Unicode
ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ဝင်းကြီးဟာ အရောင်အသွေးစုံလင်စွာဖြင့် ဒီနေ့မှပို၍တောက်ပလျက်ရှိသည်။
ကင်မရာသံတဖျတ်ဖျတ်နှင့်ရယ်သံလွင်လွင်လေးများဟာလည်း ပိုမိုနားထောင်၍
ကောင်းနေသလိုပင်။
ဘွဲ့နှင်းသဘင်ခန်းမရှေ့တွင် အနက်ရောင်ဝတ်ရုံရှည်ကြီးများနှင့် ကျက်သရေရှိလှသော မိမိတို့၏သားပျို၊သမီးပျိုတို့အားကြည့်၍ အလှဆုံးပြုံးနေကြသော မိဘဆွေမျိုးများမှာလည်းကင်မရာရောင် တဖျတ်ဖျတ်အောက်တွင်တင့်တယ်လျက်ရှိသည်။
“ငယ်”
သာယာချိုအေးသောအသံလေးနှင့် အတူမိုးသားမျက်ဝန်းရှေ့ ပထမဆုံးရောက်လာသည့် ခြေထောက်တစ်စုံ။
မဲနက်သောမျက်ခုံး၊စူးရှသည့်မျက်ဝန်းနှင့် ပြုံးရောင်သန်းနေသည့်နှုတ်ခမ်းတစ်စုံက သေချာစွာဖီးလိမ်းသပ်တင်ထားသည့် ဆံပင်များကြောင့် ပို၍ခန့်ထည်နေဟန်။
ပုံမှန်လည်ကတုံးလက်ရှည်နှင့် ပုဆိုးသာဝတ်လေ့ရှိသူမို့ ယခုလိုအနောက်တိုင်းဝတ်စုံနှင့်တွေ့လိုက်ရသောကြောင့် မိုးသားအကြည့်မလွှဲနိုင်ပေ။
နက်ပြောင်တောက်ပနေသောလယ်သာဖိနပ်နှင့်နေဗီပြာရောင်suitကဖြူဝင်းသောအသားရောင်နှင့်လိုက်ဖက်လွန်းလှသည်။
“ဘယ်အချိန်ဖြစ်ဖြစ်ကိုကိုကမင်းအပိုင်ပါငယ်ရယ်။ငမ်းလှချည်လားကွာ”
“ကျွန်တော့်အပိုင်လေးကအရမ်းခန့်လွန်းနေတာကိုးဗျ”
“အဟက်...အတတ်ကလေးကွာ”
မျက်လုံးကလေးဝင့်ကာဝင့်ကာချီလျက် ပြုံးတုံ့တုံ့ဆိုလာသူကြောင့် အသဲယားကာပါးလေးဆွဲဖဲ့မိတော့ မျက်စောင်းထိုးသည်။
လည်ကတုံးလက်ရှည်အဖြူရောင်ကိုနက်ပြာရောင်ပုဆိုး၊ကတ္တီပါဖိနပ်အပြာရောင်နှင့်တွဲဖက်ဝတ်ဆင်ထားသည့်ငယ်က
လူကြီးနှင့်မတူပဲကလေးပေါက်စလေးအား
အတင်းလူကြီးလုပ်ခိုင်းထားသလိုနှယ်။
“ကိုကို... Congratulationsနော်”
“ကျေးဇူးပါကိုကို့ငယ်လေး။လာ ဓာတ်ပုံရိုက်ကြမယ်။လူကြီးတွေကပြန်သွားကြပြီ ဒီဒီတို့ငယ်နဲ့ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့စောင့်နေကြတယ်”
BẠN ĐANG ĐỌC
နွေဦးလေပြေ🤍
Tiểu Thuyết Chung"အကိုကကျွန်တော့်အတွက်တော့ နွေဦးလေပြေလေးလိုပဲ။ ဘယ်ချိန်ပြန်တွေးတွေး သတတနဲ့ကြည်နူးနေမိတုန်း လွမ်းဆွတ်နေမိတုန်းပဲ" မိုးသားရောင်
