Het meisje met een geheim

Hoofdstuk 1

De wekker gaat, ik word wakker. Zucht, weer een dag waarin ik mijn ware identiteit moet verbergen. Ik kleed me aan en zie mijn zwart met rode mantel, jammer dat ik die niet aan kan doen naar school... Ik loop naar beneden en ga ontbijten, een fles bloed. Dat is mijn lievelingseten. Ik verlang de hele dag maar bloed. Ik kan geen bloed drinken op school, dan komen ze er achter. Ik ga naar boven, poets mijn tanden en doe mijn gebitje in om mijn hoektanden te verbergen. Dan ga ik naar school, met de auto. Ik ging eerst op de fiets, maar toen ging het fout . Ik fietste alleen en iemand liep langs, voordat ik het doorhad waren mijn tanden al diep doorgedrongen in zijn huid. Hij was dood... Ik ben toen bang doorgefietst naar school en heb sindsdien niet meer durven fietsen. Ik kom aan op school en ga langs mijn kluisje, want dat doen alle meisjes en ik wil niet te veel opvallen. Ik ga bij andere kinderen in mijn klas zitten maar ik ben diep in gedachten. Ik heb meer het gevoel dat ik er niet bij hoor dan dat ik er wel bij hoor, maar dat komt als je een vampier bent. Daar is Sofie, Sofie is mijn vriendin, tenminste, dat denkt ze. Als ze wist dat in een vampier was, dan zou ze nooit met mij meer durven praten. De bel gaat, we gaan naar het lokaal, natuurkunde. De natuurkunde docent is ook onze mentor. Ik heb een betere band met haar dan een normale leerling met haar mentor. Zij is ook een vampier en zij heeft ervoor gezorgd dat ik op deze school kan komen. Ze knipoogt naar mij, maar daarna behandeld ze me als iedere andere leerling. Ik probeer goed mee te doen met de les, zonder te veel op te vallen. De bel gaat alweer en we gaan door naar andere lessen. In de kleine pauze zitten we altijd buiten, ook met regen of sneeuw. Sofie ziet er wel heel lekker uit, een paar druppeltjes bloed zouden toch geen kwaad kunnen. NEE! Sofie is jouw vriendin. Vriendinnen bijten elkaar niet. De bel gaat en verder gaat de dag zoals normaal. Als ik thuis kom dan doe ik mijn bitje uit en trek ik mijn zwart met rode mantel aan. Mijn moeder lacht. We gaan pas vanavond bloed halen. Ze zet het eten op tafel en we beginnen in stilte te eten.