That Nerd is Mine (Under Editing x Revision)

KABANATA 5 †

Are you sure about this Fhey? I can sense danger. We should run I think.

Sambit ng boses sa utak ko na kinadagdag ng kaba ko. Kahit kailan talaga hindi ko ito kasundo! Idagdag mo pa ang utak kong paiba-iba ng desisyon! Pasalamat siya dahil kailangan ko siya para hindi matanggal ang scholarship ko sa eskwelahang ito.

Oh kakatok ka pa?

Pigil ng boses sa utak ko nang akmang kakatok pa sana ako. Well may point naman siya, pero dapat h'wag niya akong pangunahan!

“ Shut up! Leave me alone! ”Nanggigigil kong bulong.
Oo, nagmumukha akong baliw.

I slowly opened the door. Napalunok pa ako nang ilang beses para pakalmahin ang puso ko, dahil ang lakas niyang tumibok.
Kainis, pangit niyang ka-bonding.

Tanging tunog ng pinto ang narinig ko nang isarado ko ito. Nabingi ako sa katahimikan na bumalot sa loob. Nandito pa rin ako sa pintoan, nakahawak sa doorknob at palinga-linga sa paligid. Napabugtong-hininga ako at bahagyang inayos ang salamin ko.

I calmed myself.

Walang tao?

Ang tahimik dito sa loob. Napangiti ako sa ganda ng loob.

Ang gandaaaa!! Sanaol na lang, halatang mamahalin lahat ng gamit. Para itong maliit na penthouse na nakikita ko sa mga magazines at social media.

Agad akong naglakad sa loob at tanging takon ko lang ang naglalakas-loob na mag ingay.

Na saan sila?

Tsk, ba't mo ba hinahanap selp??

Pasalamat ka nga na walang tao dito.

I don't know if sino ba talaga ang baliw sa amin. Ang utak ko or ako?

Kinakausap niya si self like fuck. I rolled my eyes. Kapag may nakakita sa'kin pagbintangan na akong baliw.

Nilibot ko ang paningin ko, nagbabasakaling may makita ako.
Agad na naagaw ng atensiyon ko ang isang glassdoor. Pinuntahan ko iyon at agad na pinasok. Nakita ko naman na parang opisina ito.
Nilibot ko ulit ang paningin ko at may biglang may na sipat na kinaliwanag ng mga mata ko sa malaking table.

Ang cellphone ko!

Agad ko itong tinakbo. Oh my gosh! Finally nakuha rin kita nang walang kahirap-hirap!
Agad ko 'tong niyakap.

I excitedly opened it, but my forehead creased when I found out that there's no password anymore!

Huh?

Agad ko itong cheneck. Ang contact, messages, gallery at ang diary app ko! Napabugtong-hininga ako dahil ayos lang naman sila lahat, mukha hindi nagalaw.

I immediately put it inside my pocket, nagmamadali akong lumabas sa loob. Mahirap na, baka maabotan ako. Agad kong tinakbo ang daan papuntang pinto upang lumabas.

" A-aray ko po, shit! " Inda ko nang muntik pa'kong madulas dahil sa sahig nilang makintab, mabuti na lang nakahawak agad ako sa isang cabinet.

Shotainga!

Kinakabahan kong tinakbo ang pintoan pero agad ring napatigil at nanigas sa kinatatayoan nang napagtanto na naka-lock ito.

*Gulped*

Fuck.

Niyugyog ko ang doorknob, pero ayaw mabuksan.
T-teka may tao ba rito??

Nilibot ko ang paningin ko pero wala naman.

Like Dafak??

"Yawa, Peng ba't 'to naka-lock?" Bulong ko sa sarili habang sinusubokan pa rin buksan ang pinto. Napapikit ako sa nerbiyos.
Pashnea  naman oh! Need ko ng lumabas, huhu!