" ကျွန်တော် မမှာ..."
ရှမ်းရိုးရာဆိုင်ဆိုကာမှ ဝန်း ရန်းကိုဝယ်ကျွေးနေကျဆိုင်ပဲ။ရှမ်းအစားအစာတွေကြိုက်တဲ့ရန်းအတွက် ဝန်း ဝယ်ပို့ပေးလိုက်တာဖြစ်မယ်။ ရန်း အကြိုက်ဝန်းသာသိသည်မို့ ဝန်းကလွဲပြီးဘယ်သူရှိပါဦးမလဲ။
အဟင်း...အလိုက်သိတတ်တဲ့ကောင်လေး ရထားတာကြောင့် ရန်းမျက်နှာချီကာ ပြုံးလိုက်သည်။
" ကျေးဇူးတင်ပါတယ် "
ငါးထမင်းနယ် ၊ အာလူးထမင်းနယ် ၊ တောင်ကြီးဟင်းထုပ် ၊ ဝက်သားချဥ် ရှမ်းအစားအစာအစုံအလင်ပင်။ ဒီလောက်အများကြီး ရန်းတစ်ယောက်ထဲဘယ်လိုစားကုန်မှာလဲ။ဝန်းငယ်က
လောဘကိုကြီးတယ်။ဝန်းငယ်က ရှမ်းအစားအစာကို စွဲစွဲလမ်းလမ်း မရှိပေ
မယ့် ရန်းလုပ်ကျွေးရင် မြိန်ရေယှက်ရေ စားတတ်သည်။ နောက်မှ လုပ်ကျွေးရဦးမယ်။
.
ဆေးရုံမှာရန်းအတွက်ဆိုပြီး ရောက်လာတဲ့ အပင်တွေအကုန်လုံးကို အိမ်ထိသယ်ချလာကာ အပေါ်ထပ် လသာဆောင်မှာ သီးသန့်နေရာချထားသည်။ဘယ်သူပေးမှန်းမသိပေမယ့် ဒီအပင်လေးတွေက ရန်းကို ကြည်နူးမှု၊လတ်ဆတ်မှု၊နွေးထွေးမှုတွေ ပေးသည်။စိတ်ငြိမ်စေပြီး ကြည်လင်စေသည်။ စေတနာမှန်လို့ထင်သည်။တန်ဖိုးထားရာအရာလို့ ရန်း စိတ်ထဲကအလိုလိုလက်ခံသတ်မှတ်ထားသည်။ ဒါကြောင့်
သီးသန့်ထားထားခြင်းဖြစ်သည်။
ညလေအေးကလည်း ရန်းအနား ထွေးပွေ့ကာ တိုက်ခတ်ကျီစယ်နေသည်။
သန့်ရှင်းလတ်ဆတ်တဲ့လေကို တဝကြီးရှူကာ ထုံးစံအတိုင်း အပင်လေးတွေကို စကားတွေပြောမိသည်။ရန်းစကားတွေကို အပင်လေးတွေ သေချာနားထောင်နေမှာပါ။
အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာတာနဲ့ အရင်ဆုံးလုပ်တဲ့အရာက ပြတင်းပေါက်ဘောင်ပေါ်က ပန်းမရှိတဲ့ ပန်းအိုးလေးကို အမြတ်တနိုးကြည့်ကာ ရေလောင်းခြင်းပင်။
" ငါဘာလို့များ ရူးမိုက်ခဲ့ရတာလဲ "
" နေကြာပန်းလေးက ဘာအပြစ်ရှိလို့လဲ "
.
လောလောလတ်လတ် ဝယ်ထားတဲ့ ဖုန်းအသစ်လေးက တဂျီဂျီတုန်ခါနေတာကြောင့် အတွေးတွေရပ်ကာ ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်။
Part - 25
Start from the beginning
