Chapter 2

1.4K 100 1
                                    

Hera Marie

"Mommy, wake up!" paggising sa akin ng kung sino habang inaalog-alog ang katawan ko.

"Hmmm... 10 minutes," inaantok na sagot ko pero kaagad ding napabangon nang marealize ang nangyayari.

Napalingon ako sa aking likuran at nakita doon si Amarie. Nakangiti ito sa akin ng malaki habang nakaupo sa ibabaw ng kama ko.

"How did you get in here?" I asked.

"I used the balcony, mommy," she answered and pointed at the open window beside me. "Just kidding. I used the door," bawi niya nang makitang seryoso akong nakatingin sa kaniya.

"How did you know my passcode?" I asked.

"I saw your passcode yesterday. It's my mama's birthday," sagot niya.

She's right. I'm using her mama's birthday as my passcode. Balak ko sana palitan 'yon pero palagi kong nakakalimutan dahil sa sobrang bush sa kompanya kaya hinayaan ko na lang, wala rin namang nakakaalam ng passcode ko bukod kay Grace.

"Sinong kasama mo papunta rito? Does your mama knows that you're here?" tanong ko. Tumayo ako sa kama at dumiretso sa banyo para gawin ang morning routines ko.

"My mama's brother dropped me off here so she don't need to be worried about me," she answered.

"What are you gonna do here?" tanong ko nang makalabas sa banyo habang nagpupunas ng mukha. Naabutan ko naman siyang nakadapa sa maayos ko nang kama habang abala sa pagkukulay. 

"I want to play with you," sambit niya habang abala pa rin sa pagkukulay.

"But I have a work today so I can't play with you," I said.

"Can I go with you to your work, Mommy?" Itinigil nito ang ginagawang pagkukulay at lumapit sa akin. Nagtataka ko siyang tinignan pero nagulat nang bigla niya 'kong yakapin. "Please???" she said and then gave me a pleading eyes.

Oh, no. Don't give that kind of eyes. Mahina ako sa ganiyan. Napahawak ako sa aking baba at kunwaring nag-iisip. Hindi naman siguro siya maglilikot sa office, 'di ba? I can tell that she's an obedient child so there's nothing to be worried about.

"Sure, you can, but promise me first na hindi ka magkukulit sa office, okay?" paalala ko.

Tila nagliwanag naman ang mukha nito at ngumiti ng malaki sa akin. Nanlaki ang mata ko nang higpitan niya ang pagkakayakap sa akin. "Yay!!! Thank you, mommy. Promise po, hindi po ako magkukulit," sagot niya at niyakap pa ako lalo ng mahigpit.

Napangiti naman ako dahil sa inasal niya. She's so adorable. I felt a tingling sensation when she called me 'Mommy' again. I hugged her back when I started to feel her warmth. Ah... she's so warm and relaxing, pakiramdam ko tuloy ay nawala ang mga tanong sa isip ko at pagod ko. It feel like I'm finally home.

Nauna niya kinalas ang pagkakayakap sa akin at bumalik sa pwesto niya kanina. Nagsimula niyang imisin ang ang mga colors at coloring books na inilabas niya kanina. She looks so excited. I smiled and gave her a final glanced before going inside the bathroom.

_____

"Mommy, I'm starving," she suddenly blurted out.

Sinilip ko naman siya sa front mirror ng kotse at natawa na lang ng mahina nang makitang minamasahe niya ang kaniyang tiyan habang nakangusong nakatingin sa akin. Right, we forgot eat breakfast earlier. Hindi naman kasi ako nagluluto palagi ng breakfast. It's either nag-oorder lang ako ng kape bago pumasok sa office, or magpapahanda ako sa sekretarya ko ng kape pagdating ko.

The Warmth Of Her Soul [Completed]Onde histórias criam vida. Descubra agora