•Last Dance | Jikook

•Hissetmiyorum

Geçiş bölümüdür . Keyifli okumalar.
--------------------------------

   Bu gecenin güzel biteceğini düşünmüştüm. Her sabah, bugün acaba neler olacak diye yataktan kalkan ben , bugün güzel bir gün olacak diye kalkmıştım .

Lezzetli bir yemek sonrası belki serin bir yerde başbaşa oturur güneşin batışını izlemek gibi klasik ama özel bir şeyler yapabilirdik .

Evren beni sevmiyordu anlaşılan .

Burnuma yavaş yavaş gelen egzoz kokusuyla istemsizce öksürdüm  .

Kaç saattir buradaydık ? Yer ve zaman kavramını yitirdiğimi hissediyordum.

Boğazım kokudan dolayı alev alev yanıyordu.

Bir kaç saniye derin derin nefes almayı denedim . Ancak yakıcı sis ve  üzerimde hissettiğim ağırlık buna mani oluyordu anlaşılan.

Göz kapaklarıma vuran sert ışığı da  hissediyordum . En son neler olduğu bir bir zihnimde yer edinirken gerçeklikle kendime gelmiştim.

Kaza olmuştu . Tiz fren sesleri hala kulaklarımdaydı . Her şey milim milim aklımdayken hala tepkisizce nefes almaya çalışıyordum.

Büyük bir şokta olduğumun farkındaydım.

Gözlerim ağır ağır açılırken ,göz göze geldiğim büyük arabanın  fenerleri , gözlerimi sikmek için vakit kaybetmemişlerdi.

İçinde bulunduğum duruma bakılırsa araba ters dönmüştü. Sürücü koltuğunun yan tarafında, Jungkook'un  yanında oturuyordum. Sağ tarafta kaldığımdan  arabanın bütün ağırlığı benim üzerimdeydi.

Lanet olsun . Tanrım.

Ben alt kısımda kalmıştım. Jungkook ise üst taraftaydı. Başımı korkuyla Jungkook'un olduğu tarafa çevirmeye çalıştım.

  Ancak sadece çalışa bildim .Milim dahi hareket edemiyordum çünkü.

"Jungkook ?" Korkuyla fısıldadım . En son üzerime doğru atıldığını hatırlıyordum. 

Bir kaç saniye bekledim .

"Jimin ! Jimin güzelim burdayım." Duyduğum sesle gözlerimi sımsıkı yumdum. Hayattaydı.

Aramıza arabaya ait olduğunu düşündüğüm bir demir parçası girmişti. Yan döndüğüm için önüm boşluktu ancak kafam kollarım ve belimden aşağısı öne doğru  sıkışımıştı.

Canım yanıyordu.

"Jungkook ? Jungkook bir yerine bir şey oldumu ." Titrekçe nefes verdim . Zorla konuşabiliyordum .

"Hayır , hayır iyiyim bebeğim. Sen iyimisin !" Derin bir nefes aldım . İyiydi.

Bakışlarım sorusuyla vücuduma doğru indi . Ve o an acıyla gözlerimi yumdum . İki göğsümün arasına saplanan cam parçasını görmemle nefesim kesildi.

Vücudumu saran keskin acıyla neye uğradığımı şaşırmıştım. Kazanın adraneliyle hissetmemiş olsamda şuan acıdan çığlık çığlığa bağırabilirdim.

Bakışlarım üzerimde biraz daha oyalanırken her yerin kan olduğunu gördüm. Burnuma gelen kan korkusuyla miğdem de bulanmaya başlamıştı.

Bir kaç defa aynı şeyi sorunca kurumuş dudaklarımı aralamaya çalıştım.

"Kanıyor" Konuşmaya çalıştım ama sesimi kendim bile zor duyuyordum. Zar  zor 'kanıyor' diyebildim sadece.

"Ne ! Ne kanıyor Jimin !" Endişeli yüksek sesini duymamla gözlerimi daha sıkı yumdum . Vücudumdaki keskin acı kendini iyice belli ederken göz  yaşlarımın şimdiden akmaya başladığını hissettim.