My kind of guy

Chapter 40

Naupo na lang muna ako sa sofa, hindi ko alam pero hindi ako makatulog dahil sa kakaisip kung nasan si Bryan..Pagod ako pero hindi ko makalimutan na galit sakin si Bryan..

Nanonood ako ng tv ng may nagdoorbell, isa siyang delivery man...

"To maam AA po...pareceive naman po.." Inabot niya sakin yung bulaklak..nung makaalis siya..hinanap ko yung card pero walang nakalagay na pangalan.. Siguro isang fan..

Ala una na ng madaling araw ng may nagdoorbell ulit, wala sa sariling tinignan ko kung sino yun, at laking gulat kong si Bryan ang nasa harap ng pintuan..andun din si Mr. Park at si Audrey na umaalalay sa kanya..

"Bryan? Bakit ka andito? .." nakainom siya, amoy ko sa kanya ang amoy ng alak..

"Kuya umuwi na tayo!!" Galit na sabi naman ng kapatid niya..bumisita na naman siguro siya dito..

"Amber, pasensya ka na..naistorbo ka pa namin, gusto ka daw niyang makausap.." nahihiyang sabi ng matanda..

"Amber, I..I..Lets talk.." pakiusap naman ni Bryan..

" cge po, iwan niyo po muna kami.." pagpayag ko kay Mr. park..Inalalayan niya munang pumasok si Bryan bago umalis..Nakita ko naman ang pagsama ng tingin sakin ni Audrey..

"Bryan, bakit ka uminom ng alak?' nagaalalang tanong ko kaagad sa kanya..

Hindi siya sumagot at bigla na lang niya akong niyakap....

"Dont talk..please listen to me,." sabi niya sakin kaya tumahimik ako..

"Im very sorry for making you cry..This is the reason why I dont want to fall in love..I always fail because I dont know how to handle things.." habang sinasabi niya yun, nanlalabo naman ang mga mata ko dahil sa namumuong luha .

".You must be hurting a lot due to my confession..Im sorry for making it hard for you,.. I should have never told you what I feel..let me worry about the future and dont be hurt again.." Kumalas siya sa pagkakayakap sakin at pinunsan ang luha ko..

"Ive decided..this is the last time you'll be crying because of me..I-I want you to forget everything I said." pagkasabi niya nun ay umalis na siya pero bago yun He slowly kissed forehead, nakita ko ang pagpatak ng luha sa mata niya..

..Napahawak ako sa noo kong hinalikan niya habang tinititigan ang likod niyang papalayo sakin..Gusto ko siyang pigilang umalis pero hindi pwede lalo lang gugulo ang lahat..

Nung araw na sabihin niya na walang chance na magkakagusto siya sakin..Grabeng nasaktan ako..

Ngayong gusto na niya ako bakit nasasaktan parin ako at mas grabe pa ang sakit na nararamdaman ko ngayon...

Gusto kong magpakaselfish na lang at kalimutan ang usapan namin ni Macy pero hindi ko naman kayang saktan ang sarili kong kaibigan..

Nanghihinang napaupo ako sa sahig...Gulong gulo ang isipan ko , tuluyan ng natunaw ni Bryan ang lakas ng loob na inipon ko na kalimutan siya..

Nagulat ako ng bigla na lamang bumukas ang pintuan ko at niluwa yun ang kapatid ni Bryan na si Audrey..

"Ano bang nakita sayo ni kuya?! Minsan ko na nga lang siya makita, tas ganito pa...I hate my life and I hate you!!!" Sigaw niya habang umiiyak..Lumapit ako sa kanya para yakapin siya...

"Im sorry Audrey..Dont worry hindi na masasaktan pa ang kuya mo.." Hindi siya sumagot at iyak pa rin siya ng iyak..Pinaupo ko siya sa sofa..

"I miss my mom.." Sabi niya bigla.."I miss kuya,..." Nanatili akong tahimik sa tabi niya..

" ever since my mom died hindi na siya masyadong umuuwi sa bahay and then He decided to live here alone..Naiwan ako dun ng magisa..He hates dad so much because He's blaming him for our mom's death, same goes for me"..