Badboys and good(bad)girls

Hoofdstuk 12

POV Ali

Ik word wakker met een ongelofelijke hoofdpijn. Waarom moest ik ook zoveel drinken? Ik kijk naast me en zie dat Sam en Ashley nog in een diepe slaap zijn. ‘Wake up girls,’ zeg ik en ik stoot ze aan. Ze openen hun ogen. ‘Hoe laat is het?’ vraagt Ash. Ik kijk op mijn telefoon. ‘Het is al half 1,’ antwoord ik en ik klim uit bed. De anderen volgen me en we lopen naar beneden. Justin bleef bij vrienden dus we zijn alleen thuis. Ik zet koffie(dat is een goed middel tegen katers jaja) en maak voor ons allemaal wat cereal(soort cruesli) klaar. We gaan op de bank zitten en ik zet Xite op. Na een paar minuten schraapt Sam haar keel. Ik kijk haar aan. ‘Wat was dat gister met Liam? Waarom trok hij je mee en waarom zoenden jullie?’ Ik kijk een beetje beschaamd. ‘Nou, het was een beetje vaag. Ik vertelde toch dat Justin allemaal zei hoe gevaarlijk Liam was? Nou hij vertelde dus dat die jongen die hij wegstuurde, Brad, nog gevaarijker is dan hem maar niemand wil me dus vertellen wat er aan de hand is. En die kus, tja daar heb ik geen antwoord op.’ Eerst kijken Sam en Ashley heel serieus, maar bij mijn laatste zin barsten ze in lachen uit. Ze zien dat ik me schaam en blijkbaar is dat heel grappig. ‘Jongens stop please het is niet grappig.’ Ik begin zelf ook een beetje te lachen, maar ik vind het echt vreselijk. Hoe kon ik me laten verleiden? Als we allemaal klaar zijn met eten en wanneer zij klaar zijn met lachen, gaan we allemaal om de beurt douchen. We gaan vanmiddag naar de Starbucks en shoppen, want er zijn een heleboel nieuwe collecties in de winkels. Wanneer we klaar zijn, pak ik snel wat geld. We stappen in de auto van Ashley en rijden aan.

Het is best druk in de stad. Het is natuurlijk zaterdag en het weer is ook heel goed. We besluiten eerst naar de Starbucks te gaan en daarna eerst naar de leuke kledingwinkels en daarna naar de schoenen en make-up winkels te gaan. We nemen allemaal een Café Latté en lopen de Starbucks uit. De leuke winkels zijn een paar straten verderop, dus tegen die tijd is de koffie wel op. We gaan eerst naar de H&M, Zara, Coolcat, Only, Monki en daarna naar alle schoenenwinkels die we tegenkomen. Om half 6 zijn we klaar en ik moet zeggen; we zijn zeer goed geslaagd. We hebben een matchend topje gekocht en ik heb nog een high waisted rokje, een paar gympen, zwarte laarsjes, een zwarte high waisted jeans, een normale zwarte broek en nog wat shirtjes. Sam en Ashley zijn ook goed geslaagd verder. We besluiten om deze dag leuk af te sluiten bij een pizzeria, want morgen komen mijn ouders thuis en dan moeten we nog huiswerk maken. Het schijnt de beste pizzeria in de stad te zijn, dus ik ben benieuwd.

Het was echt heel lekker! We rekenen af en rijden dan naar mijn huis. Als de meiden alles hebben, rijden ze weer naar huis aangezien we allemaal erg moe zijn. Ik zwaai ze uit tot ik ze niet meer kan zien en loop daarna naar mijn kamer. Ik ruim een beetje op en zie dat het 22:00 uur is. Ik kleed me om, haal mijn make-up van mijn gezicht en ga dan in bed liggen. Dan zie ik dat ik een nieuw berichtje heb:

Hey babe,

Het was gezellig gisteren; moeten we vaker doen;) Slaaplekker schoonheid

xx Liam

Ugh kots! Ik reageer er niet op en stop mijn mobiel in de lader. Ik draai me op mijn zij en val al snel in slaap.

De volgende dag word ik wakker door een hoop lawaai. Ik loop naar beneden en zie dat mijn ouders beneden op de bank zitten. Ze merken me niet eens op en zijn natuurlijk weer druk aan het werk. Ik begroet ze, maar ze reageren niet eens. Ik slik, maar schud dan zacht m’n hoofd terwijl ik me omdraai om naar de keuken te lopen. Werk is voor hen het belangrijkste. Het is lastig, maar ik heb geleerd om me er van af te sluiten. Dat is eigenlijk ook de rede dat ik zo hard mijn best doe op school. Dan ben ik ergens mee bezig en ik wil mezelf niet teleurstellen. Misschien doe ik het ook wel voor hen, maar ze weten toch niet wat Justin en ik doen. Ze weten niks van ons leven en we lijken altijd op de tweede plaats te komen. Of misschien zelfs op de derde? Ach wat maakt het uit. Het zal nooit veranderen. Als ik de keuken binnenkom zie ik Justin zitten. Ik probeer zo blij mogelijk te lachen, maar hij ziet dat er iets aan de hand is. Hij is de enige die weet hoeveel pijn het me doet dat onze ouders niet naar ons omkijken. Ja ze geven ons geld en eten en nouja we hebben veel dankzij hen, maar liefde? Dat kennen wij niet van onze ouders. Het lijkt altijd alsof wij niet goed genoeg zijn en tja, ik uit dat door hoge cijfers te halen. Justin geeft me een knuffel en fluistert: ‘trek je er niks van aan. Ze doen het niet expres; dit is gewoon hun manier van liefde tonen.’ Ik knik, maar ik hoor de twijfel in zijn stem. Ik eet wat en loop dan naar boven. Ik kleed me om en doe mijn ochtendritueel en ga daarna weer naar beneden. Ik zeg tegen Justin dat ik even weg ben en ik loop de deur uit. Ik doe mijn oortjes in en ik hoor de eerste klanken van The Script met Breakeven. Ik loop een stuk en kom dan uit bij een park. Ik ga op een bankje zitten en sluit mijn ogen. Heerlijk. Opeens voel ik een hand op mijn schouder. Verschrikt kijk ik op in een paar mooie donkere ogen. Maar wacht, dat is toch…

Wie zal het zijn? Comment als je denkt te weten wie de mysterieze persoon is