

"Εννοείται πως την θυμόμαστε,η μεγάλη σου καψούρα , σχεδόν έναν μήνα σε τυραννουσε μέχρι να τα φτιάξετε"είπε ο Ανδρέας και έλαβε ένα άγριο βλέμμα από τον ίδιο.

"Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω Χριστίνα"είπε η Κατερίνα "Λοιπόν για πες Αχιλλέα τι μας ήθελες, αν μπορείς να πεις λίγο γρήγορα γιατί έχω μια σημαντική δουλειά."συνέχισε.

My Best Friend's Kid✅Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu