Utangaç Mavi

Utangaç Mavi - 7

》 " Alo Atakan? "

》 " Merhaba Büşra napıyorsun ?"

》 " Ömer! ?"

》 " Evet benim. Hemen de tanıdın. Alkış sana. Bil bakalım bu kimin telefonu ve yanımda kim var ?"

》 " Boş konuşma da adresi ver!"

》 " Gerçekten çok zekisin. Adres telefonuna mesaj olarak gelecek. --"

Devamını dinlemedim. Telefonu yüzüne kapatıp gelecek olan mesajı beklemeye başladım. Kısa bir süre sonra mesaj geldi. Ve daha fazla beklemeden dışarı çıkıp bir taksiye atladım.

###

》 " Bırakın beni be. Gerizekalılar. "

Ben debelendiğim halde beni dinlemeyen iki koca insan Ömer in başı ile yaptığı işaretten sonra beni bıraktılar.

Burası bir bardı. Ve biz de şu an bodrum katında bir odada duruyorduk. Atakan odanın ortasında bir sandalyeye bağlanmıştı. Ömer onun karşısındaydı ve bana doğru gelmeye başladı.

İyice yanıma yaklaştığında güçlü görünmek adına haraket bile etmeden Ömer e delici olduğunu umduğum bakışlarımı yolluyordum. Ama işe yaramıyor olacak ki Ömer benim bakışlarıma karşın sadece sırıtıyordu.

Elini yüzümde gezdirdiğinde içim tuhaf olmuştu. Hayır bunlar kelebek değil. Bu daha çok iğrentiydi. İğrendiğimi belli etmek istercesine yüzümü buruşturduğumda Atakanın sesini duydum

》" Dokunma lan kıza!$#! "

Atakan bağırdığında hem ben hem Ömer yüzümüzü Atakana çevirmiştik. Ömer her zaman ki gibi gülüyordu bense daha çok şaşırmıştım. Ben Atakana bakmaya devam ediyordum ki bir anda yer ile buluştuğumda kolum ve sırtımdaki acıyla beraber neler olduğunu kavramaya çalışıyordum. Ben Atakana bakarken Ömer beni kolumdan tutup Atakanın oturduğu sandalyeye yakın bir yere fırlatmıştı.

Ömer delirmiş gibi sırıtıyordu. Mecazi anlamda söylemiyorum gerçekten de tımarhaneden kaçmış gibi gözüküyordu.

Ömer Atakanın başında duran iki kişiden birini gözcülük yapması için dışarıya yollamıştı. Daha sonra ise bana doğru yönelmişti.

Canım çok acıyordu ayağa kalkmak üzere kolumu yere dayayıp yerden güç almaya çalıştığımda ben kalkmama kalmadan ömer beni boğazımdan tutup kaldırmıştı.

》 " Anlaşılan sen güzellikten anlamıyorsun. Bizde zorla hallederiz işimizi."

Bana göz kırptıktan sonra odanın köşesinde bulunan deri koltuğa beni fırlatmıştı. Bense sadece iğrenerek Ömere bakıyordum. Koltuktan kalkmaya yeltendiğimde tekrar üzerime çıktı. Başını boynuma gömdüğünde gözümden akan bir damla yaşı daha fazla tutamamıştım.

Kulaklarımı sağır eden Atakanın bağırma sesi ile daha da korkmuştum.

》" Ona dokunma-- "

Atakanın sesi yüzüne atılmış sert bir yumruk ile kesilmişti.

Ömer hala üzerimdeydi ve ben artık sadece ağlamıyordum. Hıçkırıklarım da devreye girmişti.

Bir anda kapının kırılma sesi gelmişti.

-Kurtuldum-

Kapıdan giren dört kişiye bakıyordum. Ömer de üzerimden kalkıp kapıyı kıran arkadaşları gözü bulduğunda yüzündeki sırıtma kaybolmuştu.

Bu dört arkadaş o kadar da yabancı değil. Miraç, Mert, Güray ve sevgili kuzenim Hakan. Evet onları ben çağırdım. Ömer piçinin çağırdığı yere tek başıma geleceğimi zannetmediniz herhalde.

&&&
Taksideyken dördünü de aramıştım. Güray, Mert ve Miraç zaten beraberdiler. Hakan ise Elifin yanındaydı.

》 " Alo Hakan?"

》 " Harikasın yani tam yerinde aradın biraz sonra arasan olmuyor muydu ? "

》 " Öpüşmenizi başka zaman yaparsınız. Şimdi acilen sana atacağım adrese gelmen lazım. Dövülecek bir kaç adam var. "

》 " Tamam at hemen geliyorum. "
&&&

Mert yanıma gelmiş beni sakinleştiriyordu. Güray Ömerin adamını hallettikten sonra Atakanı bağlı olduğu sandalyeden kurtardı. Hakansa allah ne verdiyse Ömerin üzerindeydi. Miraç da az önce dışarda hallettikleri halde tekrar üstlerine saldıran ömerin diğer adamıyla uğraşıyordu.

Ben sakinleşirken bu olaylar dakikanın onda birlik diliminde gerçekleşiyordu.

Hakandan sonra Ömerin üzerine çıkan Atakan ömeri öldüresiye dövüyordu.

Atakan hıncını alıp ömerin üzerinden kalktığında ömerin yüzü artık tanınmaz haldeydi. Ve en az on kırık olduğuna iddiaya girebilirdim.

###

Bardan çıktığımızda arkamızda insanlıktan men edilmiş üç adet mahlukat bırakmıştık.

Hakan kolunu bana atıp tek eliyle bana sarılmıştı.

》" Gel hadi eve gidelim."dediğinde
Kafamı onaylarcasına salladım. Konuşacak gücüm yoktu.

Hakan biraz bekledikten sonra iki elin iki koluma koydu ve

》 " Büşra çok özür dilerim. Daha erken gelmeliydik. "

Dedikten sonra yaşadığım sahne gözünün önüne gelmiş olacak ki yumruğunu sıkıp yanımızdaki duvara geçirdi.

Ben de gözlerimi sımsıkı yumdum. Korkmuştum. O an aklıma gelmişti. Ya geç kalsalardı. Ama kalmadılar değil mi? Tamam. Sakinim.

Benim gözlerimi yumduğumu gördüğünden olmalı bana sıkıca sarılıp sırtımı sıvazladı.

》 " Güvendeyim artık. " diye fısıldadım. O da karşılık verdi.

》 " Güvendesin."

###

Güray Mert ve Miraç bizimle gelmek istedi. Ama ben yorgun olduğumu söyledim. Yarın konuşuruz dedim vedalastiktan sonra Hakanın arabasına doğru yol aldık. Hakanın arabasına binerken Atakanı gördüm. Ve hiç iyi gözükmüyordu. Hakana Atakanı gösterdiğimde o da ne kadar kötü bir durumda olduğunu anladı. Birbirimize baktıktan sonra barın çıkışındaki merdivenlerde oturan Atakanın yanına gittik. Hakan Atakana elini uzattığında önce bana sonra Hakana bakıp o da elini uzattı. Hakan Atakana evine bırakmak konusunda ne kadar ısrar etse de Atakan kabul etmedi. Biz de bir taksi çağırdık ve onu evine ugurladiktan sonra Hakanla eve gittik.

###

Hakan içeri girmeme yardım etti. Ben üzerimi değiştirip yatağıma uzandım. Hakan üzerimi örtüp anlima bir öpücük kondurduğunda artık tam anlamıyla güvende olduğumu anlayıp tüm yorgunluğumla gözlerimi kapatmıştım.

Hakanın söylediği seyleri hayal meyal hatırlıyorum.

》" Bundan sonra daha dikkatli olucam Büşra. Sana söz veriyorum. Bir daha böyle bir sey yaşamayacaksın. Seni koruyamadim bugün. Ben çok çok özür dilerim. Affet beni Büşra. Bundan sonra yanından hiç ayrılmayacağım. Sana bir sey olursa dayanamam. Sen bana emanetsin. Seni seviyorum."

Ve anlıma konan bir öpücük daha...