"Өргөмөл..."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
***
Тэр бид хоёрын чимээгүй үерхэл зуны төгсгөл хүртэл үргэлжлээд байлаа. Үерхлийнхээ тухай хэн нэгэнд хэлээгүй ч ойр дотны хүмүүс минь өөрсдөө олоод мэдчихсэн. Гэхдээ тэдний сэтгэгдэл бидэнд огтхон ч хамаатай байгаагүй юм.
Энэ зөвхөн тэр бас би.
Бидний зүрх сэтгэл...
Нахиалаад эхэлчихсэн жижигхэн ертөнц.
Биелэгдсэн хүсэл мөрөөдөлд минь дэлбээлсэн үзэсгэлэнтэй цэцэг...
Аз жаргал.
***
"Заавал явах хэрэгтэй гэж үү?"
Гэрээс минь холгүй ирсэн түүн дээр хар хурдаараа очиход тэр шуудхан л намайг чангаар тэврээд ингэж асуув.
"Эмээгийн насны ой шүү дээ. Очихгүй бол болохгүй."
"Санах байх даа... Ядаж... Би хүргээд өгье. Тэгэх үү?"
Үнэхээр хүсч байгаа ч би эгчтэй хамт явахаар болсон. Тэр машин барихдаа сайн болохоор аав, ээж ч дургүйцээгүй.
"Эгчтэй хамт явах хэрэгтэй..."
Намайг ингэж хэлэхэд тэр хүндээр санаа алдаад тэврэлтээ суллав. Тэгсэн ч гараас минь атгаад, удалгүй зөөлнөөр үнсэх аж.
Бие, биенээрээ өдрөөр биш, минут, секундээр дутаж явдаг бидний хувьд гурав хоногийн хол зай хүндрэлтэй байх нь мэдээж.
Өдөр бүр л уулздаг болохоор...
Өдөр бүр л бие, биедээ цаг гаргаж, хайрлаж, дэмжиж бас ярилцдаг.
YOU ARE READING
FOOLS || JJK [Completed]
FanfictionЗөвхөн тэнэгүүд л дурладаг. Би бол тэр тэнэгүүдийн л нэг. Бүр төрсөн эгчийнхээ найз залууд дурлачихсан усан тэнэг. Түүний ганцхан инээмсэглэл, хүндхэн санаа алдалтанд зүрхээ даатгачхаад өөрийгөө зөвхөн түүнийх гэж итгэдэг мунхаг охин...
![FOOLS || JJK [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/283659227-64-k481220.jpg)