Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hyunjin'in bakış açısı
Uyuyamıyorum. Kafamda o kadar çok düşünce var ki beni uyutmuyorlar. Endişeli duygularımı kafamdan atamıyorum. Bu gereksiz düşüncelerin kafamdan gitmesi için yalvarıyorum Tanrı'ya fakat gitmiyorlar. Ve nefes almakta zorlanıyorum. Ciğerlerimden gelmesi gereken hava boğazımda duruyor ve beni nefessiz bırakıyor.
Panik atak mıyım?
Hiç panik atak olmadım fakat şuan panik atak yaşıyor muşum gibi hissediyorum.
Düşüncelerimden kurtulmak için gece 2 de dışarı da yürüyüş yapmaya karar verdim. Sadece nefes almaya ihtiyacım vardı. Bu ev beni boğuyordu. Bu yüzden dışarı çıkmak bana iyi gelecekti.
Üstüme ceketimi giydim ve maskemi de taktım. Şemsiyemi de unutmadım. Yağmur yağıyordu ve hava çok soğuktu. Ama umursamadan kendimi dışarıya attım.
Yere düşen küçük su damlaların sesi beni sakinleştiriyor ve yağmurun toprakla karıştığı o koku beni rahatlatıyor.
Daha fazla ıslanmamak adına şemsiyemi açıp yürümeye başladım.
Neon ışıklar yüzümde parlarken Seul sokaklarına hayranlıkla baktım. Beni sakinleştirmesi için bir markete girip bir kaç atıştırmalık aldım.
Eve gidecektim fakat daha fazla yürümek için eve giden kestirmeyi değilde uzun yolu tercih ettim.
Yavaş yavaş yürüyordum. Artık kalbim normal hızına ulaşmıştı ve nefes alabiliyordum. Düşüncelerim ise beni rahat bırakmıştı. Artık kendimi daha özgür hissediyordum.
Yürürken yerde oturan kapüşonlu bir adam gördüm. Bir şişe alkolle yerde kendinden geçmişti.
Tehlikeli olacağını biliyordum ama yine de ona yaklaşmaya karar verdim. Ona yaklaştım ve hafifçe omzuna dokundum.
"Efendim, iyi misiniz?"
"Mmhhmmm~"
"Ah size yardımetmeme izin verin."
"Mmhh oppa~"
Adam kafasını kaldırıp bana baktı ve o an kalbim durdu. Yüzünde morluklar ve çizikler vardı. Gözleri ağlamaktan şişmişti ve alkol kokuyordu.
