Aleda |texting (TAMAMLANDI)

yirmi altı

Aşağıyı ilk yayımlamaya başladığım zaman yazmışım... Mazi.

Bana hatırlatırsanız yarın ve cumartesi de bölüm atarım gowmfpwmdpqmdpwmd

🤍

Ben geldim.

Okunmalara göre oy sayıları çok düşük, yıldızları parlatalım!

Bol bol yorum atın lütfen, yorumlarınızı beni çok çok mutlu ediyor

120K... çok teşekkür ederim. Çok iyi hissettiriyor, okumanız, sevmeniz, beni desteklemeniz.

AY ÇOK KALPSİNİZ YAAA

Barkın güvenliği aramış, evin anahtarı istemişti. Burası oldukça büyük bir siteydi. Büyük sitede oldukça az villa vardı.

Evden içeri girdiğimizde gözlerim evin içinde dolaştı. Mutfak ve salon birleşikti. Her şey krem ve gri renklerindeydi.

Büyük bir televizyon vardı, gri L koltuğun karşısında.

"Yorgunum." Dedi Barkın, kendini koltuğa atıp gözlerini kapatırken. Tüh be benim başka hayallerim vardı.

"Napim." Dedim ve mutfağa yöneldim, babamın eviymiş gibi.

Aç Aleda oynamaz.

Tam olarak ne oynayacaksınız?

Ben tam dolabı açacakken telefonumun sesiyle koltuğa bıraktığım çantamdan telefonumu aldım. Barkın'ın gözleri kapalıydı.

Serra arıyordu. Telefonu açıp kulağıma koydum, mutfağa giderken.

"Efendim Serra?" Dolapları karıştırmaya başladım.

"Nerdesiniz be sabahtan beri? Hayır saat bir oldu sen bu saate kadar uyurdun, Berke de telefonunu açmıyor." Dedi. Naneleri yerken...

Hassiktir. Biz haber vermeden çıkmıştık.

Günaydın!

"Serra biz istanbul'a döndük." Dolaplar boştu.

"Ne?"

"Öyle olması gerekti."

"Tamam Aleda kapat. Bavulumu hazırlayacağım, Berkay uyanmadan evden kaçıp, kirayı onu kitleceğim." Dedi ve devam etti. "Siz gerçekten şerefsizsiniz."

"Sen değil misin bitch?"

"Belki biraz ama siz gitmeseydiniz bende böyle bir şey yapmazdım." Duvara yaslandım. Gözlerim Barkındaydı. Gri eşofman ve siyah bir tişört giymişti üstüne yolda uğradığımız benzinlikte.

"Tamam be neyse sonra konuşalım."

"Bir sorun mu var?" Bu sefer ciddiydi.

"Dön, anlatırım." Dedim ve devam ettim. "Kızım Berkay'ı cidden bırakacak mısın?"

"Salak ben siz miyim? Tabii ki kardeşimi bırakmam zaten havuzun kenarında domatese dönmüş, yazık." İstemeden kıkırdadım.

"Hala orada mı yatıyor?"

"Harbiden salak bu çocuk." Dedi ve devam etti. "Neyse ben bunu kaldırayım, ararım."

"Tamam konuşuruz." Dedim ve kapattım.

İyice evi incelemeye başladım. Çok fazla mobilya yoktu. Üç katlıydı sanırım. Bir alt kat ve üst kat vardı. Panjurlar kapalıydı, gün ışığı içeri sadece mutfaktaki pencereden vuruyordu. Barkın'a çevirdiğimde bakışlarımı gerçekten uyuyor gibiydi. Oldukça geniş koltuk da elini başının altına koymuş uzanıyordu.