" အဟြတ္ "
ေမာင့္အသံက တစ္ဖက္လူၾကားႏိုင္တဲ့အထိက်ယ္တာေၾကာင့္ ညိဳ႕အားနာနာႏွင့္ေခ်ာင္းဟမ့္လိုက္သည္။ ေမာင့္ကိုလက္တို႔ကာ မေျပာဖို႔သတိေပးေပမယ့္ ေမာင္က ရဟန္႔ကိုလွမ္းၾကည့္ေနၿပီ။
" မင္းမျပန္ေသးဘူးလား "
" ျပန္မွာပါ! ေရာက္ေနတာလည္းၾကာၿပီဆိုေတာ့ေလ "
" ျပန္ေတာ့မွာလား ခြန္းသေလး ၊ အန္တီက သားကိုညစာေကြၽးၿပီးမွျပန္လႊတ္မလို႔ကို ၊ အယ္ သားေတာင္အလုပ္ကျပန္လာၿပီပဲ ၊ ေနပါဦး မင္းတို႔အိမ္ေပါက္ဝႀကီးမွာ ဘာလို႔ပိတ္ရပ္ေနၾကတာတုန္း ၊ လာထိုင္ၾက "
အခန္းထဲမွထြက္လာသည့္ေမေမ့ေၾကာင့္ တည္ျမဲၿငိမ္သြားသည္။ ေမေမနဲ႔ အဲ့ဒီေမာ္ဒယ္ေကာင္ေလးနဲ႔က ဘာလို႔ဒီေလာက္ရင္းႏွီးေနၾကတာလဲ။ တည္ျမဲ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ၿပီး အိမ္ေပၚတတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ဟိုတစ္ေယာက္လိုက္တတ္လာသံၾကားေပမယ့္ တစ္ဆက္ထဲ " ထမင္းစားၿပီးမွျပန္ေနာ္ " ဆိုတဲ့အသံေၾကာင့္ တည္ျမဲ လက္သီးကိုတင္းခနဲဆုပ္မိလိုက္၏။ မႀကိဳက္ ၊ သူတစ္ျခားသူေတြကိုေဖာ္ေရြတတ္တာေတြ ၊ သေဘာေကာင္းတာေတြကိုမႀကိဳက္။ သူ႔ဘက္ကဘယ္လိုပဲ႐ိုး႐ိုးသားသားပါလို႔ေျပာေနပါေစ ၊ တစ္ဖက္ကလူက မ႐ိုးမွမ႐ိုးသားတာ။ သူလည္းသိရဲ႕သားနဲ႔ ၊ သူ႔ကိုႀကိဳက္ေနတဲ့ေကာင္ကို ညစာစားဖို႔ေတာင္ ေခၚလိုက္ေသးသည္။
" ေမာင္ ငါလုပ္ေပးပါ့မယ္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန "
လက္ကၾကယ္သီးက ၾကပ္ေနေတာ့ တည္ျမဲျဖဳတ္မရျဖစ္ေန၏။ ဟိုတစ္ေယာက္က အေ႐ွ႕ကိုေရာက္လာၿပီး ၾကယ္သီးေတြကိုျဖဳတ္ေပးေနတာေၾကာင့္ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ လက္ေခ်ာင္း႐ွည္သြယ္သြယ္မ်ားက ေပ်ာ့ေျပာင္းကာ ေဖြးဥေနသည္။ ၾကယ္သီးကို အာရံုစူးစိုက္ျဖဳတ္ေန၍ အေပၚစီးကေန သူ႔မ်က္ေတာင္႐ွည္ေတြကို ျမင္ေနရသည္။
မ်က္ေတာင္႐ွည္ႀကီးမ်ားက အံ့ျသစရာေကာင္းလြန္းသည္။ အဖ်ားေလးေတြမွာ ေကာ့တတ္သြားၿပီး မ်က္ေတာင္အေရအတြက္က သာမန္ထက္မ်ား၏။ မဲနက္ကာ ေကာ့ေနတာျဖစ္သည္။ မ်က္ေတာင္မ်ားပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္လာၿပီး မ်က္လႊာပင့္ကာ ေမာ့ျကည့္လာသူကို တည္ျမဲမ်က္ႏွာလႊဲလိုက္မိသည္။ ထိုမ်က္လံုးရြဲႀကီးမ်ားထဲတြင္ ၾကယ္တာရာအစုအေဝးမ်ား႐ွိေနသကဲ့သို႔ျဖစ္၏။
YOU ARE READING
ASTILLBE (Completed)
Teen FictionMarried Life ( Male Pregnant ) " ငါေမာင့္ကိုခ်စ္တယ္ ဒါေပမယ့္ ငါ့မွာလည္းသည္းခံႏိုင္တဲ့အတိုင္းအတာဆိုတာ႐ွိတယ္ မင္းငါ့ကိုအရင္ေက်ာခိုင္းရင္ မင္းထားခဲ႔တဲ႔အတိုင္း ငါေနမယ္ ၊ မင္းကိုငါအရင္ေက်ာခိုင္းတဲ့တစ္ေန႔ လံုးဝျပန္လွည့္လာမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေမာင္မွတ္ထား " "...
Part (38) (မင္းနဲ႔တူတဲ့ သားေလးေတြလိုခ်င္တယ္)
Start from the beginning
