Het meisje met een geheim

Hoofdstuk 4

Ik werd wakker in een vierkante ruimte, helemaal wit geschilderd en er was niks, behalve een grote houten paal in het midden van de ruimte. Daar zaten wij in vastgebonden, ik zag nog 4 mensen. Wij zaten aan de houten paal vastgebonden met dikke touwen. Ik kon een stukje in de gang kijken en zag daar allemaal knoflook hangen. Ik wist verder niks, allen dat we hier zo snel mogelijk weg moesten komen, maar waar was de rest? En waar was de man die ons gevangen nam? Zoveel vragen spookte in mijn hoofd, maar op geen van die vragen had ik nu antwoord. Ik zag een computerscherm in de gang hangen, vreemd. En wat nog vreemder was, ik kon alle ruimtes zien waar de andere in zaten, maar ik heb nergens een camera in de kamer gezien. Ik keek naar de beelden, een paar kamers waren de mensen nog aan het slapen, een paar kamers waren ze in de kamer aan het kijken en op een van de beelden zag ik de man, maar hij had een bivakmuts aangetrokken. Ik hoorde voetstappen in de gang en vlug keek ik weer na de muur. De man kwam binnen en deed bij mij een blinddoek om. Toen sleurde hij mij mee naar een klein kamertje. Hij drukte een pistool tegen mijn nek aan en zei:' wat deden jullie bij mijn huis'. Ik probeerde te praten, maar er kwam geen geluid uit mijn keel. Ni-niks kon ik met moeite zeggen. Hij drukte het pistool nog steviger in mijn nek en schreeuwde:'EN NU DE WAARHEID'. Ik schrok en sprong achteruit, maar daar was hij op bedacht. Hij ving me op en draaide mijn armen op mijn rug. Ik kon geen kant op. Hij bracht me naar een gevangeniscel waar ik moest gaan zitten. Ik hoorde nog iets van dat hij ging kijken of de andere wel wouden spreken, maar ik was nog aan het bijkomen van de smak die ik op de grond had gemaakt. Toen deed ik de blinddoek af en keek rond. Er was een klein bed een een stoel, maar verder niks. Toen hij langsliep vroeg ik of ik wat te eten kreeg, maar hij zei niks. Ik voelde me toen echt heel alleen