KAZUYA ASTRYLLE: Iᴛs Aʟᴡᴀʏs Yᴏᴜ✓

#10 His child

~~~Flashbak~~~
Ang Saya ko sa araw na ito. Dahil nasagot na Lahat ng katanungan ko. Ang nawawalang parte ng aking pagkatao ay nabuo na.

Nakangiti akong pumasok sa loob Ng gusaling pinagtratrabahuan. Hindi narin ako nagsusuot ng salamin. Pero hindi rin ako nagsusuot nang dress. Pantalon at t-shirts, kung minsan ay slocks at t-shirt.

Natoto na ako sa nangyari saakin. At ayokong maulit pang muli Iyon.

Tinungo kona ang elevator dahil may ihahatid Akong papeles Kay, Martin. Mga pipirmahang papeles.

"I've heard that you and your secretary are having an affair? Is that true? At talagang secretary mo pa. Napa ka cheep mo namang pumili. Kung pipili kalang rin naman, siguraduhin mong mas maganda, mas mayaman at mas sexy saakin. Hindi iyong pepitchugin lang. Wala kang taste. Nawala lang ako nang ilanh araw bumaba na ang taste mo. Tigang na tigang kanaba? At hindi mo ako naantay. Will, okay lang Iyon saakin. Alam ko namang saakin parin ang bagsak mo. Dahil ako ang mahal mo. At ako ang fiance mo—"

Parang hindi ko magawang maihakbang ang aking mga paa.

Tama siya. Hindi kami bagay. Isa lang akong mahirap at pepitchuging secretary.

Nagawa Niya lang akong patulan dahil Wala ang Mahal Niya, dahil Wala ang fiance Niya.

~~~End of Flashback~~~

Pinahid ko ang mga luhang dumaloy. Nang maalala ko na Naman Ang mga Narinig kong Iyon.

Kahit ilang araw na ako rito ay hindi parin siya mawala wala sa sistema ko.

Hindi ko siya magawang kalimutan.

Kahit hindi ko aminin, hinahanap hanap ng katawan ko ang mga haplos at halik Niya.

"Ma'am Yadi na sito imo silot, Ma'am?"

Napakurap ako nang dalawang beses bago lingonin ang tumawag saakin.

Si Manong Lando pala.

"Ahh salamat po, Manong Lando"
Nginitian ko ito.

Umalis naman itong nakangiti saakin. Napaka bait ng mga tao rito. Magugustuhan kong manatili pa ng ilang linggo rito.

Bukod sa sariwang hangin. Ay masarap din ang kanilang mga pagkain rito.

Iba rin ang lenguwahi nila rito. Dahil mga tags Norte sila. Mabuti nalamang at nakakaintindi ako ng salita Nila kahit kunti.

Ang bahay na tinutuluyan ko Kasi ay harap ng dagat. Brgy. Maragano, Northern Samar. Maganda ang tanawin rito. Iyong mga malalaking Alon na humahampas sa naglalakihang mga bato.

Mayaman rin sa lamang dagat ang lugar na ito. Halos araw-araw ay may dumaraan sa aking isda o di kaya'y pusit, hipon. At iyong sinasabi Nilang huralwa, banayan. Wala iyong bayad. Binibigay lang Nila saakin ng libri.

Dalawang araw na ako rito, pero hindi manlang kami nag ka usap pa ni ate. Walang signal sa lugar na ito. Masyadong malayo sa kabihasnan ito.

Sinimulan ko nang sipsipin ang buko juice. Fresh pa ito. Hindi ko alam kung bakit nitong mga nakaraan ay sobrang gusto kong Kumain ng buko.

Halos mapatakbo ako sa banyo ng biglang hinalukay ang tiyan. May naamoy Kasi akong nagpriprito ng isda. Biglang naduduwal ako.

Ano ba itong nangyayari saakin?
Dahil siguro ito sa pagod.

Ang tanging libangan kolang dito ay iyong mag lakad lakad sa baybay dagat. Nang naka paa. Masarap sa paa ang buhangin, puti paman din Iyon. Kulay asul din ang tubig dagat rito. Kaya hindi ako naliligo sa dagat, natatakot ako.

Hindi paman din ako marunong lumangoy.

Pagkalabas ko nang banyo ay saka ako nagsaing. Umaga palang din, tapos buko agad ang aking hinahanap kanina.

Masyadong werdo ang aking pakiramdam lately. Tinali ko ang buhok ko nang pataas. Nang matapos mag saing ay sinimulan konang asikasuhin ang aking uulamin.

Ginataang kalabasa. Sarap na sarap rin ako rito. Samantalang ito palang ang ulam ko kahapon. Hindi ako nag sasawa.

I like your smell, it's like a strawberry....

Bigla nalang iyong nag echo sa pandinig ko. Wala sa sariling napangiti ako ng malungkot.

At pagkadismaya sa sarili ko.

Hindi na ako natuto sa nangyari saakin. Nasaktan ako sa unang pag ibig. At ganon din sa pangalawa. Napaka malas ko.

Napabuntong hininga ako.

Kailangan kong mag move on. Dahil ganun din naman ang mangyayari. Ikakasal na sila. May fiance siya. Mahal na Mahal Nila ang isat isa.

Natatakot ako na baka makasira ako nang relasyon. Hindi iyon makakaya ng konsensiya ko. Hindi ko Iyon maaatim.

Hindi ko tuloy namalayang natapos kona ang Aking niluluto. Nag sandok na ako para sarili ko. Pagkatapos ay umupo na ako sa isang bangko kaharap ang mesang gawa sa kahoy.

"Sigurado akong masaya na sila ngayon. Iyon lang ang hangad ko. Ang maging masaya siya,"

Hindi ako ang nag abot ng resignation letter Kay Martin. Si ate, siya ang pina kiusapan kong mag bigay niyon.

Pag ka alis ko ay saka Niya lang ibinigay ang resignation letter. Iyon ang Aking sinabi.

Nag iwan rin ako nang sulat. Lingid Iyon sa kaalaman ni ate, ang resignation letter ay inilagay ko sa loob ng brown envelope, nasa loob rin niyon ang Isang sulat.

Will, hindi ako mag eexpect na babasahin Niya iyon. Wala namn Kasi akong halaga doon. Isa lang Naman Akong secretary.

Biglaan kong pinahid ang luhang hindi ko namalayan. Napaka emosyonal ko. Isarin ito sa napansin ko nitong mga nakaraan. Masyado akong emosyonal.

Muli Akong tumakbo papuntang banyo nang maramdan kong naduduwal na Naman ako.

Naduduwal ako.

Masyadong emosyonal.

May cravings.

Hindi kaya?

Am I pregnant?

Binilang ko ang araw na dapat ay may dalaw ako. Nanlaki ang mga mata ko. Hindi pa ako dinadatnan! Late na nang one week! Bakit ngayon kolang napansin!

I'm pregnant!

It's his child.

I'm carrying his child.......

"Baby......."

             missxdark|It's always you

A/n:   Not Edited
              Typographical and grammatical errors ahead!

Maikling kabanata lang ito.
922 words lang. Kinapos ako eh, HAHA.

Salamat muli, dahil muli mong binasa ang kabanatang ito. Muli mong hinintay na mag update ako. Kahit na matagal Akong mag update.

I really appreciated it. Salamat.

Mahal ko kayo ❣️
Lagi ninyo akong pinakikilig 🥺❣️