ဇာမ့်ကိုရည်ညွှန်းသည့် ကိုသဲသဲပိုနာမ်စားကို လွန်းက သဘောတကျရယ်တော့ လက်ကလေးပိုက်ပြီးမတ်တပ်ရပ်နေသည့် ကူးကူးက သူ့ဘက်ကို ရာသီဥတု အလေးသာပြီအထင်နဲ့ ဗိုက်ပူလေးကိုရှေ့ထုတ်လိုက်ကာ မျက်နှာလေးပြန်ဖောင်းလာသည်။ ဒါပေမဲ့ ကြီးနုထွက်သွားတာနဲ့ သူ့ဘက်ပြန်လှည့်လာတဲ့ လွန်းမျက်နှာခပ်အေးအေးကိုမြင်တော့ အသံလေးတိတ်သွား၏။
ပါပါးစိတ်ဆိုးရင် ဖေတစ်ယောက် နေစရာမရှိတာမဆန်းပါ။ ပင်လယ်နဲ့တူတဲ့မျက်လုံးပြာတွေကိုလည်း ကြောက်စရာကောင်းအောင်ကျုတ်ထားသေးတာ။
"ဘယ်ကရတာလဲပြော!"
"ပြောဘူး!"
ခေါင်းကိုသာ သွက်သွက်ယမ်းမိ၏။ မနက်တစ်ခါ ညတစ်ခါ ဖေမှာထားသည်။ ဖေ ခိုးဝယ်ပေးထားသည့် စုပ်လုံးတွေအကြောင်း ပါပါးကိုပြောမိရင် ကူးကူးရောဖေပါ အိမ်ပေါ်ကနေကန်ချခံရမည်တဲ့။ ဖေပြောတာကို သိပ်နားမလည်ပေမဲ့ အဲ့ဒီစကားက ကူးကူးကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်လို့မရတော့ တာကိုပြောမှန်းတော့ ကူးကူးသိပါ၏။
"ဇာမ်မင်းမာန်!"
"ကူးကူးဘာဆို!"
"လာ ဒီကိုလာ! လက်ပိုက်ပြီးဒီကိုလာခဲ့! လက်ထဲကိုင်နေတာ ငှက်မွှေးထင်နေလို့ လာအကဲစမ်းနေတာလား!"
"အိ! ဖေ့!"
ကြက်မွှေးကိုဇောက်ထိုးကိုင်ထားတဲ့ လွန်းကြောင့် ကူးကူးမျက်လုံးဝိုင်းကြီးထဲ မျက်ရည်တွေချက်ချင်းပြည့်လာသည်။ မူကြိုကနေပြန်လာလာချင်း ကူးကူးကိုအိမ်ပေါက်ဝတင် ချပေးသွားသည့် ကယ်တင်ရှင်ဖေက လုပ်လုပ်,လုပ်ဖို့ ပြန်ထွက်သွားတာ ခုထိအိမ်ပြန်မလာသေး။
"ဖေ့ဆီသွားမှာအော်လည်း လိုက်မပို့ဘူးနော် ကူးကူး၊အဲ့ဒီချိုချဉ်ကိစ္စ ဒီနေ့ရအောင်ရှင်း"
ပါးဖောင်းအိအိတွေပေါ် မျက်ရည်တွေစီးကျကာ အသံတိတ်တရှုတ်ရှုတ်ငိုနေသည့် ကူးကူးက သူ့လက်ဖမိုးဖောင်းဖောင်းကိုပင့်ပြီး မျက်ရည်တွေကို ပွတ်ပစ်လိုက်သည်။ လွန်းက ကူးကူး ဘာဆက်လုပ်မလဲ ကြည့်နေပေမဲ့ မျက်ရည်တွေကိုသာသုတ်နေသည်။ တစ်ခါသုတ်လိုက်တိုင်းလည်း နှုတ်ခမ်းကထော်ထွက်လာပြီး ရှိုက်သံတရှုတ်ရှုတ်ထွက်နေသည်။
Eternal Story - 5
Start from the beginning
