Aleda |texting (TAMAMLANDI)

on sekiz

Algılar ve Aynalar'a da bölüm gelecek bu günn. Ona da bakmayı unutmayınn🤍🤍

Oy ve yorumlarınızıı bekliyorum

Ne oluyordu?

Fazla üstünde düşünmeden Barkın'ın ismine tıkladım. Çaldı, çaldı, çaldı... açmadı.

Mesaj yazmaya başladım.

Aleda: Barkın

Ee Aleda... Barkın ne?

Ne yazmalıydım?

Aleda: Müsait olunca beni ara

Telefonu sehpanın üstüne geri bıraktıktan sonra odanın kapısını kilitleyip üstümdekilerden kurtulup banyoya girdim.

Sıcak bir banyo, en iyi terapi.

^

Saatler geçmişti. Hava aydınlanmıştı. İnsanlar dağılmıştı. Uyuyamamıştım.

Kafein ihtiyacımı karşılayabilmek için odandan çıktım. Salona indiğimde ortam fazla kötüydü.

Her yer her yerdeydi. Sanırsın üçüncü dünya savaşı çıktı. Berkay havuzun yanında bir kolu suda bir şekilde uyuyordu.

Serra koltukta uyuyordu. Berke ortalarda yoktu.

Mutfağa girdiğimde Berke elindeki sandviçini tezgaha yaslanmış bir şekilde yiyordu. Gözleri bana çevrildi.

"Uyumadın mı?" Salak.

"Uyuyorum bak." Kahve makinesine kahveyi yerleştirip bende yanına tezgaha yaslandım.

"İyi misin sen?" İç çekercesine bir ses çıkardım.

"Niye olmayayım? Kuşlar ötüyor, güneş doğdu, bu günde çok güzelim." Kafasını olumsuzca sallayıp sandviçini bana uzattı. Isırık almamı beklerken elinden alıp yemeye başladım.

"Aleda?" Demlenmiş kahveyi fincana boşaltım.

"Hı?"

"Dökül." Sandviçi birkaç ısırıkta bitirip ellerimi yıkadım.

"Sanırım biri bir şeyleri çok yanlış anladı."
Kaşlarını biraz çattı.

"Ve bu seni durgunlaştırıyor?" Dedi sorar gibi.

"Hayır, o kadar önemli biri değil. Bilmiyorum belki de sadece uyuya kalmıştır. Ayrıca bir şeyleri yanlış anlaması, umurunda bile olmayabilir." Neden bu kadar dert etmiştim ki?

"Biraz daha açabilirisin bence." Dedi o da kendine kahve hazırlarken.

Kimseye kendimi anlatamıyordum, Berke hariç. Aslında ona da her şeyi anlatmazdım diğerlerine göre daha çok şey biliyordu. En sevdiğim insandı, Berke.

"Birine öylesine yazdım. 1-2 haftadır konuşuyoruz." Kaşlarını kaldırdı.

"1-2 haftadır?"

"Of bilmiyorum sadece bu ara tek konuştuğum insandı."

"Neler oldu peki?" Ona dünü anlatamazdım, o geceyi anlatamadığım gibi.

"Bir şey söyleyeyim mi? Ben kafamda kuruyorum mal mal. Ee sen dün gece kızdan kurtulacağım diye ne yapacağını şaşırmıştın ne oldu?" Yanıma duruyordu ikimizde boş boş dışarı bakıyor, kahve içiyorduk.

"Dün beni gördün ve yardım etmedin öyle mi?" Sesli güldüm uyuz olsun diye.

"Galiba öyle oldu ya?" Dedim kahveyi bıraktıktan sonra tırnaklarıma bakarak.