That Nerd is Mine (Under Editing x Revision)

KABANATA 9 †

“ It's okay, at least ikaw type ko. ”Hirit niya pa. Mas lalo akong napairap habang lumalayo sa kanya. Kulang na lang magsilabasan ang mga eyeballs ko kakairap.

UMAAGA akong pumasok sa YCU dahil hindi ko kasabay si Missy. Nag text siya kagabi sa akin na magkakaroon sila this day ng family pictorials sa Palawan para sa Anniversary ng parents niya kaya excuse siya sa loob ng tatlong araw. Kaya ito si ako... Naglalakad ng nakabusangot at nag-iisa, parang hindi na ako sanay if hindi ko katabi iyon eh.
Magiging lonely girl ako sa loob ng tatlong araw. Sabi niya naman bibilhan niya ako ng pasalubong galing Palawan...

Kaya excited na akong umuwi siya, hehe.

It's been one week na ang nakalipas nang mangyare ang insidente sa Cafeteria. And guess what? Dalawang araw ng matiwasay ang buhay ko dito sa loob ng Campus! Wala kasing Whiros na nanggugulo. Ewan if anong nangyare roon, pero two days na siyang hindi
nagpaparamdam and I called it miracle!

Sana habang buhay na 'no!?

Alas-sais pa lang ng umaga. Maaga kasi akong ginising ni Tiya dahil maraming gawain kanina sa Kalenderia. Medyo antok pa nga ako.

Huwebes ngayon kaya lahat kami naka-uniform.

Paakyat ako sa hagdan na gawa sa pulang bricks na kung saan subrang laki at lapad. Kung iisipin ay mas malapad pa ito kaysa sa lote na pinagtayoan ng bahay ng tiya ko, ito ang entrance stairs ng University papasok sa main building.

Sanaol 'no?

Apat kasi ang building dito at iyong pinakamalaki is ang main. 26 floors ang taas nito at iyong iba 20 floors.

Agad kong nahagip ang pinsan ni Missy na si Froz sa hagdan. Pababa ito, may mga dalang tatlong malalaking black envelopes. Nang mapansin niya ako ay agad itong ngumiti.

" Good morning Miss. Cortez." Bati niya sa'kin habang may pa-salute pang nalalaman. Ngumiti ako. "Good morning too, Froz! " Ganti ko dito na kinangiti niya.

“ Marami akong free time today, gusto mo escape ulit tayo? ”Kindat niya.

Aba'y tarantado ito ha! Sinamaan ko siya ng tingin. “ Isusumbong kita sa President! ”Sigaw ko na kinahalakhak niya. Hindi na namin inabalang huminto,diri-diretso­ lang kami sa pupuntahan namin.

Papasok na sana ako sa dambuhalang entrance door ng building nang may bigla na lang humila ng baywang ko mula sa likod at yumakap sa'kin patalikod na kinagulat ko at hinto.

“ Got you, baby. ”Damn, it's him.

Amoy na amoy ko agad ang pabango niyang mamahalin. Napapikit at lunok ako. Tangina, nandito siya.

" Hey... Good morning. " Bulong niya sa tenga ko na kinatayo ng balahibo ko. He chuckled. Ewan ko ba, nanglalambot ang buong katawan ko kapag malapit lang siya sa akin. Para akong kandila at siya ay apoy na kapag lumapit siya sa'kin... Natutunaw ako.

Ano na naman need nito?! Kaka-manifest ko lang na sana wala siya!

Napapikit ako sa bwesit na 'to dahil iyong ibang students, nakatingin na samin. Like holy hell, nakayakap pa rin ito sa baywang ko!

Bahagya kong naramdaman na parang papunta ang kamay niya sa bandang pusod ko at pilit na tinatanggal at inaangat niya ang white polo kong suot na naka-tocked in sa palda ko. Mabilis kong pinalo ang kamay niya.

Ang gago na sa public kami!

" T-Tumigil ka Whiros. Bitawan mo nga ako huwag mo'kong manyakin na sa public tayo, gago. " Sumbat ko sa kanya at sinubokang alisin siya sa pagkakayakap sa'kin. Pero nang maramdaman niyang inaalis ko ang kamay niya ay kusa niya 'tong inalis.

Hinarap ko siyang nakabusangot at naiinis. I gulped secretly  when I saw his look.

Naka-brushed up ang mahaba nitong buhok, bago iyong hikaw niyang silver. Ngayon ko lang nakita. He look more manly and intimidated. Tangina, bakit ba kasi ang pogi rin ng isang 'to?

He looks like a demon who blessed to have a gorgeous and heavenly face.

Fuck, edi ikaw na!

“ Done scanning me? Is that how handsome I am to make you space out, hmm? ”Napabalik ako sa ulirat nang may pumitik ng noo ko. Matalim ko siyang tinaponan ng tingin habang sapo sapo ang noo kong pinitik niya. Putangina niya, masakit!

" Ano na naman need mo? Ang aga pa! " Bulyaw ko sa kanya at dumistansiya. Ngungisi ito, para bang natutuwa pa na sinigawan ko siya.

“ Wala akong time para sa'yo, lumayas ka. Ayaw kitang makita. Lubayan mo ako please! ”Dagdag ko at akmang tatakbo na sana kaso mabilis niya akong nahuli sa baywang. Napairit ako dahil sa ginawa niya.

Nakakainis!

" And where the do you think you'll going? You will come with me this day." Pigil niya sabay hila sa akin na kinahila ko naman sa kanya dahil ayukong sumama.

Ano siya gold? Ulol.

“ I don't want to be with you! ”Inis kong hiyaw. Tumaas ang kilay niya. Ramdam ko bigla ang paghigpit ng kapit niya sa'kin na kinangiwi ko.

" I thought you wanted to keep your scholarship program, huh? Or maybe you want me to remove it right now. " Banta niya na kinalaki ng mata ko.

No.

Noong nakaraang araw kasi, nalaman niyang scholar student lang ako dito, ta's iyong abno gustong ipatanggal ang YSP or Y'Zoujihn Scholarship Program ng eskwelan nang dahil lang sa'kin. Kung mawawala iyon, lahat ng scholar students ng University dito ay mapapaalis at hindi na masusuportahan ng YCU Board of Members.

Napakasama ng ugali niya.

Hindi pwede mawawala iyon dahil ito na lang ang paraan ko para kahit kaunti ay makakatulong ako kina Nani at Tisoy. Hindi sapat ang sahod ko sa Café. Nagpapadala ako ng pera tuwing huling araw ng buwan para sa kinakailangan nila at gamot ni Nani.

Sayang iyong 30,000 per month na binibigay ng University sa mga scholars.

Natahimik ako bigla at napalabi sabay tingin sa sahig.

Bwesit siya.

Yumuko ito bahagya para magpantay kami. Inangat niya ang mukha ko. “ And apart from that, you will do your second task today... So, you need to obey your master. ”Nakangising dagdag niya. Inirapan ko siya at tinanggal ang kamay niya sa baba ko.

Second task. Kapag nagawa ko ang second task, tatlo na lang ang matitira.
Nagpahila ako sa kanya, hindi ko alam if saan kami pupunta. Tinignan ko iyong kamay ko na hawak niya.

" B-Bitawan mo nga ang kamay ko. " Sambit ko  habang nakasunod lang sa kanya.  He's holding my hand tightly. Subrang bilis din niyang maglakad!

" No." Tipid na sagot niya habang nakatalikod at naglalakad. Napangiwi­­ ako.

" Sabing bitaw. Hindi kita jowa para hawakan mo ako." Reklamo ko.

" Tsk! Si Hyx nga hindi mo naman boyfriend iyon pero nakikipag-holding hands ka." Sagot niya na para bang naiinis pa at nasusuka. Tinignan ko siya nang masama kahit nakatalikod ito.

" B-Boyfriend ko na siya, kaya ayos lang sa amin mag holding hands!" I lied.

I was surprised, because he suddenly stopped. Muntik pa akong matapilok sa walang-pasabi niyang paghinto. Binalingan niya ako, at doon ako napaatras nang kaunti.

He's face suddenly darkened. Ngayon, siya naman ang masamang nakatingin sa akin na para bang kahit anong oras ay handa siyang atakihin ako.

Bumigat bigla ang atmospera na nakapalibot sa amin. I gulped.

“ What did you say? ”Matigas niyang tanong sa'kin. Shit, kinakapos ako ng hangin, ang lamig sa pakiramdam ng titig niya.

“ B-Boyfriend ko s-siya. ”Nauutal kong sagot. I am sorry Hyx!

He smirked an evil one.

“ I see... Then let me punish his sweet kitten in my place. ”Pagkasabi niya nun, ay gulat akong napatili nang walang pasabi niya akong binuhat na parang sako!

......

PLS DON'T FORGET TO VOTE AND COMMENT!