The Untamed Quieano (Ampalaya Series #1)

Chapter Seven

Vote. Comment. Share
The Untamed Quieano
-ohmydash💕

*****
Pasado alas onse na pero hindi pa rin bumababa si kuya or did he go na kanina pa but nasa sabitan pa lang yung susi nang kotse nya it means tulog pa sya. Psh! Bakit parang excited ka makita sya A. It's just that curious ako sa itsura nya kasi way back then gwapo sya hindi naman mapagkaka-ila yun eh his a dela Cuesta. A kind hearted dela Cuesta base sa saysay ni kuya. Uh! I think I'm so whipped by him. It's not healthy. Kasalanan to ni kuya eh masyado nyang pinabango yung pangalan ni dela Cuesta kagabi. Uh! I'm so done saad ko sa isip isip ko habang sinasabunutan ang sarili

"What are you doing? Did something happened to you?" nag-aalalang tanong ni kuya habang nakatayo sa harap ko

"What do you think I'm doing" pagsusungit ko bago umayos nang upo sa kinauupuan kong sofa

"Hayy! Ang hirap talaga nang may kapatid na baliw" sambit nito bago umupo sa tabi ko sabay sabit nang kamay nito sa balikat ko

"I'm not baliw kuya"

"Yeah yeah whatever. Nga pala hindi tayo tuloy ngayon. Wala kasi si dela cuesta sa hospital pumuntang manila may emergency daw kasi sa company nila doon" paliwanag nito sakin

Edi mas maganda right. I think pumapanig sakin ang tadhana. Hahahaha^^

"Edi mas maganda dba I mean okay lang naman na pumunta tayo ngayon kuya kasi hindi naman sya yung pinunta natin doon dba yung lolo nya tsaka hindi naman sya yung naospital kaya bakit kailangan pang andoon sya kapag pupunta tayo tsaka kanina pa kaya ako naghihintay sayo sayang naman ang effort ko kuya" mahabang wika ko habang nakanguso like paawa effect

"Are you sure? Gusto mo talagang pumunta A"

"Mm but kung ayaw mo naman it's okay madami pa naman akong mga aklat na babasahin sa kwarto ko" sagot ko sabay tayo mula sa kinauupuan ko at naglakad para bumalik sa kwarto ko.

"Okay let's go." wika nito bago pa ako maka-akyat sa hagdan "..magbihis ka na at magpapalit lang din ako nang damit crazy girl" tapik nito sa balikat ko bago naunang umakyat sa hagdan.

"Psh. Wala akong narinig" wika ko bago ipagpatuloy ang paglalakad sa hagdan. Ang childish talaga nang Kuya ko minsan kung pwede ko nga lang ipamigay ang kaso walang gustong magmine. Haha

Uh! Ano nga palang isusuot ko? Dress? Nah. I think shirt and pants will do. Yeah that will do. After ko magbihis ay sinuot ko na rin yung paborito kong cowboy boots. "Okay! I'm ready" mahinang bulong ko habang nakatingin sa reflection ko sa salamin.

"A let's go" narinig kong sigaw ni kuya mula sa labas nang kwarto ko

"Yeah! Coming" sagot ko pagkatapos kunin ang cellphone at wallet ko. Habang pababa ako ay napansin ko na hindi ko pa nakikita sila Mom and Dad. They probably sleeping right? "Kuya where's Mom and Dad? I don't see them simula pa kanina" tanong ko nung maabutan ko sya palabas nang pinto

"Ahh. Umalis silang dalawa sabi ni Manang. Pupunta daw kila tita kath may bonding daw sila ngayon eh" sagot naman nito bago buksan ang pinto nang passenger seat para sakin

"Ahh. Okay" sagot ko naman habang nagkakabit nang seatbelt "..okay lang kaya na dumalaw tayo sa hospital ngayon kuya kahit hindi nila alam" natanong kong bigla

"Yeah it's okay A. They all knew me since then so probably okay na okay lang talaga A kahit wala tayong pasabi tsaka nabanggit ko naman na one of this days dadalaw ako" pagsisiguro nyang sagot sakin

"Hindi ba nakakahiya kuya. I mean ikaw lang naman pala ang dadalaw eh dapat hindi na lang ako sumama. Okay lang naman talaga eh. Mangangabayo na lang ako hindi ako magkukulong. Promise" sabay taas ko sa kaliwang kamay ko habang nakangiti

"It's okay A. I think they gonna love it na sumama ka. Ngayon ka lang nila ulit makikita after so many years kaya huwag kang OA dyan. Okay!" wika nito bago paandarin ang sasakyan kaya naman tumahimik na lang ako at tumingin sa labas.

Mukhang ang laki nga nang pinagbago nang probinsya namin. Paglabas pa lang nang sinasakyan namin ni kuya sa gate ay kita ko na yung pagbabagong nangyari sa lugar namin. Yung dating lubak- lubak na daan sementado na ngayon tsaka ang dami na ring mga bahay na nakatayo hindi kalayuan sa bahay namin. Madami na ring mga sasakyan na dumadaan at mga establisyemento na hindi familiar sakin pero ang maganda doon eh marami pa ding mga punong kahoy na nakatayo at malalago. Mukhang mahihirapan na akong lumabas nang mag-isa ngayon.

"Kamusta ka nga pala nitong mga nakaraan na taon A" random na tanong ni kuya habang nakafocus sa pagmamaneho

"It feels great kuya. I learned so many things in life. So many great things that I can't explain how" napapangiti kong sagot sa kanya

"Malamang nag-aral ka nga doon dba kaya madami ka talagang natutunan. Hahahaha!" pagjojoke nito na sya lang naman ang natawa. Wala din talagang sense of humor itong si kuya

"Ha ha ha. Natawa ako promise mga tatlo" irap ko bago ipagpatuloy ang pagtingin sa paligid "but you know what kuya the best thing na nangyari sakin is nung nakilala ko ang Alps squad gang" napangiti tuloy ako habang inaalala yung mga memories namin through our college year. Yung mga panahong hindi pa kami nagkakakilala at kung paano kami nagkakakilala. That year is the best.

"Alps squad gang? Is that some sorority thingy? Don't tell me na sumali ka sa mga ganung klase na grupo A" medyo naiinis na tanong ni kuya

"It's not part of a sorority thingy kuya. Me and my friends create that as a foundation of our friendship so don't worry to much kuya were just bunch of crazy girls tsaka exclusive lang yon for us noh kuya OA much. Tsaka yung Alps kuya that's our initial name na pinagsama-sama lang namin like A stands for Aphrodite, L for Louisse, P for Phein and S for Serenity then yung squad gang dinagdag lang namin to make it cool. It's cool right." pinaliwanag ko sa kanya nang mabuti mahirap na yung nag-iisip sya nang hindi maganda baka mamaya magsumbong na naman yan kila mommy't daddy tapos mali pa masabi nya naku paktay na naman tayo nyan kaya mas maganda nang mapaliwanag ko nang mabuti.

"Okay na yung maliwanag A. Alam mo naman na hindi lang ako ang magagalit kapag nangyari na ang bagay na yun right. We gave you freedom but there are rules." mahinahong sagot nito sakin

"Yeah! Hindi ko nakakalimutan yun kuya so rest assure na ginagamit ko yung freedom na yun for good things not in bad things."nakangiting sagot ko sa kanya. Waah! Kaya hindi ko kayang ipamigay yung kuya ko eh masyadong perpekto like lahat nang katangian na gusto ng mga kakabaihan is nasa kanya na. Worth it talaga kung sya ang mamahalin mo but no akin lang muna ang kuya ko ngayon bata pa sya hindi pa sya pwedeng maggirlfrend at mag-asawa.

"Mas maganda na yung nagkakaintindihan tayo A. I just want you to be happy that's all" nakangiting paliwanag sakin ni kuya "..kaya bumaba ka na at bibili pa tayo nang prutas sa tapat dyan, nakakahiya naman na pumunta tayong walang bitbit na kahit ano"

"Psh. Ang sabihin mo naiiyak ka lang kuya kaya change topic" pang-aasar ko sa kanya bago tuluyang bumaba nang sasakyan.