ForD University

Chapter 3

I immediately pulled my hand from Kofi when we stopped in front of our dorm.


"Pag alam mong makakasalubong mo ang mga grupong 'yun, you better just change your way." Erica expressed herself solemnly.

Kumunot ang noo ko.

"Bakit? Sino ba ang mga 'yon? " I asked out of curiosity.


"The brotherhood you must not resist,” she answered, more serious now.


"Can you please just get straight to the point?"

Naiirita na ko at halata namang napansin nila 'yon, kaya inaya nila ako sa taas ng dorm at do'n daw sila mag papaliwanag.


"Di namin alam kung bakit ka nag transferred dito, pero Rain... maling desisyon ang ginawa mo,” Elizabeth started and I just gave her my bored look.


Mukha bang ‘di ko alam ang ginagawa ko? Tsk. I don't want to be harsh with her so I just said it on my mind.


"Alam ko ang ginagawa ko,” seryosong sabi ko at umiling lang sya.


"Maybe may nahagilap ka ng mga impormasyon, pero alam mo rin ba na may nagaganap na underground’ battle dito?" Kofi tried to scare me.

"At pwede mong ikamatay ang mga laban na 'yon. It's either manalo ka sa mga labang 'yon at makatakas sa impyernong lugar na 'to or mamatay ka nalang sa katandaan dito,” Elizabeth added, and that made me laugh.

Natigilan sila ay nagkatinginan silang tatlo.

"Hidi ako tanga para pumasok sa isang pribadong unibersidad ng walang alam sa nangyayari sa loob nito,” I seriously said and they looked at me with shock in their eyes.


Oh c'mon! Here we go again.


"B-but how?" Kofi stuttered.


"It's none of your business anymore,” seryosong sabi ko na ikinatigil nila, at si Erica rin na walang paki alam kanina ay nakatitig na rin sa'kin.


"Sabihan nyo nalang sa'kin kung sino yung grupo ng mga lalaking studyante kanina.”


"O-ok...” Si Elizabeth ang unang nakabawi sa pagkabigla sa sinabi ko.


"Rules na ng mga fourth-year students dito ang bumuo ng brotherhoods and sisterhoods. It's their way of how to survive here. Kung gusto mong lumaki ang chance mong manalo sa underground battles, you must join the strongest hood, panimula niya at nanahimik lang ako.



"Iyong nakita natin kanina, sila ang tatlo sa mga hoods this year. The snakes founded by Mattheo, the dragons founded by Zhayne, and the demons founded by Xian. They are the strongest brotherhoods right now.”


Nagsasalitan si Kofi at Elizabeth sa pagkukwento at nanatili pa rin akong tahimik. Alam ko na kasi ang tungkol sa mga hoods dahil nasabi rin ni mama sa diary ang mga iyon.


"Kung gusto mong mag survive dito, dapat ngayon palang mag aral ka na ng mga mart-“



"That's enough,” I cut out her words. "Isang bagay nalang ang gusto kong malaman... pumupunta pa rin ba dito ang school owners' every anniversary celebration?"

They looked at me confused.


"If you're pertaining to vice chairman Zeus Weilford, the son of our dean Francis... Yeah, every school anniversaries pumupunta sila dito with his wife." alanganing sagot ni Kofi na ikinakulo ng dugo ko.


So, he already has a wife... Kinalimutan nya talaga si mama.


"Bakit ka interesado sa Weilford's?" Seryosong tanong ni Erica kaya agad akong ngumiti at tinago ang totoo kong nararamdaman sa oras na ito.

Tinitigan ko siya. Napaka misteryosa ng mga mata niya.


"Well, sino ba naman ang hindi magiging interesado sa pamilyang nagtayo ng eskwelahan na ‘to, and I'm just wondering kung pano nila nasisikmura ang pagpapatakbo ng ganitong university...” nakangiting sagot ko para maitago ang tunay kong dahilan.


Ayokong malaman ng kahit na sino ang dahilan kung bakit ako napunta sa lugar na ‘to at mas lalong kailangan kong itago ang pagkatao ko.


"Uhm, yeah, nakaka-curious naman talaga ‘yan. Sa pamilyang Weilford si Mr. Zeus lang ang naiiba. Nagkaroon ng balita lately na sinusubukan niyang baguhin ang university na ‘to, pero si Dean Francis talaga ang nasusunod dito sa Ford,” sabat ni Elizabeth.

I laughed sarcastically.


"He's not different with his father, Eli, Kung gusto niya talagang baguhin ang unibersidad, kahit anong mangyari gagawa sya ng paraan para ipaglaban yo'n at kung may pakealam talaga siya dito, maninindigan siya,” I said bitterly, and it has a double meaning.


Kung minahal niya talaga si mama, sana ipinaglaban niya.



Iniwan ko sila sa loob ng kwarto namin at bumaba nalang. I need a fresh air.


Madilim na at wala nang mga estudyante sa labas ng dorms na ikinapapasalamat ko. Naglakad lang ako at hinayaan ang mga paa ko kung saan ako dadalhin ng mga ito, hindi ko rin naman kasi alam kung saan ako pupunta.


Napahinto ako sa harap ng isang modern library. Nawala ko ang buhay ko bago ako pumasok dito. Simple, serene and stress free. I'm also a certified book lover. Maybe I can find my peace of mind inside this library.


It's already 7:30 kaya nakakapagtakang hindi pa sarado iyon. Pumasok ako at bukas pa ang mga ilaw sa loob. Tulad nang mga building na nakita ko kanina na-impressed din ako sa pagkakadesign ng library na'to.


Ito ung klase ng library na sa kdrama mo lang makikita, may nag e-exist palang gan'to sa Pilipinas. I laughed at the thought.


"You're required to be quiet inside this library."


Halos mapatalon ako sa gulat ng may magsalita sa gilid ko. Agad akong tumingin doon at halos malaglag ang panga ko sa nakita.


His hair is colored violet, which made him attractive. He had kissable lips, a perfect nose, and a perfect jaw. I can't clearly see his eyes dahil nakatungo sya sa binabasa niyang libro. He's also wearing a glass.


Sh*t! Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko.


"Are you looking for books?"



"H-huh? Uh, yeah,” wala sa sariling sagot ko at tinalikuran siya.

Ramdam ko ang titig niya sa akin. Hindi ko alam kung bakit nanginginid ako kaya mabilis kong dinampot ang unang librong nahawakan ko at lalabas na sana.

Namilog ang mga mata ko nang tumato sya at lumapit sa akin. Napapatras ako sa gulat at muntik ng ma-out of-balance, but he immediately wrapped his left hands around my waist to support my weight.


He's intently looking at my eyes. His almond-shaped eyes were foreign.

The heck! I couldn't move because I was shocked. Ilang beses ba akong matutulala sa araw na ‘to!


“That book won't fit for you, take this instead,” he said while holding in his right hand a book of... romantic story?!


Napaawang ang labi ko. “I d-don't like romance,” I stuttered and he playfully smiled.

Oh, no!

I immediately pushed him when I realized our closeness. He chuckled.

“Ikaw na lang magbasa niyan, I think it will suit to you since I think you’re a gay,” mataray na saad ko kahit na sobra-sobra na ang pamumula ng pisngi ko.

Mas lalo siyang tumawa. Inirapan ko siya at mabilis na tumakbo paalis ng library.


"Maglakad ka lang baka madapa ka!” he shouted at buti nalang nakalabas na ko dahil naramdaman ko ang pag init ng pisngi ko dahil sa kahihiyan.


D*mn it!


Nakapahawak ako sa dibdib ko ng huminto ako sa pagtakbo. What the fvck Rain? You looked stupid! I cursed myself.


Dapat nanatili nalang ako sa dorm! At bakit ba ang daming jaw-dropping students sa mala-impyernong unibersidad na ito? Urgh!