AA hotel ၏ မနက္ခင္းကေတာ့ အၿမဲတမ္း ျမဴးႂကြသြက္လက္ေန၏။ တာ၀န္ကိုယ္စီႏွင့္ သြားလာေနေသာ ၀န္ထမ္းမ်ားမွာ ေျခခ်င္းလိမ္မတတ္ပင္။ ဒီေန႕ မိုးလင္းစကတည္းက အလုပ္မ်ားေနၾကပုံရ၏။
ဧည့္ႀကိဳေကာင္တာနား တန္းေလွ်ာက္သြားလိုက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ မိုးညိုက ဖုန္းဆက္ေနရင္းမွ မ်က္လုံးႏွင့္ မ်က္စႏွင့္ ဆစ္ေခါင္ကို ရပ္ေစာင့္ရန္ေျပာသည္။ ေကာင္တာေနာက္ဘက္ရွိ ထိုင္ခုံတြင္ ၀င္ထိုင္ရင္း ဟိုဟိုဒီဒီ အၾကည့္ပို႔မိေတာ့ ခန္းမအလယ္မွ အထိမခံေသာ မီးဆိုင္းႀကီးအား ထူးထူးျခားျခား သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေနၾကသည္ကို ေတြ႕ရ၏။
"ဘန္း! ငေခါင္ မင္းကို မန္ေနဂ်ာရွာေနတယ္"
ဖုန္းခ်၍ စာရင္းမွတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေကာင္တာကို လက္ဝါးျဖင့္ ရိုက္ခ်လိဳက္ေသာေၾကာင့္ ေလွ်ာက္ၾကည့္ေနေသာ သူ႕မ်က္လုံးမ်ားက ေကာင္တာေပၚ ျပန္ေရာက္လာသည္။
"ငါ့ကို!"
"အင္း မနက္ကတည္းက တစ္ေမးထဲ ေမးေနတာ။ ငါမင္းမေရာက္ေသးဘူး ေျပာထားလို႔"
"ဒါဆို သြားလိုက္ဦးမယ္။ ဘာအေရးႀကီးကိစၥရွိလို႔ပါလိမ့္"
"ေဟ့ေကာင္ ေနဦး"
သြားကာနီးမွ လက္ကိုဆြဲထားသျဖင့္ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ မိုးညို၏ မ်က္ႏွာထားက ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္။
"မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ မဟုတ္မွ..."
"ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာလဲ! ၾကားသြားရင္ အားနာစရာႀကီး။ မင္းရဲ႕ ေပါက္ကရပါးစပ္ကို ပိတ္ထားစမ္းပါ"
"ေဟ့ေကာင္...ရရင္ တစ္ဝိုင္းေနာ္"
ဒါေတာင္ ေနာက္ကေန ေအာ္ျဖစ္ေအာင္ လွမ္းေအာ္လိုက္ေသးသည္။ လူေရွ႕မဟုတ္လွ်င္ နားရင္းကို တီးၿပီးျဖစ္၏။
အေပၚထပ္ သူတက္လာေတာ့ ပစၥည္းအသစ္မ်ားအား သယ္၍ ေလွကားတစ္ေလွ်ာက္ လူးလာေခါက္တုံ႕သြားေနၾကသူမ်ားကို ျမင္ရျပန္သည္။ လိုက္ၾကည့္ရင္းမွ တျဖည္းျဖည္း မန္ေနဂ်ာအခန္းေရွ႕ ေရာက္လာသျဖင့္ တံခါးေခါက္လိုက္၏။
"ကိုေခါင္လား"
"ဟုတ္တယ္ မနို"
"၀င္ခဲ့ပါ"
YOU ARE READING
Your Popularity is My Calamity { Completed }
Short Storyမြောက်အရပ်က အလင်းဆုံးကြယ်ဟာ ဘာလဲလို့ မေးရင် လူတိုင်းက ဓူဝံကြယ်လို့ ဖြေကြလိမ့်မယ်။ ဒါဆို တောင်အရပ်က ကြယ်ကိုရော ခင်ဗျားတို့ သိသလား ? Start Date - 4/ 11/ 2021 End Date - 3/ 12/ 2021
