host-" ဘာလုပ်လို့လဲဟင် "
သွဲ့ဟန် အပြစ်ကင်းတဲ့မျက်နှာထားလေးနဲ့ သူမသိသလိုမေးလိုက်သည်။
six-[ host... စောက်ရှက်မရှိဘူး ]
host-မရှိတော့ဘာဖြစ်လဲ..မင်းမှာတောင်....ဘဲရှိလို့လား
six-[ six ကမလိုချင်လို့ပါနော်....six လိုအလှလေးကို...လိုချင်တဲ့သူတွေမှဝိုင်းဝိုင်းလည်နော်.....ခါတောင်ချရတယ်.....six ကတံတံပေါက်တဲ့နေ့ကိုစောင့်နေလို့...တံတံပေါက်တာနဲ့....ဟောတစ်ယောက်ဟောတစ်ယောက်နဲ့....ယူပြမယ်....ရှင်းလား ]
ဟွန့်.... six ပါတဲ့....တစ် six ပဲရှိတယ်....နှစ် six ရှိလို့ကတော့....ဒုတိယ six ကို......လင်ပေးစားလိုက်မှာပေါ့လို့....ဟီး...ဟီး...
ထိုက်ယန်ရှန့်-" ကိုယ်.... ဟာ့....အဲ့နေရာကိုမထိနဲ့ "
အခုပုံစံမှာ ယန်ရှန့်က သွဲ့သွဲ့ရဲ့ အောက်ကိုရောက်နေပြီး သွဲ့သွဲ့က ယန်ရှန့်အပေါ်ကိုရောက်နေခြင်းဖြစ်သည်။
host-" ဘာလဲ....ကြောက်နေတာလား....မနာစေရပါဘူး "
သွဲ့ဟန်တစ်ယောက် ယန်ရှန့်ပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့် ခေါင်းပေါ်ကိုမိုးကြိုးပစ်ချလိုက်သလိုပင်ခံစားလိုက်သည်။ ယန်ရှန့်ပြောလိုက်သည်က
ထိုက်ယန်ရှန့်-" ကိုယ်....အပေါ်မှာနေချင်တယ် "
host-" ဟင်...နေ...နေဦး...ဒါက"
ငါက အပေါ်ကလို့ပဲတွေးထားတာ ...ဒီလိုမျိုးတော့မတွေးကြည့်မိဘူး...ဒါက ...နည်းနည်း
သွဲ့ဟန် သတိလွတ်ဖြစ်မိစဥ် ယန်ရှန့်ရဲ့ဖိထားခြင်းကိုခံလိုက်ရသည်။
ထိုက်ယန်ရှန့်-" မရဘူးလား....ကိုယ်...သွဲ့သွဲ့မလုပ်ချင်လည်းရပါတယ်...ကိုယ်ကအဆင်ပြေပါတယ်..... အဲ့လူက...သွဲ့သွဲ့ဖြစ်နေသ၍...သွဲ့သွဲ့.....နာမှာကြောက်ရင်... ကိုယ်ပဲ "
ယန်ရှန့် တစ်ကယ်လည်းအဲ့လိုပဲတွေးမိသည်။
ကိုယ်က ဘာပဲဖစ်ဖြစ်အဆင်ပြေတယ်....အရေးကြီးတာက...သွဲ့သွဲ့ကိုယ့်အနားမှာပဲ...တစ်သက်လုံးနေပြီး...ကိုယ့်အနားကထွက်မသွားရင်ပဲ....ကိုယ်ကျေနပ်ပါတယ်
ယန်ရှန့် ဒီခံစားချက်တွေကို သူတကယ် မသိပေ။ ဒီခံစားချက်တွေက သူ့ကို တကယ်ကြောက်ရွံ့စေသည်။ အရင်က သွဲ့သွဲ့က သူ့ကိုတကယ်ထားသွားခဲ့ဖူးသလိုမျိုးခံစားနေရသည်။
host-" ရပါတယ်...သွဲ့သွဲ့ပဲ...အောက်ကနေပေးပါမယ်....ရှန့်ကနေမကောင်းဘူးလေ "
ကျွန်တော်လည်းအတူတူပဲ....ဘယ်သူကအပေါ်.....ဘယ်သူကအောက်ဆိုတာအရေးမကြီးပါဘူး....အရေးကြီးတာက...လင်းမော့ပိုင်ဆိုတဲ့ခင်ဗျားဖြစ်နေဖို့ပဲ
......
......
အဲ့လိုတွေးမိတဲ့အတွက် သွဲ့ဟန် တကယ်ကိုမှားမှန်းသိသွားရပေသည်။ သူ့မှာမနက် 6 နာရီအထိအလုပ်ခံလိုက်ရသည်။ နိုးလာတော့လည်း ဖင်တမမဖြင့်သာ။ ဟိုအကောင်ကတော့ သေတော်မူနေလေသည်။
host-" သေနာကြီးမထဘူးလား....ခံရတဲ့သူက...ငါလားသူလားမသဲကွဲတော့ဘူး...အိပ်နေလိုက်တာသေနေတဲ့အတိုင်းပဲ....ထတော့ဆိုနေ....ဒေါင်းစားကြီး "
သွဲ့ဟန်နာနေတဲ့ကြားမှ ယန်ရှန့် ခန္ဓာကိုယ်ကို လှုပ်ပြီးနှိုးလိုက်သည်။
ထိုက်ယန်ရှန့်-" အင်း...သွဲ့သွဲ့!!! "
ယန်ရှန့် မနေ့ကအကြောင်းများကိုတွေးမိတော့ အိပ်ငိုက်နေတဲ့မျက်လုံးများတောင် ပြူးသွားရသည်။ ထို့နောက် သူ့မျက်နှာက ပူလာပြီး ခရမ်းချဥ်သီးတစ်လုံးလိုပင်ပေါက်ထွက်တော့ မလိုပင်ဖြစ်နေလေသည်။
host-" ဘာဖြစ်လို့လဲ.....ရှက်နေတာလား....ဟက်....ချစ်စရာလေး "
သွဲ့သွဲ့ ယန်ရှန့်ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်ပြီး ပြောလိုက်တော့ ယန်ရှန့် မျက်နှာလေးဟာ ပေါက်ထွက်တော့မတတ်ပင် နီရဲလာရသည်။
ထိုက်ယန်ရှန့်-" သွဲ့သွဲ့....ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်...ကိုယ် "
ယန်ရှန့် ရှက်တာကြောင့်ခေါင်းကိုငုံထားပြီးပြောလိုက်သည်။
host-" ဒါဆို....သွဲ့ကိုလက်ထပ်လိုက်လေ....မကောင်းဘူးလား "
သွဲ့ဟန် ယန်ရှန့်အနားကိုပိုပြီးကပ်လိုက်ရင်း ပြောလိုက်သည်။
ကျွန်တော့်ကို အရှက်မရှိဘူးလို့မပြောနဲ့နော်...ဒါတွေအကုန်လုံး ပထမကမ္ဘာမှ...လင်းမော့ပိုင်ကြောင့်....တကယ်တော့ ...
ကျွန်တော်...ကိုယ်တိုင်ကလည်း တကယ်ကို...အရှက်မရှိတာပါပဲလေ
သွဲ့ဟန်ပြောလိုက်တော့ ခေါင်းမော့လာတဲ့ ယန်ရှန့်
ထိုက်ယန်ရှန့်-" ဟင်...ဒါက "
host-" ဘာလဲ....လက်မထပ်ချင်ဘူးပေါ့...မင်းလေးကိုယ့်ကို....စားပြီးနားမလည်....ဝါးပြီးထွေးထုတ်တယ်ပေါ့လေ....အရမ်းနာကျင်တယ်ကွာ "
ထိုက်ယန်ရှန့်-" မဟုတ်...ဒါဆို ကိုယ်တို့အခုလက်ထပ်ကြမယ်လေ "
YOU ARE READING
system one o six(106) S -1 ( Z &U )
Non-FictionSome part is not suitable for under 18. So you can skip it if you are innocent.Please don't post warning parts on the public. Don't blame and report. Don't add this fic in warning or 18+ reading list because it isn't a warning fic. Love you all!❤❤ T...
Arc-2.15 Unicode
Start from the beginning
